Tadeusz Orłowski

Tadeusz Orłowski (1917–2008) – polski wspinacz, pionier polskiej transplantologii, internista, nefrolog, członek rzeczywisty PAN. Syn Witolda Eugeniusza Orłowskiego, lekarza internisty.

• Dla mnie idealny zespół to były dwie, trzy osoby. Nigdy nie chciałem spędzać czasu, siedząc w schronisku w towarzystwie kilkudziesięciu osób, choćby nie wiem jak miłych.
  • Źródło: Rafał Ziobro, Tadeusz Orłowski, „Góry” nr 7–8 (122–123), lipiec-sierpień 2004

• Góry nauczyły mnie tego, że nie ma rzeczy niemożliwych.
  • Źródło: Rafał Ziobro, Tadeusz Orłowski, „Góry” nr 7–8 (122–123), lipiec-sierpień 2004

• Żelazną zasadą jest nieustanne pamiętanie, że w praktyce czym teren łatwiejszy, tym jest – paradoksalnie – bardziej niebezpieczny. W nim – zwłaszcza bezpośrednio po wyjściu z trudności – bardziej należy uważać przy zmianie każdego chwytu i nie odbiegać od zasady utrzymywania 3 mocnych punktów podparcia. Jeśli (…) jeden z nich niespodziewanie się wykruszy, dwa pozostałe uratują życie na ogół nie asekurującemu się w takim terenie wspinaczowi. Nieprzestrzeganie tej zasady było przyczyną śmierci niejednego wybitnego taternika. W czasie mojej działalności górskiej przebyłem ponad 1000 dróg wysokogórskich. Ale dzisiaj brak mi przede wszystkim nie wspinaczki lecz możliwości bezpośredniego przebywania we wnętrzu gór, biwakowania w ich kolebach oraz możliwości swobodnego poruszania się po ich pięknych graniach i ścianach. To wszystko jest już niestety całkowicie na zawsze stracone i to nie tylko dla mnie. Tatry mojej młodości już nie istnieją.
  • Źródło: Ludzie Tatr. Tadeusz Orłowski, Nieznane Tatry
  • Zobacz też: Tatry