Stanisław Grzelecki

Stanisław Grzelecki (1902–1991) – polski publicysta i polityk endecki.

  • Masy same z siebie nie tylko nie są zdolne do ujawnienia pragnień, które w nich tkwią, ale nie są zdolne do należytego poznania prawdy i dobra, nie są zdolne do działania w kierunku zdobycia i utrzymania tych wartości. Przeciwnie, siły potencjalne, tkwiące w masach, gdy jakaś przyczyna doprowadzi je do wybuchu, posiadają moc niszczycielską, nigdy zaś twórczą. To też masom trzeba wodza, posiadającego takie cechy pogromcy, po to, aby mógł opanować instynkty mas, narzucić im organizację i dyscyplinę i prowadzić do celu. (...) Zasada wodza jest więc zarysem systemu, opartego na pierwiastkach głównie irracjonalnych, posługującego się w pewnym stopniu mistycyzmem w usiłowaniu pełnego rozwiązania problemu ustroju polityczno-społecznego.
  • Ruch narodowo-radykalny odrzuca teorię rasy jako opartą na przesłankach materialistycznych, a więc niezgodną ze spirytualistyczną koncepcją narodu i religią katolicką. Za członka narodu uważany jest ten, kto przyznaje się do swej narodowości, kto stwierdza, że między nim a resztą narodu istnieje silny, nierozerwalny związek duchowy, i kogo większość członków narodu bez zastrzeżeń przyjmuje do swego grona.
    • Źródło: Narodowy-radykalizm; cyt. za: W. J. Muszyński, Duch młodych. Organizacja Polska i Obóz Narodowo-Radykalny w latach 1934–1944. Od studenckiej rewolty do konspiracji niepodległościowej, Warszawa 2011, s. 204.

O Stanisławie Grzeleckim

edytuj
  • Grzelecki w obszernym artykule na łamach „Życia Warszawy” z 16 maja 1953 r. entuzjazmował się tym, że „reżyser Wanda Jakubowska i kierowany przez nią zespół śmiało podjęli wielki narodowy temat”.