Wikicytaty

Stanisław Gano

oficer dyplomowany Wojska Polskiego

Stanisław Gano ps. „Stanisław” (1895–1968) – polski pułkownik dyplomowany piechoty Wojska Polskiego II RP i Polskich Sił Zbrojnych, szef Oddziału II Sztabu Naczelnego Wodza, mianowany generałem brygady w 1964 przez władze emigracyjne.

  • Bezsprzecznie dobrym i wydajnym zespołem rozsianym na wszystkich frontach i zapleczach frontów, wkładającym w ogólny wysiłek wojenny świata swoją część wysiłku, niewspółmiernie nawet wielką w stosunku do ograniczonych możliwości.
Stanisław Gano
  • Kończę 60 lat, moje zdrowie pogorszyło się, a przede wszystkim nie jestem w stanie osiągnąć ostatnio rezultatów porównywalnych z moimi dawnymi osiągnięciami (…) W połowie tego roku poinformowałem o mojej decyzji te instytucje, z którymi współpracowałem, i stopniowo ograniczałem swoją aktywność. W tym momencie jest to bliskie zakończenia. Przechodzę na nowe pole działalności: przemysł wydobywczy w Maroku.
  • Mające znaczenie dla historii Wojska Polskiego lub służby wywiadowczej (…) naszego wkładu do osiągnięć wojennych i rzetelności naszej pracy.
    • Opis: list do brygadiera C. E. R. Hirscha z 2 marca 1946 o przekazanych sojusznikom na przechowanie dokumentów polskich, które powinny zostać w przyszłości przekazane Komisji Historycznej Sztabu Głównego.
    • Źródło: Daniel Koreś, Tajemnice generała Gano, s. 51, PDF, polska1918-89.pl
  • Siedzę „na uboczu”, zupełnie sam i praca nie pozwala mi na myśl o starzeniu się, bo wszyscy współpracownicy są w wieku synów, gdybym ich miał, muszę więc zmuszać się do nadążania. Pomimo wysiłków czuję się właściwie dobrze i stać mnie jeszcze na „młode wysiłki” – w ciągu jednego dnia 360 km przy kierownicy i praca do 24-tej.

O Stanisławie Gano

edytuj
  • Mój bliski przyjaciel, o którego całkowitej uczciwości i bezstronności jestem w pełni przekonany, jest przede wszystkim żołnierzem, ale jest bardzo inteligentny – to w istocie najrozsądniejszy człowiek w polskim Sztabie.
  • Musiał wypić czarę goryczy do dna, będąc zupełnie niewinnym.
  • Najwyższym polskim „ludowym” odznaczeniem było pozbawienie go dekretem obywatelstwa polskiego.
    • Autor: płk Leon Bortnowski
    • Opis: do płk. Jana Leśniaka o odebraniu obywatelstwa polskiego generałowi Stanisławowi Gano wraz z innymi 76 wysokimi oficerami polskimi na obczyźnie przez władze PRL.
    • Źródło: Daniel Koreś, Tajemnice generała Gano, s. 48, PDF, polska1918-89.pl
  • Powinieneś tam w Londynie być naszym ambasadorem i to lepszym niż Kot w Kujbyszewie. Niech mu ziemia będzie lekką.
    • Autor: Leopold Okulicki
    • Opis: list do płk. Stanisława Gano, 17 czerwca 1942.
    • Źródło: Andrzej Przemyski, Ostatni komendant generał Leopold Okulicki, op. cit., s. 93–94.
  • (W czasie) ładowania statku w Agadirze, zasmarowany kurzem manganowym.
    • Autor: Andrzej Suchcitz, kierownik archiwum Instytutu Sikorskiego w Londynie.
    • Opis: o trudnych warunkach życia Stanisława Gano po II wojnie i odebraniu awansu na generała brygady w 1964 roku w czasie pracy w kopalniach manganu w Maroku.
    • Źródło: Daniel Koreś, Tajemnice generała Gano, s. 51, PDF, polska1918-89.pl
  • Wybitny oficer w pracy sztabowej. (…) Charakter zupełnie skrystalizowany, dodatni i silny. Duża inteligencja, o umyśle łatwo przyswajającym wiedzę. W myśleniu logiczny i konsekwentny. Orientacja doskonała. Wybitny oficer Oddziału II.
Źródło: „https://pl.wikiquote.org/w/index.php?title=Stanisław_Gano&oldid=515755”