Stanisław Budzik

polski duchowny katolicki, biskup

Stanisław Budzik (ur. 1952) – polski duchowny katolicki, doktor habilitowany nauk teologicznych, biskup pomocniczy tarnowski w latach 2004–2011, arcybiskup metropolita lubelski od 2011, sekretarz generalny Konferencji Episkopatu Polski w latach 2007–2011.

abp Stanisław Budzik (2012)
  • Kochani Wierni Archidiecezji Lubelskiej! Mieszkańcy Lublina oraz wszystkich wiosek i miast archidiecezji! Zwracam się do was słowami św. Augustyna: Dla was jestem biskupem, z wami jestem chrześcijaninem. Z wami, którzy na mocy chrztu i bierzmowania jesteście „plemieniem wybranym, królewskim kapłańskim, narodem świętym, ludem odkupionym”. Serdecznie was pozdrawiam i zachęcam, abyście podejmowali na co dzień odpowiedzialność za Kościół, który jest naszym domem. Abyście głosili słowem i życiem wszechmoc Tego, „który nas wyrwał z ciemności do swego przedziwnego światła”.
  • Kto zbliżył się do Niego, doświadczył Jego miłości, odkrył piękno przebywania z Nim, chce dzielić się z innymi pięknem tego spotkania i radością, która rodzi się z przyjaźni z Jezusem. Im lepiej znamy Chrystusa, tym bardziej chcemy Go głosić. Im więcej z Nim rozmawiamy, tym bardziej mówimy o Nim innym. Im bardziej nas do siebie przyciąga, tym bardziej chcemy przyprowadzić do Niego innych ludzi.
  • Mam nadzieję, że Kościół katolicki w Polsce i Rosyjski Kościół Prawosławny spełnią swoją bardzo ważną misję, powierzoną im przez Chrystusa. Najlepiej oddaje ją zdanie z Listu św. Pawła, zacytowane w przesłaniu: „W imię Chrystusa prosimy, pojednajcie się”. Posługa pojednania to bardzo ważna posługa Kościoła: jednać ludzi z Bogiem i pomiędzy sobą, zbliżać do siebie narody, wszystkich jednoczyć w Chrystusie. To jest dawne i współczesne zadanie Kościoła. Papież Benedykt XVI, który z okazji 50. rocznicy Soboru Watykańskiego II ogłosił Rok Wiary pisze, że Kościół jest znakiem i narzędziem pojednania dla całego świata.
  • Musimy pokazać to, czego sami doświadczyliśmy, że wiara to nie tylko zakazy i ograniczenia, ale przede wszystkim poznawanie Chrystusa jako Tego, który nas kocha i pragnie naszego szczęścia. Wpatrzeni w świadectwo papieża Franciszka pragniemy dzielić się wiarą. Także my możemy być autorytetami przez pokonywanie własnych słabości i życie zgodne z Ewangelią.
  • Rozpostarte ramiona są znakiem przyjęcia, jakie Pan zgotuje wszystkim, którzy przyjdą do Niego, a serce pokazuje miłość, jaką żywi do każdej i każdego z was. Pozwólcie, by On was kochał, a staniecie się świadkami, których potrzebuje świat. Bądźcie sercem i ramionami Jezusa; idźcie świadczyć o Jego miłości. Bądźcie nowymi misjonarzami. Kościół wam ufa i jest wam wdzięczny za radość i entuzjazm. Wykorzystujcie talenty w służbie głoszenia Ewangelii. Duch Święty daje się tym, którzy są gotowi do głoszeni Ewangelii. Nie lękajcie się.
  • Zauważyłem, że tamtejszy kościół jest niezwykle dynamiczny, żywy. Frekwencja jest mniejsza niż u nas, ale tam, gdzie księża dojeżdżają z regularną posługą, tam wierni chętnie zapełniają kościoły, modlą się żarliwie, gorliwie śpiewają, z radością i życzliwością otwierają się na innych. Wielkim kultem cieszy się obecna niemal w każdej świątyni figura Matki Bożej z Lujan.