Stado

Stado – grupa osobników tego samego, rzadziej różnych gatunków zwierząt, żyjąca na określonym terytorium, związana mniej lub bardziej zaawansowaną formą organizacji społecznej.

Często mam wrażenie, że ludzie są najbardziej stadnym ze wszystkich zwierząt. Jeżeli rzucisz na przykład kilka – kilkanaście jednostek na względnie pusty obszar, już po chwili zaczną się przyciągać jak magnesy, zbierać w jedną kupkę, początkowo szeleszczącą od czasu do czasu wyrzucanymi plotkami, a potem bulgoczącą emocjami kipiącymi w pochwałach lub kłótniach albo nawet współfałszującą jakiś przebój nadawany akurat w radio.
- Autor: Dorota Dziedzic-Chojnacka, Płotki, w: Błąd w sztuce, Oficynka, 2013, s. 281.
- Zobacz też: człowiek

Gdyby wszyscy głupcy nosili białe czapki, ludzkość z lotu ptaka wyglądałaby jak stado gęsi.
- Autor: Agatha Christie

Jesteśmy traktowani jak stado, któremu można wcisnąć każdą bzdurę. Bo stado nie myśli. I nie pamięta.
- Autor: Izabela Sowa, Blagierka

Kobieta ma wprawdzie duszę, jak nam kościół wierzyć każe, lecz duszę swego stada, moralność atmosfery, jaka ją otacza, a zmysły swych wielbicieli.
- Autor: Wacław Berent

Nakręciłem radio na jakąś niemiecką stację. Już zaraz Deutschland i Vaterland i Heil Hitler. Dlaczego w całym świecie wciąż jakieś owczarnie robią i obory, i stada, i spędzanie do kupy, i agitowanie, i prowadzenie za kółko w nosie, a przy zawiązanych oczach! Dajcie trochę żyć poszczególnemu człowiekowi – poza świetlicą, lokalem publicznym, pochodem, obchodem, nabożeństwem i kazaniem ustawicznym i poza tłumem jakichś tam wiernych i zaprzysiężonych (…)
- Autor: Władysław Witwicki
- Źródło: list do Heleny Dąbczańskiej, 24 grudnia 1935; Andrzej Nowicki, Religia i ateizm w listach Władysława Witwickiego do Heleny Dąbczańskiej, „Przegląd Religioznawczy”, 1980, nr 4 (118), s. 33.