Tadeusz Gicgier: Różnice pomiędzy wersjami
Usunięta treść Dodana treść
m +kat |
m sortowanie |
||
Linia 1:
'''[[w:Tadeusz Gicgier|Tadeusz Gicgier]]''' (1927–2005), polski pisarz, poeta i satyryk.
* Artykuł, który niczego nie porusza, nie porusza nikogo.
* Autor bitny nie znaczy zaraz wybitny.
* Biedny, ale żeby chociaż uczciwy.
* Być tchórzem i zajmować odpowiedzialne stanowisko, to dowód niesłychanej odwagi.
* Bywają rodziny, których rozbicie przynosi korzyść społeczeństwu.
* Chcesz być pewnym młodej żony? Poczekaj, aż się zestarzeje.
* Ci, którzy budują zamki na lodzie, zwykle na lodzie osiadają.
* Ciasne poglądy niezależne są od szerokości geograficznej.
* Czasem łatwiej postawić chorego na nogi, niż postawić diagnozę.
* Człowiek jest towarem bardzo delikatnym: łatwo ulega zepsuciu.
* Dlaczego człowiek na posterunku zmienia się często w posterunkowego?
* Dług honorowy: dwa pojęcia wykluczające się wzajemnie.
* Dobrymi chęciami piekło brukowane, ale często i nasze drogi.
* Dżentelmen wobec kobiet: patrzy, co widać, a pyta się, co słychać.
* Garsoniera: pokój z używalnością.
* Gdy kobieta staje przed tobą naga, jest to jej akt dobrej woli.
* Głuchemu śpiewać, na durnia się gniewać, a wygranej w grze liczbowej się spodziewać – na jedno wychodzi.
* Głupcom należałoby wymyślić trudniejszy sposób rozmnażania.
* Gorzka prawda – prawda nielukrowana.
* Jeden ciąży ku socjalizmowi, drugiemu socjalizm ciąży.
* Jedni mężczyźni są pracowici, drudzy – pracochłonni.
** Zobacz też: [[mężczyzna]]
* Jeśli dla inscenizatora tekst jest tylko pretekstem, w grę wchodzą niechybnie podteksty.
* Kiedy beztroska uchodzi za troskę, jest to istotny powód do zatroskania.
* Kiedy dziewczyna ma piętnaście lat, nienawidzi mężczyzn i wszystkich chętnie by wymordowała. A w dwa lata później rozgląda się, czy któryś przypadkiem nie ocalał.
** Zobacz też: [[kobieta]]
* Lżej jest cierpieć z drugimi, a jeszcze lżej, gdy cierpią tylko drudzy.
* Ma pretensje do literatury. I odwrotnie.
* Mała rzecz, a grzeszy.
** Zobacz też: [[grzech]]
* Mam dziwną obsesję: bym w wieku atomowym nie zginął pod dorożkarskim koniem.
* Męska logika – poślubić wdowę z trojgiem dzieci i robić jej wymówki, że nie była dziewicą.
* Miał na wszystko oczy zamknięte, więc nikt nie spostrzegł, kiedy je któregoś dnia zamknął...
** Zobacz też: [[oczy]]
* Miłość jest ślepa, dlatego lubi ciemności.
Linia 50 ⟶ 69:
* Mówią o niej: chodząca cnota. A jak mówić, gdy zmienia pozycję?
* Na arenie międzynarodowej nie ma miejsca dla clownów.
* Największą oryginalnością jest dziś niesilenie się na oryginalność.
* Najwyższy stopień uprzywilejowania: mieć klucz do oddzielnej ubikacji.
* Należy odróżniać ludzi zdolnych od ludzi zdolnych do wszystkiego.
** Zobacz też: [[człowiek]]
* Nasze życie to stan przejściowy: ze stałego w lotny.
** Zobacz też: [[życie]]
* Nie każdy lewy to zaraz prawy człowiek.
* Nie należy mylić środków masowego przekazu ze środkami przykazu.
* Nie opieraj się na danych, które nie mają oparcia w rzeczywistości.
* O niektórych wysoko postawionych: łatwiej spotka się góra z górą, niż człowiek z człowiekiem.
* O pewnym artykule prasowym: jest to artykuł zastępczy.
* Ona była winna, ale kłamstwo było niewinne.
* Otaczać specjalną opieką nie oznacza stosować specjalne środki.
* Polityka jak kobieta: powinna być giętka i mieć linię.
** Zobacz też: [[polityka]]
* Popełniajmy błędy, które się nie mszczą.
** Zobacz też: [[błąd]]
* Pragnienie szczęścia jest w człowieku tak wielkie, że potrafi on unieszczęśliwić wielu ludzi.
** Zobacz też: [[szczęście]]
* Przesadna skromność: mistrz podający się za narzędzie.
* Szczęśliwi godzin nie liczą. Liczą pieniądze.
* To cienka aluzja. Z roku na rok cieńsza.
* To zmyślny człowiek: nie odróżnisz, kiedy mówi prawdę, a kiedy zmyśla.
* Według niektórych krytyków wagę w sztuce ma tylko to, co niedoważone.
** Zobacz też: [[sztuka]]
* Władza zrównoważona: nie dyskutuje z górą i nie pozwala dyskutować dołom.
* Zasada niektórych krytyków: kadzidło i złoto.
* Zima jest piękna do pewnego stopnia... Celsjusza.
** Zobacz też: [[zima]]
* Zmienił się na dobre: nie ma od niego gorszego człowieka.
* Znam człowieka, który za pewną rekompensatę materialną gotów jest nie dochodzić krzywd moralnych, jakie ponosi w wyniku służenia co chwila innej idei.
Linia 121 ⟶ 128:
* Został dlatego wielkim, że potrafił dobrze ukrywać swoje małe świństewka.
* Zrobił duży krok naprzód na drodze wstecz.
* Zwierzała się pewna idealistka: Niegdyś mymi ideałami były wiara, nadzieja i miłość. Dziś została mi miłość na wiarę bez nadziei na małżeństwo.
* Żeby się oczyścić, musi unurzać się w błocie.
[[Kategoria:Polscy pisarze|Gicgier, Tadeusz]]
[[Kategoria:Polscy poeci|Gicgier, Tadeusz]]
|