Czarne skrzydła

Czarne skrzydła – powieść społeczno-polityczna Juliusza Kaden-Bandrowskiego z 1925-1926 roku, o górnikach ze śląskiego Zagłębia; pierwsza z trzyczęściowego cyklu.

• Oto partia: młody podjadek szepce ci do ucha, stary brytan ochrypłym wrzaskiem zagaja na trybunie, od dołu wszystko poderwane nienasyconym głodem, u góry władze się opychają.
  • Źródło: Czarne skrzydła. I: Lenora, Kraków 1975, s. 54

• Szybki wiatr poganiał za oknami płachty ciemnego pyłu, zwijał je i rozwijał, wydłużał, piętrzył i znów przelatywały z daleka, zza gmachu czworogrannej płuczki, od strony kopalnianych torów kolejowych, wielkie, łukami ciemnymi roztoczone, niby skrzydła czarne, ciche i pospieszne.
  • Źródło: Czarne skrzydła. I: Lenora, Kraków 1975, s. 191

• Taki los człowieka biednego. Biedny musi się ciągle ze wszystkimi dzielić.
  • Źródło: Czarne skrzydła. I: Lenora, Kraków 1975, s. 82