Carlos Fuentes: Różnice pomiędzy wersjami
Usunięta treść Dodana treść
Aurumtytan (dyskusja | edycje) |
Aurumtytan (dyskusja | edycje) |
||
Linia 8:
==''Święta strefa''==
* Aby grać na giełdzie, potrzebne są poufne informacje.
* Będziecie szpiegowali, jak robiliście to przez dwa i pół stulecia, dopóki nie rzucicie się na swoją zdobycz. potwory z kamienia i marmuru, smoki i demony szalonego księcia, który zdecydował się ucieleśnić swoje zwidy, ogromne gipsowe słonie, zamaskowane domy: powinniście wejść przez te drzwi, które są paszczą Demona, do tego klasztoru za wściekłymi oczami Demiurga: powinniście drżeć kiedy mnie zobaczycie. Nie, nie był szalony, mówi Leonro Fini: był to książę Orsini, który zmusił do pracy swoich saraceńskich więźniów.▼
** Rozdział: ''Inna wizyta''
▲* Będziecie szpiegowali, jak robiliście to przez dwa i pół stulecia, dopóki nie rzucicie się na swoją zdobycz. potwory z kamienia i marmuru, smoki i demony szalonego księcia, który zdecydował się ucieleśnić swoje zwidy, ogromne gipsowe słonie, zamaskowane domy: powinniście wejść przez te drzwi, które są paszczą Demona, do tego klasztoru za wściekłymi oczami Demiurga: powinniście drżeć kiedy mnie zobaczycie. Nie, nie był szalony, mówi
** Rozdział:'' Szczęście w kartach''
* Biegnę do mojego domu, przekraczam próg i wiem , co to jest: granica mego prywatnego kraju, mojej świętej strefy. (...) Święta strefa izoluje mnie i przedłuża moje trwanie: na zewnątrz pozostaje to, co nie poświęcone.
** Rozdział: '' Wewnątrz i na zewnątrz zaczarowanych grot''
* Czasem decyduję się na szczerość wobec siebie i widzę, że to kłamstwa. (...) To co sobie wyobrażasz, jest zawsze lepsze od tego, co przeżyte.
** Rozdział: '' Nieobecna dama''
* Dobrze jest wyobrażać sobie różne rzeczy, bo potem można zadowolić się wszystkim, co niesie życie (...) Tylko bronimy siebie, nadając doskonałość naszym marzeniom, aby potem akceptować niedoskonałość rzeczywistości.
** Rozdział: '' Nieobecna dama''
* Inwentarze, katalogi są ostateczną ironią, którą można odpowiedzieć na wszystkie zmarnotrawione historie, na wszystkie pokonane osoby, na wszystkie puste znaczenia. Przedmioty, które są królestwem pozorów, mszczą się za świat niedotykalny, duchowy, który przedtem nas poskromił.
** Rozdział: '' Nieobecna dama'
* Jak polityk mówi o rewolucji, paniczyk musi udawać, że jest self-made man.
** Rozdział: ''Co za elegant z tego Jezusa''
* Ludzie, którzy pracują w domu. Napełniają go elektrycznością. Dają ci siły i emocje, których nie znają sami, vero?
** Rozdział: '' Nieobecna dama''
* Może akceptując znikanie chwili, którą przeżywamy razem, przyznajemy jej jedyną rację: rację wdzięku.
** Rozdział: '' Nieobecna dama'
* Napięcie życia w Meksyku zawiera się między szelmostwem a melodramatem.
** Rozdział: '' Nieobecna dama''
* Nic nie rozgrywa się, wszystko się zmienia.
** Rozdział: '' Nieobecna dama'
* Nie chciałem przyjąć, tego co wiedziałem. I być może cały ten czas pisałem książkę, której nigdy nie napiszę. Chcę powiedzieć: żyłem, jakbym był książką. A książka nie przekazuje nam jakiegoś znaczenia: książka jest. Nie tworzy się książki, abyśmy się w niej rozpoznali. po prostu jest to książka, całkowicie dla nas obojętna. Ale jeśli, poza wszystkim, moje życie jest w pewnym stopniu spektaklem, wówczas niektóre spojrzenia będą umiały odkryć absolutne podobieństwo - może pomieszanie - tego, co widzą, z tym co czytają.
Linia 19 ⟶ 46:
* Nie ma czasu. Nie masz zegarka; ty nie posiadasz niczego.
** Rozdział: '' Szczęście w kartach''
* Nie ma nic lepszego, niż być blisko człowieka, który maluje albo pisze, albo rozprawia w swoim domu. Nie ma rozkładu godzin. Mieszkasz z nim i nie prosisz go o nic: daje ci cały swój czas.
** Rozdział: '' Nieobecna dama''
* Nigdy nie będę wiedział nic więcej. Tajemnicą świata jest to, co dostrzegalne.
Linia 25 ⟶ 55:
* Nikt nie może iść naprzód.
** Rozdział:''Srebrna Taśma''
* Pewnego dnia zatęsknimy za pałacami z końca wieku, burzonymi teraz, aby zastąpić je niepotrzebnymi i niezamieszkanymi drapaczami chmur.
** Rozdział: '' Nieobecna dama''
* Pracowity, ostrożny, przebiegły Ulisses, przywiązany do największego masztu, słuchający bez zagrożenia. Nie słyszał nic, oto jest prawda. Syreny mu nie śpiewały. Zagubiony statek minął w ciszy wyspy zaczarowane; głucha załoga wyobraziła sobie tę pokusę. Przywiązany kapitan powiedział, że słyszał i wytrzymał. Kłamał. To kwestia prestiżu, sensu legendy. Ulisses był własnym agentem od reklamy. Syreny tym razem, tylko tym razem, nie śpiewały: ten jeden raz, kiedy historia zanotowała ich śpiew (...) Ulisses mógł minąć je bez zagrożenia. Ulisses pragnął tylko być bohaterem antagonizując: zawsze puls agonii; nigdy śpiew syren, który słyszalny jest tylko dla tych, co już nie podróżują, już nie zdobywają się na wysiłek, wyczerpali się, chcą przeobrażeni przebywać w jednym tylko miejscu, które będzie mieściło ich wszystkich.
Linia 52 ⟶ 85:
* Wyjątkowy chłód tłumaczy wyjątkowe gesty, są to gesty obronne, akcentuje się je, choć ich intencje bywają teatralne (...) Chłód jest inną ekscytacją, dotyczy bardziej umysłu i maski niż zmysłów.
** Rozdział: '' Wewnątrz i na zewnątrz zaczarowanych grot''
* Zbliżając się do mego mieszkania zdaję sobie sprawę, że ręce mam puste, jak godziny, które mnie czekają. I, natychmiast, że pozostaje mi jedno: moja własna satysfakcja.
** Rozdział: ''Co za elegant z tego Jezusa''
* Życie Klaudii jest wędrówką bez końca, w której nigdy nie spotka się z odpowiedzią Lucyfera, zdolnego wejść do jej gry luster. Wysiedlona, ponieważ nie ma aktu stworzenia bez pięknego demona, który będzie odbiciem straconej piękności mojej matki, kiedy ona odnajdzie się w obrazie śmierci i doda prawdopodobną zgrozę, a ów czart oznajmi to z tym piekielnym drżeniem, kiedy ona odzyska, dzięki odbiciu, maskę prostoty i życia.
| |||