Waldemar Chrostowski: Różnice pomiędzy wersjami

Usunięta treść Dodana treść
Linia 41:
* (…) prawdziwymi ludźmi dialogu są ci, którzy trwają w nim całe lata. Ci, którzy nie patrzą na doraźne owoce swoich działań, ale próbują orać ziemię, której do tej pory nikt nie przeorał. Dialog jest jak zasiew. Oznacza czekanie na rezultaty, które przyjdą dopiero w przyszłości.
** Źródło: s. 115.
 
* Przez ducha profetycznego rozumiem to, że Kościół nie powinien odzwierciedlać rozmaitych uprzedzeń i zahamowań, lecz kształtować nową przyszłość, nawet jeśli oznacza to ryzyko niezrozumienia i krzywdzących zarzutów.
** Źródło: s. 306.
 
* (…) w Polsce mieszka zaledwie 5-15 tys. Żydów (obliczenia są różne). Spotkać Żyda i być jego sąsiadem na co dzień jest dzisiaj rzadkością. Jeżeli go zatem spotykamy, to jest to ktoś dotknięty cierpieniami zagłady, samotności i opuszczenia. A przecież, mimo wszystko, pozostał z nami, utożsamiając się z historią i przyszłością naszej ojczyzny, chociaż wielu innych Żydów wyjechało i wybrało życie w lepszych warunkach. Ci, którzy pozostali, okazali się solidarni z naszym losem. Czyż jedyną odpowiedzią z naszej strony nie powinna być solidarność z nimi?