Złoto Gór Czarnych: Różnice pomiędzy wersjami
Usunięta treść Dodana treść
lit., dr |
formatowanie, -w:, -indeks (mało cytatów), poprawa linków |
||
Linia 1:
'''[[w:Złoto Gór Czarnych|Złoto Gór Czarnych]]''' – trylogia indiańska napisana przez [[Alfred Szklarski|Alfreda Szklarskiego]] oraz jego żonę [[Krystyna Szklarska|Krystynę Szklarską]]. Składają się na nią
* Indianie powszechnie wierzyli, że wszelakie dolegliwości są powodowane przez złe duchy, które wstrzeliwują do ciał ludzkich różne zaczarowane przedmioty, jak kolce kaktusów, kamyki, ostre, małe zęby i pazury dzikich zwierząt i tym podobne. Wiara w złe i dobre duchy oraz czary i uroki była od wieków tak głęboko zakorzeniona w świadomości Indian, że często samo zainscenizowane przez szamana wydobycie zaczarowanego przedmiotu z ciała chorego pomagało w odzyskiwaniu zdrowia.
** Opis: istota indiańskiej [[medycyna|medycyny]].
** Źródło: rozdział 2
* Każdy polował jedynie dla zaspokojenia swych potrzeb, nikt bezmyślnie nie tępił zwierzyny.
** Opis: postawa wobec zwierzyny łownej.
** Źródło: rozdział 2
* Odebranie przeciwnikowi broni i pokonanie gołymi rękami przynosiło większą chwałę niż zabicie i oskalpowanie.
** Opis: refleksje Ah’mika po pokonaniu Tehawanki.
** Źródło: rozdział 3
* Pojęcie kłamstwa było wtedy Indianom obce, zawsze mówili prawdę, a gdy nie mogli jej komuś zdradzić, po prostu milczeli.
** Opis: postawa Indian wobec [[kłamstwo|kłamania]].
** Źródło: rozdział 5
* Tehawankę ogarnęło wzruszenie, chciał dać znak, że jest w pobliżu, ale obowiązujący dla siostry szacunek uniemożliwiał bezpośrednią z nią rozmowę. Gdy byli dziećmi bawili się razem, żartowali, przebywali ze sobą, lecz po osiągnięciu dojrzałości zobowiązani byli nawzajem siebie unikać.
** Opis: zwyczaj zakazujący bezpośrednich kontaktów między pełnoletnim rodzeństwem.
** Źródło: rozdział 5
* Wybacz, matko mojej matki, że oglądamy cię w tak przykrym stanie. Zakłóciliśmy twój zimowy sen i ścigaliśmy. Surowa zima przepłoszyła zwierzynę z tych okolic, mamy mało pożywienia, jesteśmy głodni. Teraz, dzięki tobie, nasi starcy, kobiety i dzieci będą syci przez wiele wieczorów.▼
** Postać: Ah’mik
▲* Wybacz matko mojej matki, że oglądamy cię w tak przykrym stanie. Zakłóciliśmy twój zimowy sen i ścigaliśmy. Surowa zima przepłoszyła zwierzynę z tych okolic, mamy mało pożywienia, jesteśmy głodni. Teraz, dzięki tobie, nasi starcy, kobiety i dzieci będą syci przez wiele wieczorów.
** Opis:
** Źródło: rozdział 4
* Zwyczaj wielożeństwa wśród Indian posiadał społeczne oraz gospodarcze uzasadnienie. Mężczyźni ginęli w młodym wieku na bezustannych wyprawach wojennych, skąd też było ich zawsze mniej niż kobiet, którymi ktoś musiał się opiekować. Ponadto związki małżeńskie stanowiły u Indian przede wszystkim główną więź łączącą rodziny i cel ten odgrywał większą rolę przy zawieraniu małżeństw, niż sam małżeński związek dwojga ludzi. Dla utrzymania więzi rodzinnej wdowiec poślubiał siostrę swej zmarłej żony, a wdowa wychodziła za mąż za brata zmarłego męża. Czasem także zamężny mężczyzna dobierał sobie drugą, młodszą żonę, gdy pierwsza się postarzała i nie mogła sama podołać wszystkim pracom obciążającym kobietę.
** Opis: wyjaśnienie celu zawierania [[małżeństwo|małżeństw]] wśród Indian.
** Źródło: rozdział 5
==Zobacz też==
* [[Indianie]]
|