Karol Libelt: Różnice pomiędzy wersjami

[[Plik:Karol Libelt.jpg|mały|<center>Karol Libelt</center>]]

'''[[w:Karol Libelt|Karol Fryderyk Libelt]]''' (1807–1875) – polski filozof.

 

* Bóg sam tylko jest ''Stwórcą'', człowiek tylko jest ''twórcą''.

 

* Dobro pojedyńczych osób, nie da się pojąć, ani urzeczywistnić bez dobra ogólnego.

 

* Fanatyzm, a stąd prześladowanie religijne i nietolerancja, gusła, przesądy i zabobony, a stąd ciemnota i obłąkanie nie są religią; są to narosty zhańbionej wyobraźni albo zhańbionego egoizmu.

 

 

* Im kto więcej rzeczy obejmuje, tym dokładniejsze ma każdej w szczególności poznanie, bo każda specjalna umiejętność podnosi się przez posiłki wszytkich innych. Stąd wyższość człowieka wszechstronnie wykształconego nad jednostronnym specjalistą lub autodydaktem.

 

* Jeżeli z pracy ma wypłynąć prawo własności, praca sama musi być prawa czyli godziwa, inaczej i złodziej miałby prawo własności do rzeczy ukradzionych. Praca tyle razy jest nieprawa, ilekroć na cudzej pracy się wykonywa, czyli ilekroć szukamy prawa własności na cudzej własności.

 

* Miłość też pierwszą nauczycielką piękna.

 

* Miłość prawdziwa zatem w czynie się objawia i prowadzi do czynu. Miłość bez czynu nie jest miłością, ale samolubstwem, najbrudniejszym egoizmem.

 

* Najwyższą zaletą kobiety jest właśnie być kobietą.

 

* Naród byłby niczym bez znajomości dziejów swoich, z których się i teraźniejszość rozwija i przyszłość wysuwa.

 

* Naród jest przedmiotem i zarazem podmiotem wychowania; wysiłek samowychowawczy narodu jest procesem samodoskonalenia, które naród realizuje przez intencje oświatowe.

* Naród żyje, dopóki język jego żyje, bez języka narodowego nie ma narodu.

** Opis: przytaczane często w skróconej formie: ''Naród żyje, dopóki język jego żyje''.

 

* Nie ma większej ironii życia jak ironia miłości.

 

* Obojętność człowieka dla człowieka jest tylko wypaczeniem przyrodzonej ustawy przez nienaturalność albo form społecznych, albo wychowania.

 

* Pracując gorliwie w interesie dobra publicznego, pracujemy najrzeczywiściej dla naszego dobra.

 

* Stan, jak naród, sam się tworzy, a nie da się stworzyć. Staje się tym, czym jest wedle praw konieczności działających w nim potęg, a nie tym, czym być powinien wedle tej lub owej teorii.

 

* Tylko ten nauczyciel jest w całkowitym znaczeniu narodowym, który młodzież do przyszłości narodu sposobi, przez to że ją z obecnymi stosunkami i potrzebami obeznawa.

 

* Umysł młodzieńczy, budzący się z nocy niewiadomości, raduje się i religijną czcią otacza męża, co mu światłem rozumu swego rozświeca niezmierne a urocze regiony ducha; temu duszę swą otwiera i ku niemu ją steruje, co karmi i nasyca rozciekawioną jego wyobraźnię, co uszlachetnia jego serce, ubogaca jego umysł. Nauczyciel rozległej i gruntownej nauki, to ideał dla młodego ucznia, to cel jego uwielbień, to przedmiot jego wdzięczności i miłości.

 

* Występki ludzkie po większej części z ubóstwa i niedostatku wypływają, ponieważ zbrodnia i ubóstwo zwykle w jednej chodzą parze; każdy więc naród im z majętniejszych mieszkańców się składa, tym jest szczęśliwszy, tym swobodniejszy.

 

** Źródło: ''[http://www.polona.pl/dlibra/doccontent2?id=5244&dirids=1 Koalicja kapitału i pracy]'', Poznań, 1868, s. 8.

 

* Zda się, że dziś już wie każdy, iż tylko wykształcenie stanowi i stanowić powinno prawdziwą zasługę człowieka, że tylko tędy droga do zasług i znaczenia.

 

 

{{DEFAULTSORT:Libelt, Karol}}

[[Kategoria:Politycy okresu zaborów]]

[[Kategoria:Powstańcy listopadowi]]