Głupiec: Różnice pomiędzy wersjami

Usunięta treść Dodana treść
dodano nowy wpis
Alessia (dyskusja | edycje)
drobne redakcyjne, formatowanie automatyczne
Linia 8:
 
* Brakiem zdolności głupiec rad tłumaczyć<br />to, że do żadnych nauk nie ma chęci;<br />gdyby pomyślał, wnet uznałby raczej,<br />że winien im się tym bardziej poświęcić.
** Autor: [[Sakja Pandita]],
** Źródło: ''Drogocenna skarbnica wytwornych maksym'', wyd. M&M, Kraków 1991, tłum. Ireneusz Kania
 
* Były czasy, kiedy tylko głupców nie trzymały się pieniądze. Teraz zdarza się to wszystkim.
Linia 34 ⟶ 35:
 
* Głupi splata swe dłonie i zjada własne ciało.
** Źródło: ''[[Biblia Paulistów]]'', ''[[Księga Koheleta]]'' 4, 5
 
* Głupiec, który wie że jest głupi, przynajmniej w tym jest rozumny. Głupiec, który siebie uważa za mędrca – ten to dopiero jest głupi.
** Autor: [[Budda Siakjamuni]]
** Źródło: ''[[Dhammapada]]''
 
* Głupiec nie widzi tego samego drzewa, co mędrzec.
Linia 75 ⟶ 76:
* Moc koncepcji spowodowała wiarę w istnienie świata. Skupiając się na swych percepcjach głupcy wykonali tę pracę.
** Autor: [[Budda Siakjamuni]]
** Źródło: ''[[Sutra Królewskiego Samadhi]]''
 
* Mógł mieć wiele wad, lecz rzadko bywał głupcem.
Linia 97 ⟶ 98:
 
* Szczęście dla głupca to stać się bogatym,<br />dla szlachetnego – wszystko porozdawać;<br />drapać się – ma za szczęście trędowaty,<br />mądrego wstrętem tylko trąd napawa.
** Autor: [[Sakja Pandita]],
** Źródło: ''Drogocenna skarbnica wytwornych maksym'', wyd. M&M, Kraków 1991, tłum. Ireneusz Kania
 
* Tego, kto pozna, co wiedzieć należy,<br />słusznie renoma mędrca wnet spotyka<br />głupiec mądrości przez to nie nabierze,<br />że się na wieku zna krowy czy byka.
** Autor: [[Sakja Pandita]],
** Źródło: ''Drogocenna skarbnica wytwornych maksym'', wyd. M&M, Kraków 1991, tłum. Ireneusz Kania
 
* Tolerowanie głupców jest nieodzownym elementem mądrości.
Linia 110 ⟶ 113:
 
* W myślach ma jedno, lecz czyni inaczej;<br />gdy mówi, w inną jeszcze wchodzi skórę.<br />Wiedz: kto się sławą spryciarza otacza,<br />jest to przebrany za mądrego – dureń.
** Autor: [[Sakja Pandita]],
** Źródło: ''Drogocenna skarbnica wytwornych maksym'', wyd. M&M, Kraków 1991, tłum. Ireneusz Kania
 
* W naturze ludzi głupich leży smutek i wpadanie w depresje, jeżeli coś im się nie uda, oraz zadowolenie i egzaltacja, gdy rzeczy rozgrywają się zgodnie z ich oczekiwaniami. Mądrzy potrafią przejść w równowadze przez trudne i przyjemne chwile.
** Autor: [[Budda Siakjamuni]]
** Źródło: „Diamentowa Droga” nr 18, strs. 32.
 
* „W tamtym mam wroga, w tym zaś – przyjaciela”<br />takie różnice głupiec sobie tworzy.<br />Mądry życzliwość po równi rozdziela;<br />alboż wiadomo, skąd nam przyjdzie korzyść?
** Autor: [[Sakja Pandita]],
** Źródło: ''Drogocenna skarbnica wytwornych maksym'', wyd. M&M, Kraków 1991, tłum. Ireneusz Kania
 
* Wino przeistacza mędrca w głupca, a głupca w mędrca.
Linia 128 ⟶ 133:
* Wsłuchaj się w szum wody płynącej przez szczeliny i skały. Tylko drobny strumień wiele hałasuje. Wielka woda płynie spokojnie. To co puste dudni, to co pełne jest ciche. Głupiec jest jak na wpół próżny garnek. Mądry człowiek przypomina pełne wody jezioro.
** Autor: [[Budda Siakjamuni]]
** Źródło: ''[[Sutta Nipata]]''
 
* Z tego, że człek zazdrosny posiadł krocie,<br />że liczni są druhowie zawistnika,<br />że wiedza dana została idiocie<br />– najmniejsza nawet radość nie wynika.
** Autor: [[Sakja Pandita]],
** Źródło: ''Drogocenna skarbnica wytwornych maksym'', wyd. M&M, Kraków 1991, tłum. Ireneusz Kania
 
* – Zachowałem się jak głupiec – pokazałem się wrogowi, a wróg to wykorzystał.