Tadeusz Peiper: Różnice pomiędzy wersjami

Usunięta treść Dodana treść
Alessia (dyskusja | edycje)
m szablon
Gower (dyskusja | edycje)
popr. format źródeł
Linia 1:
{{dopracować|Format źródeł}}
[[Plik:Żywe linie Tadeusza Peipera, rys. Juan Gris.jpg|mały|Ilustracja Juana Grisa do ''Żywych linii'' Peipera]]
'''[[w:Tadeusz Peiper|Tadeusz Peiper]]''' (1891–1969) – polski poeta, krytyk literacki, teoretyk poezji, eseista, pisarz.
 
==''Nowe usta'' (1925)==
(Wydawnictwo Literackie, 1972)
* A w sztuce wszystko, co przychodzi łatwo, jest labo cudze albo złe.
** Źródło: ''Tędy. Nowe usta'', Kraków 1972, Wydawnictwo Literackie, s. 360.
** Zobacz też: [[sztuka]]
 
* Bo '''przeżywać przy biurku potrafi każdy dureń; odnowić przy biurku przeżycie minione, to jest poeta'''.
** Źródło: ''Tędy. Nowe usta'', Kraków 1972, Wydawnictwo Literackie, s. 360 (podkreślenia Peipera).
 
* (...) forma jest naczyniem, którego ściany oddziaływają c h e m i c z n i e na płyn w nim zawarty, zmieniając całkowicie n a t u r ę tego płynu. Inaczej: '''forma wsiąka w treść i staje się treścią'''. Forma także jest treścią.
** Źródło: ''Tędy. Nowe usta'', Kraków 1972, Wydawnictwo Literackie, s. 345 (podkreślenia Peipera).
** Zobacz też: [[forma]]
 
* '''Poezja to tworzenie pięknych zdań. Poezja to tworzenie pięknych zdań. Poezja to tworzenie pięknych zdań.''' Dobra poezja zawsze była – tym.
** Źródło: ''Tędy. Nowe usta'', Kraków 1972, Wydawnictwo Literackie, s. 340 (podkreślenia Peipera).
** Zobacz też: [[poezja]]
 
* Rzeczywistość przedmiotowa i podmiotowa doznaje w zdaniu poetyckim gruntownego przekształcenia i im głębiej sięga to przekształcenie, tym bliżej jesteśmy piękna zdania; nic nie jest bardziej obce poezji niż nazywanie rzeczy po imieniu; im dalej od imienia, tym dalej od prozy, tym bliżej poezji. I to jest jedyne uzasadnione rozróżnienie między obiema dziedzinami literatury: '''proza nazywa, poezja pseudonimuje.''' (...) '''Rozwój poezji polega na tym, że słowny ekwiwalent oddala się coraz bardziej od imienia rzeczy.'''
** Źródło: ''Tędy. Nowe usta'', Kraków 1972, Wydawnictwo Literackie, s. 341 (podkreślenia Peipera).
** Zobacz też: [[poezja]]
 
* Uważam za konieczne zwrócić uwagę na to, że zrywanie ze starą poezją nie uprawnia nas do swawoli poetyckiej; ucieczka od form zużytych nie powinna być ściganiem aformii; powinniśmy myśleć o wypracowaniu nowych czynników ładu; rozbijając stare prawa, powinniśmy je zastąpić nowymi, przez as projektowanymi, sprawdzanymi i dobrowolnie przyjmowanymi.
** Źródło: ''Tędy. Nowe usta'', Kraków 1972, Wydawnictwo Literackie, s. 348.
** Zobacz też: [[tradycja]]