Tadeusz Konwicki: Różnice pomiędzy wersjami
Usunięta treść Dodana treść
m kat. |
poszerzenie listy, drobne merytoryczne |
||
Linia 1:
[[Plik:Tadeusz Konwicki by Kubik.JPG|mały|<center>Tadeusz Konwicki</center>]]
'''[[w:Tadeusz Konwicki|Tadeusz Konwicki]]''' (ur. 1926) – polski
==''Mała
<!-- Cytaty dodawaj w osobnym haśle! -->
{{osobne|Mała apokalipsa}}
Linia 9:
* Ziemia, totalny rozpad. Nieustanna wieczna agonia. Rozwlekła śmierć.Planeta śmierci.
* Im gorzej, tym więcej filozofów. Im oczywistszy bezsens, tym głębsze myśli. Im więcej bezprawia, tym obfitsze prawa. Im powszechniejszy chaos, tym uporczywsze zamiłowanie do symetrii.
** Zobacz też: [[bezprawie]]▼
* Ciało mamy zwierzęce, lecz aspiracje boskie.▼
==''Kompleks polski''==
<!-- Cytaty dodawaj w osobnym haśle! -->
{{osobne|Kompleks polski}}
* Nie wiem, czy był sens. Wiem, że był mus.
* Polak, jak ponarzeka, zaraz zdrowszy.
Linia 27 ⟶ 34:
* Przyjaźń to strach przed samotnością, a miłość to jeszcze większy strach przed osamotnieniem.
* Zwięzłość – to talent, powiada Czechow. Wypada dodać, że rozwlekłość to też talent.
==''Sennik współczesny''==
<!-- Cytaty dodawaj w osobnym haśle! -->
* Ja też jestem Żydem (...). Jestem Żydem, bo nie mam swojej ziemi, bo tułam się z miejsca na miejsce, bo nikt nie rozumie mojej mowy, bo można mi napluć w twarz, jestem Żydem, bo można mnie bezkarnie ukrzyżować na każdym przydrożnym słupie telefonicznym.
==''Wniebowstąpienie''==
<!-- Cytaty dodawaj w osobnym haśle! -->
* Dopiero któregoś dnia, nie wiadomo nigdy kiedy, po raz pierwszy podnosimy pięści do nieba, aby grozić. Albo szukamy wzrokiem nieba skomląc o ratunek. I wtedy właśnie dostrzegamy ludzi powracających z dalekiej wędrówki, której celem było poznanie nieba, jedyny prawdziwy kompleks człowieczy. Lecz ci ludzie, niektórzy żywcem spaleni, mówią, że nieba nie ma. Że jest wieczna śmierć.
* (...) nauka twierdzi, że człowiek to taka radiostacja, skomplikowany zespół różnorodnych fal. (...) Radiostacja może spłonąć, ale jakaś cząstka świadomości zakodowana w tych falach istnieje nadal w eterze. Po naszemu, kochasiu, to to, że ktoś umiera, stawiają na nim krzyżyk, a on żyje śród nas tak długo, aż nie wygaśnie jego świadomość. Początkowo prądy te są na tyle silne, że próbuje ingerować w życie pozostałych na ziemi, później słabną, wreszcie to wszystko nasze zaciera się dla jego oczu, których on już nie ma. Widzisz, kochasiu, te różne bajdurzenia o umarłych, co przychodzą w nocy ostrzec przed nieszczęściem, uchronić przed złem, albo pojawiają się, by szukać zemsty, czy zadośćuczynienia, te wszystkie bajdy nie są takie głupie.
* Nie ma się co obcyndalać.
==''Zwierzoczłekoupiór''==
Linia 37 ⟶ 60:
** Zobacz też: [[samotność]]
* Właściwie to nawet trochę żałuję, że udałem się jakoś taki,
** Zobacz też: [[zniechęcenie]]
* Żebyśmy tylko zdrowi byli. Żebyśmy tylko wolni byli.
==Inne==▼
▲* Ciało mamy zwierzęce, lecz aspiracje boskie.
==''Bohiń''==
▲* Ciężko być cudzym wśród swoich.
* Jeszcze jeden dzień. Jeszcze jeden po drugiej stronie. Po drugiej stronie fałdy czasu.
* Czy jest nicość. Czy może coś powstać z nicości. Czy my wszyscy powołani zostaliśmy z nicości. Zniknąć w nicości. Odpocząć. Przecież nie jestem zmęczona. Ale ogarnia mnie coraz cięższe znużenie. Co mnie czeka tu. Co mnie może czekać tam.
==''Czytadło''==
* Straszny chaos. Nie sposób w takim chaosie umierać.▼
* Może wyjdę na balkon i strasznym kosmicznym wrzaskiem nawymyślam całemu światu. Ale właśnie w tej chwili strażacy zdejmują z dachu domu towarowego Centrum krzyczącego wariata. Uprzedził mnie. Koszmar plagiatów.
▲** Zobacz też: [[bezprawie]]
* Kto to powiedział. Pewnie Dostojewski. Jeśli Boga nie ma, to wszystko jest dozwolone. No tak, no tak. Ale jeśli wszystko jest dozwolone, czy to znaczy, że Boga nie ma?
==Wypowiedzi w wywiadach rzekach==
* (...) piszę przede wszystkim dla czytelnika, z zamiarem zrobienia mu przyjemności, zabawienia go, złomotania lub zniszczenia. Aby pisać, muszę mieć drugiego człowieka.
** Źródło: ''Pół wieku czyśćca'', rozm. Stanisław Bereś, wyd. Przedświt, 1986
* Praca w filmie jest wyczerpująca psychicznie. To jest sprawa nieustającego napięcia. Dotyczy to i reżysera, który pracuje w stanie histerii, i wózkarza, który wozi kamerę. To się bierze stąd, że trzeba zarejestrować geniusz chwili, moment, kiedy praca 50 ludzi osiągnie moment szczytowy.▼
▲* Straszny chaos. Nie sposób w takim chaosie umierać.
** Źródło: ''
* (...) ja jestem w pośpiechu. W pośpiechu duchowym, fizycznym trochę mniej. Mam ten taki niepokój, który się odbija na całokształcie mego życia. Oraz (...) na mojej, w cudzysłowie, twórczości artystycznej.
* Teoria najbujniej pleni się na ugorach.▼
* (...) takie było stare polskie przysłowie: krowa, która głośno ryczy, mało mleka daje. Przecież ja, widząc te histerie, euforie patriotyczne, wiem, jak to w momencie tragicznym się kończy. I życzę tym, którzy tę nic niekosztującą histerię pobudzają, żeby ich los nie wypróbował.
* W życiu zdarzają się niesłychane przypadki i sam pamiętam, jak mi opowiadano, że pewien rolnik, rzucając grabiami w nisko lecący samolot niemiecki, zestrzelił sztukasa dlatego, że po prostu ugodził grabiami w oko lotnika i samolot spadł. To się może wydać czymś nieprawdopodobnym, ale taka historia mogła się zdarzyć właśnie tylko w Polsce. W czasie wojny działy się rzeczy najbardziej dziwne, a my – jako Polacy – jesteśmy najbardziej upoważnieni do tego, ażeby o tym temacie najwięcej powiedzieć.▼
** Opis: fragment wypowiedzi z kolaudacji filmu ''Głowy pełne gwiazd'' (1974).▼
* (...) skrót jest w nas. Ten nieprawdopodobny niesamowity skrót. [http://czarne.com.pl/?a=3329]
** Źródło: [[Mieczysław Wojtczak]], ''Kronika nie tylko filmowa'', Warszawa 2004.▼
** Źródło: ''W pośpiechu'', rozm. Przemysław Kaniecki, wyd. Czarne, 2011
==Wypowiedzi w wywiadach prasowych==
* Ja w ogóle nigdy nie czytałem po wydaniu swojej książki i nigdy nie widziałem na ekranie kinowym swojego filmu. Ktoś może na to powiedzieć: „No dobrze, ale ja pana widziałem na jakiejś premierze”. Tak, przychodziłem na premiery, grzecznie się kłaniałem i jak tylko gasło światło, uciekałem. To wynika z pewnych moich cech charakteru, z wychowania wileńskiego, w którym asceza, powściągliwość i rodzaj honoru były obowiązujące. Toteż za bardzo nie wiem, czy tom z okładką zapowiadającą moją książkę to naprawdę moja książka.
** Źródło: wywiad Elżbiety Sawickiej ''Nasza stara towarzyszka cenzura'', „Rzeczpospolita” 16 kwietnia 2005 [http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/naszas.htm
* Pamiętam jakieś opozycyjne przyjęcie w latach 80. i pewną Niemkę, jej nazwiska nie zapamiętałem, która przy okazji rozmowy o polskim antysemityzmie oświadczyła z wyższością, że Niemcy już się z tym uporali, a Polacy ciągle jeszcze mają to przed sobą. Zdenerwowała mnie straszliwie i zacząłem do niej krzyczeć: „Na kolana, na kolana. Z tym problemem będziecie się jeszcze zmagać przez następne kilkaset lat”. Czy zrozumiała, że to nie była zwykła zbrodnia, ale coś, co przewróciło cały dotychczasowy moralny porządek świata? Czy w ogóle to jest do zrozumienia? Przecież z tą wiedzą, doświadczeniem Holocaustu nie sposób się uporać. To zatruło całą naszą cywilizację, stąd jej nihilizm, zagubienie i rozpacz.
** Źródło: ''
* Piszę książki i realizuję filmy o sobie. Innymi słowy opisuję siebie w trybie warunkowym, czasie zaprzeszłym niedokonanym albo przyszłym. Stwarzam sytuacje, w których tak lub inaczej się zachowałem, mógłbym się zachować, a także wyrażam żal, że się nie zachowałem.
** Źródło: wywiad Konrada Eberhardta, „Film” 51/1960
▲* Praca w filmie jest wyczerpująca psychicznie. To jest sprawa nieustającego napięcia. Dotyczy to i reżysera, który pracuje w stanie histerii, i wózkarza, który wozi kamerę. To się bierze stąd, że trzeba zarejestrować geniusz chwili, moment, kiedy praca 50 ludzi osiągnie moment szczytowy.
▲** Źródło: ''Z Tadeuszem Konwickim rozmawiali Katarzyna Bielas i Jacek Szczerba'', „Gazeta Wyborcza”, 21 grudnia 2000.
* W 68 roku elita nasza była gotowa oddać życie za każde przedstawienie ''Dziadów'', a w dwadzieścia dwa lata później już na ''Lawę'' mało kto przyszedł.
** Źródło: wywiad Andrzeja Wernera, „Kino” 1/1991
* (...) ten wybuch totalnej demokracji, to szaleństwo uwięzione w dodatku poprawnością polityczną, która wszystko dopuszcza, na wszystko zezwala, jest jakimś rodzajem odruchu histerycznego, reakcji na to, co przeżyliśmy podczas II wojny światowej, na ten szok, jaki ludzkość przeżyła, ludzkość moich pokoleń, szok zawalenia się wszystkich wartości, zawalenia się całej tej gigantycznej budowli humanistycznej wznoszonej przez wieki. Coś wstrząsającego: nagle nastąpił Holokaust i wszystko się zawaliło, wszystkie wartości poszły w błoto. Dziedziczy się w genach, nawet poza czystą chemią, pewne klimaty moralne, myślowe, duchowe.
** Źródło: wywiad Janusza Andermana ''Rzeka płynie'', "Przekrój" z 25 VI 2010 (na podstawie rozmowy w filmie ''Co ja tu robię?'', reż. J. Anderman, 2010)
▲==Inne==
▲* Teoria najbujniej pleni się na ugorach.
▲* W życiu zdarzają się niesłychane przypadki i sam pamiętam, jak mi opowiadano, że pewien rolnik, rzucając grabiami w nisko lecący samolot niemiecki, zestrzelił sztukasa dlatego, że po prostu ugodził grabiami w oko lotnika i samolot spadł. To się może wydać czymś nieprawdopodobnym, ale taka historia mogła się zdarzyć właśnie tylko w Polsce. W czasie wojny działy się rzeczy najbardziej dziwne, a my – jako Polacy – jesteśmy najbardziej upoważnieni do tego, ażeby o tym temacie najwięcej powiedzieć.
* Kabotynizm u nas jest najdroższą wartością. Polityk-kabotyn, który tęgo narozrabia, za karę zostaje świętym. Artysta-kabotyn zyskuje miano natury nieprzeniknionej i wzniosłej. Z rąk kabotyna nawet socjalizm zostałby u nas przyjęty entuzjastycznie.
** Źródło: ''Kabotynizm – ciężka choroba narodowa'', "Nowa Kultura", luty 1958, przedr. tom ''Wiatr i pył'', Czytelnik, 2008
* A co z panem Adamem? My, tamtejsi, wszyscy z Niego. A On z nas.
** Źródło: esej ''Mickiewiczowie młodsi'', „Gazeta Wyborcza”, listopad 2005, przedr. tom ''Wiatr i pył'', Czytelnik, 2008
{{DEFAULTSORT:Konwicki, Tadeusz}}
[[Kategoria:Laureaci Polskiej Nagrody Filmowej Za Osiągnięcia Życia]]
[[Kategoria:Odznaczeni Złotym Medalem Zasłużony Kulturze Gloria Artis]]
[[Kategoria:Polscy prozaicy]]
| |||