Graham Masterton: Różnice pomiędzy wersjami

Usunięta treść Dodana treść
Alessia (dyskusja | edycje)
Alessia (dyskusja | edycje)
m formatowanie automatyczne, drobne merytoryczne
Linia 2:
'''[[w:Graham Masterton|Graham Masterton]]''' (ur. 1946) – szkocki pisarz, autor horrorów, poradników z zakresu życia seksualnego, dziennikarz.
 
==''Ciało i krew'' (1994)==
(ang. ''Flesh and blood''; tłum. Andrzej Szulc)
* Jestem samoukiem. Lubię ludzi, którzy są samoukami. Są oryginalni.
 
* Luke obserwował ją przez chwilę z rękoma skrzyżowanymi na brzuchu. Lubił obserwować ludzi. Mógł często powiedzieć o kimś więcej po pięciu minutach obserwacji niż po pięciu godzinach przesłuchania. Ich gesty; ich niespodziewane uśmiechy. Sposób, w jaki siedzieli sztywno albo w jaki się wiercili. Ludzie, którzy mówią prawdę, nie obgryzają po każdym zdaniu paznokci. Ludzie, którzy mówią prawdę, nie gapią się w sufit. Nigdy.
 
==''Czternaście obliczy strachu'' (1995)==
(ang. ''Flights of Fear'')
 
* Bestia nie tkwi w nas. To my tkwimy w zwierzęciu.
 
Linia 23 ⟶ 26:
* – Zawsze, kiedy patrzyłam na gwiazdy, bałam się. Ich widok sprawia, że mam wrażenie, jakby moje życie było bez znaczenia.<br />– Masz rację. Bo jest bez znaczenia. Tak samo jak moje i każdego na tym świecie. Kiedy ktoś żartuje sobie z dzieciaków z mojej klasy, zawsze pytam, czy naprawdę uważa, że jego życie jest więcej warte od życia któregokolwiek z nich. Koniec końców wszyscy jesteśmy mrówkami.<br />– Nie jesteś zbyt poprawny politycznie, co? Powinieneś mówić, że życie każdego człowieka coś znaczy.<br />– Życie mrówki coś znaczy, tyle że nie aż tak dużo, jak mrówka sądzi.
 
==''Demony Normandii'' (1978)==
(ang. ''The Devils of D-Day''; tłum. Elżbieta Krajewska)
 
* Raj to stan, w którym wiara i niezłomność serca otrzymują nagrodę, właśnie tak jak to sobie wyobraziłeś. Piekło to działanie ignorancji i samozadowolenia przeciwko prawdziwemu celowi ludzkości.
 
* Życie to nie dar, mój przyjacielu. To przekleństwo. Adramelech [diabeł] świetnie potrafi rzucać takie przekleństwa.
 
==''Drapieżcy'' (1992)==
(ang. ''Prey''; tłum. Andrzej Szulc)
 
* Przeznaczenie, jak pan miał okazję się niedawno przekonać, nie jest niezmienne. (…) Nasz los zawsze spoczywa w naszych rękach, drogi panie. Jedynym paradoksem jest to, że nie staramy się zmienić naszego życia wtedy, kiedy jeszcze możemy.
 
* W najmłodszych twarzach kryją się najstarsze oczy.
 
==''Dwa tygodnie strachu'' (1994)==
(ang. ''Fortnight of Fear''; tłum. Michał Wroczyński)
 
* Chodził posuwistymi, wielkimi krokami, jakimi mógł poruszać się jedynie mężczyzna, który nigdy nie chadzał w towarzystwie kobiet; żadna nie zdołałaby dotrzymać mu kroku.
 
Linia 44 ⟶ 53:
==''Dziecko ciemności''==
{{osobne|Dziecko ciemności}}
(ang. ''The chosen child'')
 
* Bez względu na wszystko chłopak powinien myśleć o mamie.
Linia 51 ⟶ 61:
* Każdy musi ponosić ofiary, jeśli chce osiągnąć to, czego pragnie.
 
==''Dziedzictwo'' (1981)==
(ang. ''The heirloom''; tłum. Ewa Wojtczak)
 
* Był to po prostu jeden z tych rytualnych gestów, które, jak sądzę, zrobiłaby każda istota ludzka. Dlaczego modlimy się albo palimy świece za naszych ukochanych? To wszystko jest naszym błagalnym przymilaniem się ponurym i katastroficznym siłom, których nie potrafimy kontrolować ani zrozumieć. I nie sądźcie, że zwykle jestem tak filozoficznie nastawiony do świata. Tak było tylko podczas tej pierwszej, przerażającej nocy, kiedy zacząłem rozumieć, co to znaczy być naprawdę bezradnym.
 
Linia 58 ⟶ 70:
* Szczęśliwy człowiek, który jest zadowolony ze swojego rodzinnego życia, swoich osiągnięć zawodowych i swojej pozycji społecznej i intelektualnej w środowisku, lecz taki człowiek jest często bardziej podatny niż inni na frustrację. Gdybyś chciał użyć starej biblijnej frazy, mógłbyś powiedzieć, że podstawową cechą charakterystyczną dla człowieka jest działanie. A jeśli nie ma już nic, co chciałbyś zdobyć, wówczas cała ta pozytywna energia obraca się przeciwko tobie i tworzy ładunek negatywny.
 
==''Festiwal strachu'' (2005)==
{{osobne|Festiwal strachu}}
(ang. ''Festival of Fear'')
 
* Co rano budzimy się, wstajemy z łóżek i nigdy nie wiemy, w jakim momencie życie przywali nam prosto w twarz.
 
Linia 67 ⟶ 81:
 
==''Głód''==
(ang. ''Famine''; tłum. Piotr Kuś)
 
* Amerykanie zawsze widzieli siebie jako naród ludzi wszechmożnych, posiadających niebiańskie przyzwolenie na zabieranie dla siebie wszystkiego, czego chcą, nie bacząc na prawo, zasady etyki czy wreszcie reguły współżycia społecznego.
 
Linia 73 ⟶ 89:
* Po prostu, istnieje taki rodzaj miłości, który można oddać jedynie smutnym uśmiechem.
 
==''Ikon'' (1983)==
* Ameryka pełna jest lunatyków, którzy raczej zginą, niż pozwolą na zdominowanie tego kraju przez Związek Radziecki. Wolą śmierć od komunizmu.
 
Linia 99 ⟶ 115:
 
==''Pogromca wampirów''==
(ang. ''Vampire Hunter'')
 
* A myślisz, że to konieczne? To znaczy, zrozumieć mnie? Po co ci to, dopóki wiesz, że jestem po twojej stronie, dopóki ufasz, że cię nie zawiodę?
 
Linia 123 ⟶ 141:
 
==''Rytuał''==
(ang. ''Ritual''; tłum. Danuta Górska)
 
* Rodzice zawsze mają własny pogląd na to, jak powinno się wychowywać dzieci, w sensie moralnym i duchowym. Ale muszą zrozumieć, że dzieci nie są ich własnością, że mają prawo szukać szczęścia na własną rękę.
 
Linia 151 ⟶ 171:
 
==''Strażnicy piekła''==
(ang. ''The Doorkeepers'')
 
* Miłość zawsze przynosi ból. Jeśli coś przychodzi bez bólu, to jaką ma wartość?
 
Linia 157 ⟶ 179:
* Na tym polega moc artefaktów, takich jak garnki i patelnie albo klucze. Sam metal jest tylko metalem, czyż nie? Ale kiedy nadajemy mu kształt, uczymy go czegoś, prawda? Można powiedzieć, że metal uczy się, czego od niego chcemy. Garnek wie, że ma służyć do gotowania. Klucz rozumie, że jego przeznaczeniem jest otwieranie drzwi.
 
==''Studnie piekieł'' (1979)==
(ang. ''The Wells Of Hell''; tłum. Danuta Dowjat)
 
* Ludzie bardziej niż odkrycia, że ktoś znajomy właśnie umarł, boją się stwierdzić, że ktoś martwy właśnie ożył.
 
Linia 167 ⟶ 191:
 
==''Szatańskie włosy''==
(ang. ''Hair raiser''; tłum. Krzysztof Sokołowski)
 
* Chwila milczenia oszczędza lat kłopotów.
 
Linia 181 ⟶ 207:
* Wygląda na to, że sporo muszę się jeszcze nauczyć o dziewczynach, jeśli rozumiesz, co mam na myśli. Nie wiedziałem, że potrafią być takie silne... i takie słabe.
 
==''Świat MastertonMastertona'' (1998)==
(ang. ''Manitou Man. The Worlds of Graham Masterton'')
 
* Kiedy się z kimś dzieli życie, patrzy się na jego twarz zamiast w lustro. Widzi się swój uśmiech w czyimś uśmiechu; widzi się wzbierający w swoim wnętrzu gniew, zanim jeszcze wybuchnie. Widzi się sarkazm; widzi się miłość. Kiedy się mieszka samemu, trzeba polegać na lustrze, pokrytym z tyłu srebrną farbą, a żadna tafla, choćby pokryta od tyłu srebrem, nigdy nie powie prawdy. Ojciec powiedział jej kiedyś: „Lustra są dobre do jednego: przyłożone do ust zmarłego człowieka pozwalają zyskać pewność, że nie żyje naprawdę”.
 
Linia 200 ⟶ 228:
 
==''Trans śmierci''==
(ang. ''Death trance'')
 
* Co innego jest dobre, a co inne przyjemne. Dobrze jest, jak ktoś trzyma się tego, co dobre; ten, który wybiera przyjemne, źle skończy.
 
Linia 206 ⟶ 236:
* Heacox zlekceważył dwa podstawowe prawa bezpieczeństwa i przeżycia: „Nie dotykaj, jeśli nie musisz” oraz „Nie dotykaj, jeśli nie sprawdziłeś”. A tutaj, w Świątyni Zmarłych, prawdopodobnie obowiązuje jeszcze jedno prawo, może najważniejsze: „Nie dotykaj, dopóki nie zrozumiesz”.
 
==''Wendigo'' (2006)==
(ang. ''Edgewise'')
 
* Często świadkom, zwłaszcza jeśli są w szoku, wydaje się, że widzieli coś niezwykłego. Podobnie jest, gdy się patrzy na tkaninę z kwiecistym wzorem: wydaje się, że widać na niej twarze.
 
Linia 221 ⟶ 253:
* Sama pani rozumie: nie ma sensu być bohaterem, jeżeli nikt tego nie doceni.
 
==''Wyklęty'' (1983)==
(ang. ''The Pariah''; tłum. Danuta Górska)
 
* Ale potrzeba zapewnienia spokoju zmarłym jest bardzo silna we wszystkich kulturach na świecie. Chińczycy palą na pogrzebach papierowe pieniądze, żeby zmarły był bogaty, kiedy znajdzie się w niebie. Na Nowej Gwinei smaruje się zwłoki błotem i popiołem, żeby ciało łatwiej mogło powrócić do ziemi, z której powstało. A jakie słowa wyryte są na chrześcijańskich nagrobkach? „Spoczywaj w pokoju”. To jest ważne, nawet jeśli wcale tego nie rozumiemy. To jest instynktowne. Wiemy, że kiedy nasi najbliżsi umierają, doświadczają po śmierci przeżyć krańcowo odmiennych od tego, co znali za życia, w sensie fizycznym i psychicznym, toteż odczuwamy silną potrzebę, żeby ich chronić, żeby nimi pokierować, żeby zapewnić im bezpieczeństwo. Dlaczego reagujemy w ten sposób? Logicznie biorąc to absurd. Ale może w dawnych czasach zmarłym groziło bardziej jawne niebezpieczeństwo, może rytuał pogrzebowy stanowił istotny i zrozumiały środek ostrożności przeciw zagrożeniu, któremu musieli stawić czoło, zanim mogli odejść na wieczny odpoczynek?
 
Linia 232 ⟶ 266:
==''Zjawa''==
{{osobne|Zjawa}}
(ang. ''Spirit'')
 
* Człowiek, który ma dzieci, nie potrzebuje aniołów.
Linia 321 ⟶ 356:
 
* Uważam, że masz przed sobą bardzo trudny wybór. Ale jeśli życie czegoś mnie nauczyło, to tego, że wyborów należy dokonywać samodzielnie, a nie spełniać oczekiwania innych.
** Źródło: ''Bazyliszek'' (2008)
 
* W dzisiejszych czasach rynek zbrodni to rynek klienta, szeryfie.