Julian Ursyn Niemcewicz: Różnice pomiędzy wersjami

Usunięta treść Dodana treść
kat.
Alessia (dyskusja | edycje)
m drobne redakcyjne, drobne techniczne
Linia 1:
[[Plik:Julian Ursyn Niemcewicz.jpg|mały|<center>Julian Ursyn Niemcewicz</center>]]
'''[[w:Julian Ursyn Niemcewicz|Julian Ursyn Niemcewicz]]''' (1757–1841) – polski dramaturg, powieściopisarz, poeta i pamiętnikarz.
==''Powrót posła'' (1790)==
* Gdy stracisz, co Ci fortuna udzieli, dopiero poznasz, czy masz przyjaciół.
* Powiedział: ''Nie pozwalam'' i uciekł na Pragę.
** Źródło: ''Powrót posła'', akt I, scena 2, 1790 rok
 
* Wiem, Agatko, że serce twe dla mnie przychylne,</br>Ale szczęście w tym życiu tak zwodne, tak mylne,</br>Tyle przeszkód dla niego!
** Źródło: ''''Powrót posła'', akt III, scena 1, 1790 rok
*** Zobacz też: [[szczęście]]
 
==Inne==
* Gdy stracisz, co Cici fortuna udzieli, dopiero poznasz, czy masz przyjaciół.
 
* I cóż się nie przebaczy dla kadzidła trochę!
Linia 16 ⟶ 25:
** Źródło: ''Antologia poezji głupich i mądrych Polaków'', wybór [[Ludwik Stomma]], Gdańsk 2000.
** Zobacz też: [[Warszawa]]
 
* Powiedział: ''Nie pozwalam'' i uciekł na Pragę.
** Źródło: ''Powrót posła'', akt I, scena 2, 1790 rok
 
* Sięga wysoko, kto się czołgać umie.
Linia 26 ⟶ 32:
* Ty zawsze w tych gazetach łapiesz mdłe nadzieje,<br />Lepiej by było wiedzieć, co się w domu dzieje,<br />Pójść do stajni, obory, liczyć w polu snopy<br />Niż badać, co tam robią na końcu Europy!
** Źródło: ''Pan Nowina'', akt I, scena 2.
 
* Wiem, Agatko, że serce twe dla mnie przychylne,</br>Ale szczęście w tym życiu tak zwodne, tak mylne,</br>Tyle przeszkód dla niego!
** Źródło: ''''Powrót posła'', akt III, scena 1, 1790 rok
*** Zobacz też: [[szczęście]]
 
* Wspominać młodzieży o dziełach jej przodków, dać jej poznać najświetniejsze Narodu epoki, stowarzyszyć miłość Ojczyzny z najpierwszymi pamięci wrażeniami, jest to nieomylny sposób zaszczepienia w Narodzie silnego przywiązania do kraju; nic już wtenczas tych pierwszych wrażeń, tych rannych pojęć zatrzeć nie zdoła, wzmagają się one z latami, usposabiając dzielnych do boju obrońców, do rady mężów cnotliwych.