Charles-Maurice de Talleyrand: Różnice pomiędzy wersjami

Usunięta treść Dodana treść
Alessia (dyskusja | edycje)
m ort., int., formatowanie automatyczne
m ort., lit., drobne merytoryczne
Linia 63:
 
* Strzeż się swych pierwszych odruchów – zwykle są szlachetne.
** Opis: Standardowastandardowa rada dawana przez Talleyranda początkującym dyplomatom.
** Źródło: [[Waldemar Łysiak]], ''Empirowy Pasjans'', Instytut Wydawniczy PAX, Warszawa 1977, str. 16.
 
Linia 99:
* Ciekaw jestem, dlaczego on to zrobił?
** Autor: [[Klemens Lothar von Metternich]]
** Opis: Słowasłowa wypowiedziane przez Metternicha na wieść o śmierci Talleyranda (aluzja do legendarnej przezorności i sprytu francuskiego dyplomaty).
** Źródło: [[Waldemar Łysiak]], ''Empirowy Pasjans'', Instytut Wydawniczy PAX, Warszawa 1977, str. 16.
 
Linia 111:
* Jesteś łajnem w jedwabnych pończochach.
** Autor: [[Napoleon Bonaparte]]
** Opis: Słowasłowa wypowiedziane przez Napoleona po tym, jak dowiedział się o podejrzanych machinacjach politycznych Talleyranda.
** Źródło: [[Waldemar Łysiak]], ''Empirowy Pasjans'', Instytut Wydawniczy PAX, Warszawa 1977, str. 27.
 
* Ma diabelskie serce i anielskie oblicze.
** Autor: [[ArnalutAntoine-Vincent Arnault]]
 
* Nie mogę się nadziwić ile głębokiego sensu zawiera każde słowo tego niezwykłego starca, ile w jego manierach tkwi swobody tudzież <<comme il faut>>.
** Autor: [[MerimeeProsper Mérimée]], 1832
 
* Nie używam go nigdy, ilekroć czegoś pragnę. Udaję się do niego, kiedyśkiedy czegoś nie chcę, dając mu do zrozumienia, że właśnie tego pragnę najbardziej.
** Autor: [[Napoleon Bonaparte]]
** Opis: Słowasłowa wypowiedziane przez Napoleona podczas rozmowy z Metternichem.
** Źródło: [[Waldemar Łysiak]], ''Cesarski Poker'', Warszawa 1978, str. 214.
 
Linia 140:
* Talleyrand, Talleyrand! Obsypałem tego człowieka zaszczytami i bogactwami, a on użył tego wszystkiego przeciwko mnie! Zdradzał mnie, ile razy mógł, przy każdej sposobności, jaka mu się nadarzyła!
** Autor: [[Napoleon Bonaparte]]
** Opis: Słowasłowa wypowiedziane przez Napoleona podczas rozmowy z radcą stanu Roedererem.
** Źródło: [[Waldemar Łysiak]], ''Cesarski Poker'', Warszawa 1978, str. 214.
 
* To wzór arystokracji. Anglicy, którzy mają górne wyobrażenia o swojej elegancji i jakości swojego „bon tonu” nie dorastają mu do pięt.
** Autor: [[MerimeeProsper Mérimée]], 1832.