Aleksiej Nikołajewicz Tołstoj: Różnice pomiędzy wersjami
Usunięta treść Dodana treść
m kat. |
+ dwa cytaty |
||
Linia 9:
* Spotyka się człowieka i mija się go obojętnie, a człowiek ten stoi przed tobą jak jakiś mały świat (...).
== O Aleksieju Nkołajewiczu Tołstoju==
* Chciałbym jednak opowiedzieć o innym Tołstoju — o człowieku oddanemu sztuce. „Paryż sprzyja sztuce” — słowa te nie były przypadkowe. Jako prawdziwy artysta był zawsze niepewien siebie, niezadowolony z tego, co napisał, w udręce szukał właściwej formy dla tego, co chciał powiedzieć. Mówił o tym często również w wieku dojrzałym, podczas rozmów z młodymi pisarzami starał się obudzić w nich zamiłowanie do pracy; nie uważał za stosowne zwierzać się zbyt wielu ludziom ze swej niedoli, z niedosytu, z udręki owych godzin, kiedy ze zdziwieniem i przerażeniem czytał to, co napisał dnia poprzedniego. Ile to razy mówił mi: „Rozumiesz, Ilia — piszę i zdaje się, że to dobre, a potem widzę: ohyda, rozumiesz, ohyda!...”
** Autor: [[Ilia Erenburg]]
** Źródło: ''Ludzie, lata, życie. 1891 — 1917 Dzieciństwo i młodość.'', tłum. Wacława Komarnicka, Czytelnik, Warszawa 1961, str. 156.
* Rozmowy o reinkarnacji, mistyczny anarchizm, szukanie Boga — wszystko to nie odpowiadało ani trochę naturze Tołstoja.
** Autor: [[Ilia Erenburg]]
** Źródło: ''Ludzie, lata, życie. 1891 — 1917 Dzieciństwo i młodość.'', tłum. Wacława Komarnicka, Czytelnik, Warszawa 1961, str. 157.
| |||