Józef Michalik: Różnice pomiędzy wersjami

* Choćby to, że krzyż został upolityczniony przez dwie, lub więcej, orientacje polityczne. Stał się narzędziem przetargu. Okazało się też, że naród myśli zupełnie inaczej niż ludzie, którzy są dzisiaj u władzy. Ale narodu nikt nie chce słuchać.(...) To nie Episkopat spowodował ten konflikt i nie Episkopat go rozwiąże. Mogą to zrobić tylko prezydent i zainteresowani liderzy opozycyjnych partii.

** Zobacz też: [[Krzyż przed Pałacem Prezydenckim]]

 

* Chrześcijaństwo to wierność sumieniu aż do końca.

 

* Naród jest otwarty na większe wartości: patriotyzm, gotowość ofiary, poczucie honoru, godność. A ponieważ są w Polsce środowiska z pewną gazetą na czele, które te wartości od lat depczą i wyśmiewają, to ktoś się musi za tym narodem upominać. To jest obowiązek wszystkich uczciwych Polaków.(...) Ta gazeta ma 20 lat. Sądzi Pani, że rozumie świat lepiej niż Kościół, który ma 2000 lat?

 

* Niestety, bez ascezy, bez pracy nad sobą prędzej czy później będziemy skazani na grę naszych namiętności. Asceza praktykowana z miłości, to właściwie codzienny, powolny, systematyczny i trwały rozwój wiary, to droga do coraz większej intymności z Bogiem i ludźmi, to sposób na naprawdę niezwykle skuteczne duszpasterstwo.

* Abp Michalik stanął po stronie owego księdza, bo jest przekonany, że stawiane mu zarzuty są niesprawiedliwe.(...) Do dzisiaj trwają spory o to, czy abp Michalik właściwie się wtedy zachował. Trzeba jednak dodać, że inne przypadki rozwiązał w sposób, które nie budzą wątpliwości, więc nie można go oceniać jedynie na tle Tylawy.

** Autor: [[Jacek Prusak]], [http://www.gazetakrakowska.pl/magazyn/242087,o-pedofilii-w-sutannie,id,t.html gazetakrakowska.pl 9 kwietnia 2010]

 

* Niezgodne z prawdą jest stwierdzenie, że „Kościół instytucjonalny kryje przestępstwa” i że „Abp Michalik przez lata krył księdza, który molestował małe dziewczynki”. W rzeczywistości było tak, że żona księdza greckokatolickiego Lucyna K. w pierwszej i jedynej rozmowie z Arcybiskupem Przemyskim, informując go o nadużyciach w parafii Tylawa odmówiła podania nazwisk molestowanych dzieci lub ich rodziców, co uniemożliwiło sprawdzenie ewentualnych faktów. W tej rozmowie zaprzeczyła także, że oskarżany przez nią proboszcz miał molestować jej córkę (koniecznie trzeba spytać czy podtrzymała to oświadczenie w Sądzie?!). W takiej sytuacji, mając na uwadze prawo do dobrego imienia, Arcybiskup Przemyski w czasie tegoż spotkania ustalił z nią i zachęcił, aby przekazała sprawę do prokuratury. W ciągu dwóch dni p. Lucyna K. powiadomiła o sprawie zarówno Gazetę Wyborczą (!!), jak i prokuraturę.

* Po wielu latach kluczenia, zwodzenie, zawieszania sprawy i oczerniania osób, które zdecydowały się postawić tamę zbrodniczej działalności proboszcza z Tylawy – zapadł wyrok sądowy. Sąd uznał, że oskarżony jest winien. Przez lata brał dziewczynki na kolana, wkładał ręce pod bluzkę i dotykał piersi...(...) Sędzia zwrócił również uwagę na poważne zaniedbania metropolity przemyskiego.(...) Wciąż liczę na to, że arcybiskup Michalik zachowa twarz i dotrzyma słowa danego przed rokiem, że z załatwieniem sprawy, czeka na wyrok. Jeśli jednak nie – to mam nadzieję, że zainterweniuje Stolica Apostolska i złoży z urzędu człowieka, który, w takiej sytuacji, nie powinien być metropolitą...

** Autor: [[Tomasz Terlikowski]], [http://www.ekumenizm.pl/content/article/20040629112259556.htm ''Skandal tolerowania zła'', ekumenizm.pl, 1 lipca 2004]