Emilian Kamiński: Różnice pomiędzy wersjami
Usunięta treść Dodana treść
m int. |
m uzupełnienie, formatowanie automatyczne |
||
Linia 1:
[[Plik:Emilian Kamiński by Foksal.jpg|mały|Emilian Kamiński]]
'''[[w:Emilian Kamiński|Emilian Kazimierz Kamiński]]''' (ur. 1952) – polski aktor, reżyser, piosenkarz, artysta kabaretowy oraz pisarz. Mąż Justyny Sieńczyłło.
* Dziś powinno się robić w teatrach tylko monodramy, bo trudno zebrać na próbę trzech aktorów – ten ma reklamę, ten serial lub sesję zdjęciową. A aktor dojrzewa do roli na próbach, bez tego nie ma spektaklu. Tylko w teatrze można obronić i uratować aktorstwo.
** Źródło: [http://www.teatry.art.pl/n/czytaj/24114 „Dziennik Gazeta Prawna”, 18 września 2010]
* (...) jeśli nie przyciągnę widzów, to muszę zamknąć teatr. Skończmy z tym, że grzechem jest przyciągać ludzi do teatru przy pomocy rozpoznawalnych nazwisk!
** Źródło: [http://www.teatry.art.pl/n/czytaj/24114 „Dziennik Gazeta Prawna”, 18 września 2010]
* (...) moje założenie, żeby zrobić coś, co zarówno widowni, jak i mnie daje radość, a przy tym nie jest głupie.
** Źródło: [http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/ekaminski.htm „Życie”, 10 lipca 2001]
Linia 13 ⟶ 19:
* Pamiętam, że miałem kiedyś taką szeptankę (czytanie). Byłem wtedy na pierwszym roku PWST, a szeptankę miałem o jakiejś angielskiej szkole. Nie pamiętam tytułu ale wiem, że aktorzy udając dzieci, grali jakiś teatrzyk, a ja patrzyłem w ten tekst i czytałem. Potem była pewna scena i ja patrzę na tekst, a potem na obraz (a chcę dodać, iż nie przeczytałem tego tekstu wcześniej) i widziałem dzieci, które w tym czasie się bawiły, więc przeczytałem fonetycznie „to be or not to be”, myśląc, że jak to są dzieci, to im się mówi, że to jest be, a to nie jest be. I w tym momencie słyszę na sali ryk kolegów. „O cholera” – pomyślałem – „przecież powinienem przeczytać to jako «tu bi or not tu bi» (być albo nie być)”, bowiem ów dziecięcy aktor, grał Hamleta i dlatego wyszło tak, jak wyszło. Pamiętam, że był to straszny wstyd.
** Źródło: [http://www.dubbing.pl/wywiady/kaminskiemilian/ Wywiad, wrzesień 2005]
* Teatr wymaga od publiczności poświęceń. Widz musi wyjść z domu, wydać pieniądze na bilet i dlatego trzeba mu dać kawałek siebie. Trochę jak z telewizją, trzeba sprawić, by widz nie przełączył kanału.
** Źródło: [http://www.teatry.art.pl/n/czytaj/24114 „Dziennik Gazeta Prawna”, 18 września 2010]
* W moim życiu aktorskim najważniejsze jest to, aby cały czas pracować. Każda propozycja jest nowym wyzwaniem. Jeśli, co daj Boże, zagram dobrze, rola jest udana, to i tak odkładam to na półkę. Chcę iść dalej.
| |||