Grek Zorba: Różnice pomiędzy wersjami
Usunięta treść Dodana treść
cytaty |
m formatowanie automatyczne, sortowanie |
||
Linia 1:
'''[[w:Grek Zorba|Grek Zorba]]''' – film z 1964 roku w reżyserii [[Michael Cacoyannis|Michaela Cacoyannisa]], w roli głównej
* Gdybym był malarzem świętych obrazów, przedstawiłbym Matkę Boską bez oczu, uszu i nosa, bo mi jej żal.
** Zobacz też: [[Matka Boża]]
* Każdy człowiek ma jakiegoś fioła, ale zdaje się, że największym jest mniemanie, że się nie ma go wcale.
*Kto stworzył ten labirynt niepewności, tę świątynię dufności, naczynie grzechu, pole usiane tysiącem zasadzek, przedsionek piekła, kosz po brzegi napełniony chytrością, truciznę słodką jak miód, łańcuch, który wiąże śmiertelnych z doczesnością - kobietę?▼
▲* Kto stworzył ten labirynt niepewności, tę świątynię dufności, naczynie grzechu, pole usiane tysiącem zasadzek, przedsionek piekła, kosz po brzegi napełniony chytrością, truciznę słodką jak miód, łańcuch, który wiąże śmiertelnych z doczesnością
* Mądre, sprawiedliwe myśli przychodzą wraz ze starością i spokojem. Kiedy się jest bezzębnym starcem, łatwo mówić: "Hańba, chłopcy, nie wolno gryźć!" Ale gdy się ma wszystkie trzydzieści dwa zęby... Tak, szefie, młody człowiek jest jak dzika bestia, która pożera ludzi.▼
▲* Mądre, sprawiedliwe myśli przychodzą wraz ze starością i spokojem. Kiedy się jest bezzębnym starcem, łatwo mówić:
*Słuchaj, kiedyś przechodziłem przez wioskę. Jakiś dziewięćdziesięcioletni dziadunio sadził drzewo migdałowe. "Hej, dziadku! — wołam. — Sadzisz drzewo migdałowe?" A on, zgarbiony, odwrócił się i powiedział: "Tak, mój synu, ja postępuję tak, jakbym nigdy nie miał umrzeć!" "A ja — odparłem — postępuję tak, jakbym miał umrzeć w każdej chwili". Kto z nas dwóch miał rację, szefie? — Spojrzał na mnie triumfalnie. — Tu cię mam! — powiedział. ▼
▲* Każdy człowiek ma jakiegoś fioła, ale zdaje się, że największym jest mniemanie, że się nie ma go wcale.
* Śmierć jest niczym - jedno dmuchnięcie i świeca gaśnie - ale starość to straszna hańba! ▼
▲* Słuchaj, kiedyś przechodziłem przez wioskę. Jakiś dziewięćdziesięcioletni dziadunio sadził drzewo migdałowe.
|