Wersja z 23:16, 18 mar 2010 edytuj Alessia (dyskusja \| edycje) 128 610 edycji m szablon, formatowanie automatyczne ← poprzednia edycja		Wersja z 23:23, 18 mar 2010 edytuj anuluj edycję Pempol10 (dyskusja \| edycje) 171 edycji Nie podano opisu zmian następna edycja →
Linia 1: '''[[w:Byłam schizofreniczką\|Byłam schizofreniczką]]''' – książka autorstwa [[Barbara Rosiek\|Barbary Rosiek]]. Autorka opisuje w niej swoje zmagania z tą chorobą, z którą walczyła przez dwadzieścia dwa lata. {{IndeksPL}} ~~{{wulgaryzmy}}~~ ==A== * A jednak, ~~tadeuszu~~Tadeuszu, zabrakło mi boskiej mocy tamtego dnia, by z sobą skończyć, i wcześniej, kilka lat wcześniej, kiedy już dawno powinnam odejść. Kurwa, pomyliłam się o 10 tabletek. * A może miałam stąd odejść jako Syn Boży? Jak Chrystus? * A wszystko zaczęto się zmieniać, kiedy pokonana przez los i własne życie nie wierzyłam w nic, jedynie w śmierć. I ona miała być ostatnim wyzwoleniem, wybawieniem z udręki, której nie byłam już w stanie unieść. * Anka 23 marca zabiła we mnie Matkę Boską i przeskoczyłam z powrotem na poziom Chrystusa, i jako Chrystus wybaczyłam jej to skurwysyństwo. To była moja jedyna obrona. * Akt pozbawienia się dziewictwa, czym był? Był stosunkiem z szatanem. ==B== * Być może powinniśmy zachować tę –- dziś już starą nazwę, i zrozumieć ją w znaczeniu zgodnym z jej etymologią –- schiz –- pęknięty, złamany; phrenos –- dusza, serce. * Był to kolejny cud w moim istnieniu, jakby Bóg szczególnie mnie sobie upodobał. * Byłam dla Ewy kochankiem, a z jej mężem –- rywalami, dopóki nie stałam ~~sie~~się kochanką Adama na chwilę w tamten wieczór. Ona chciała tego, uczestniczyła, domagała się. Chciała kochać ~~sie~~się z obu kochankami naraz, projektowała na mnie mężczyznę. Chciała się z nimi kochać by mnie poniżyć. Mnie –- dawnego kochanka, bym odeszła. Już jej nie byłam potrzebna, mogła mnie zniszczyć do końca. ==C== * Chcę uciec w psychozę, bo nie potrafię stanąć przed lustrem, wypowiedzieć prawdę i zacząć nowe życie. * Chrystus stał się archetypem, postacią kolektywną. Ma atrybut życia bohatera –- nieprawdopodobne pochodzenie, boski ojciec, narażone na niebezpieczeństwo narodziny, ratunek w ostatniej chwili, ~~przdwczesna~~przedwczesna dojrzałość, przezwyciężenie matki i śmierci, cudowne czyny, tragiczny, wczesny koniec, symboliczne znaczenie rodzaju śmierci, ~~pośmiertelne~~po śmiertelne oddziaływanie. * Czas umierania, czas dojrzewania do śmierci. Czas rozpaczy i nadziei. Czas wolności i odpowiedzialności. Czas istnienia. * Czuję, że jestem inna nawet od tych innych. * Czy tylko w chorobie psychicznej można dojść do najgłębszych podkładów nieświadomości, w stronę minus nieskończoności? ==D== * Do jakiego stanu trzeba dojść? Do środka siebie, w sobie i obok siebie z sobą. Trzeba iść dalej z pokorą zwycięzcy, kiedy nie ma zwyciężonych! * Dziecko schizofreniczne czuje się i żyje dokładnie tak, jak więźniowie obozu koncentracyjnego, czuje się pozbawione nadziei i zdane na łaskę irracjonalnych i destruktywnych sił. * Dziewczyna woli umrzeć niż pokochać, jest w ostatnim stadium kokainizmu –- psychozie. ==F== Linia 31 ⟶ 42: ==G== * Granice ciemności. Osamotnienia, opuszczenia. Prawie na granicy samobójstwa. Czy ciągłe chorowanie nie jest samobójstwem? ==TI==▼ * Ile razy trzeba upaść, by podnieść się ostatecznie? (to moja droga krzyżowa) ==J== Linia 37 ⟶ 51: * Jak to jest, że ludzie, w których życiu chcemy coś znaczyć, przechodzą obok, wymykają się, odchodzą? * Jak to się dzieje, że milcząco wyrażam zgodę na przypisywanie mi win, których nie popełniłam? * Jednak człowiek obłąkany jest zdezorientowany. Ego myli mu się z jaźnią, świat wewnętrzy z zewnętrznym, naturalny z nadprzyrodzonym.▼ ▲* Jednak człowiek obłąkany jest zdezorientowany. Ego myli mu się z jaźnią, świat ~~wewnętrzy~~wewnętrzny z zewnętrznym, naturalny z nadprzyrodzonym. * Jeżeli wszystko co złe sprawdza się, można odwrócić sytuację o 180 stopni i doprowadzić do tego, by wszystko co dobre spełniało się. Krok prosto w życie. Cholera, Rosiek, uwierz w to. ==K== * Kiedy ego nie przezwycięża animy, pada ofiarą złudzenia –- staje się nadczłowiekiem, półbogiem. * Kiedy we wrześniu, przed samobójstwem, powiedziałam jej, że się sypię, poklepała mnie po ramieniu i powiedziała –- poradzisz sobie. ==M== Linia 57 ⟶ 73: * Może kiedyś uda mi się ta sztuka istnienia, że odnajdę siebie, i spokój w sobie, taką, jaką jestem naprawdę. * Może psychoza jedyną forma istnienia, bym w ogóle tu pozostała. Pytanie –- po co? Może i ~~psychotyce~~psychotycy sa potrzebni. Może i ja powstanę z absurdu. * Mój świat nie istnieje. Linia 77 ⟶ 93: * Nie wierzyłam, że można wyjść ze schizofrenii, bo nie sądziłam do końca, że jestem chora. I dawałam sobie boskie prawo poczucia kontroli. * Noce agonii i rozpaczy. Napisałam opowiadanie "Schizo simplex", które ukazało się w "Okolicach". To mnie uratowało przed samobójstwem, czułam się oczyszczona. ==O== * Ojciec mnie zdradził. Ojciec, który chciał mego przyjścia na świat, popadł w alkoholizm i wyzywał mnie, czternastoletnią, od kurwy. * Opętanie przez archetypy zmienia człowieka w ~~postac~~postać ~~kolktywną~~kolektywną, rodzaj maski: ~~diabłą~~diabła, szatana, zło absolutne, płomień piekielny. * Opierałam się na koncepcji cienia –- personifikacja nieświadomości indywidualnej, sumy zaniedbanych i stłumionych, nie zrealizowanych właściwości psychicznych. * Ostatnim i pierwszym poczuciem winy było to, że się urodziłam, że żyję. ~~tadeuszu~~Tadeuszu, przegryzłam ścianę-macicę. Urodziłam się 14 lutego 1991 o godz. 8.24. ==P== Linia 93 ⟶ 111: * Pytałam, dlaczego przeżyłam, kiedy nie miałam na to żadnych szans, ta myśl zajmowała mnie na długo, powracałam obsesyjnie, wierciła we mnie otwory, paraliżowała. Wyobraźnia pracowała, nie dawała spokoju. ▲==T== * To jest jak sen, który powraca i realizuje ciąg dalszy.▼ * Trzeba być odpowiedzialnym do końca, nawet za własne samobójstwo.▼ * Trzeba przetrzymać tę zimę, i siebie, i wspomnienia, i szaleństwo, i obsesje, i czerwone pająki zjadające moje wnętrzności.▼ ==S== Linia 106 ⟶ 117: * Silnie ludzie nie popełniają samobójstwa. A może właśnie tacy, którym paranoja podszeptuje, że mają boską moc. * Skrajne doświadczenia prowadzą do radykalnych zmian w ~~struktórze~~strukturze osobowości. Pojawiają ~~sie~~się tendencje samobójcze, utrata pamięci. Więźniowie obozów reagowali w sposób schizofrenopodobny. * Spośród ~~trech~~trzech możliwych dróg, Tadeuszu: samorozwojem, ~~samobójstem~~samobójstwem i ~~chizofrenią~~schizofrenią, wybrałam dwie –- samobójstwo i schizofrenię. I ostatecznie, w psychozie, popełniłam samobójstwo. * Stać Cię na taki wielki gest wobec bezmiłości, która Cie otacza, a której nie chcesz uznać, bo jest lustrem śmierci. Wolisz wybrać śmierć niż spojrzeć w lustro. OK. * Stan zawieszenia pomiędzy życiem a śmiercią, płomieniem a bólem, radością i smutkiem, między ja i nie-ja. * Szatan zapładniał mnie czasami, ale wywoływałam sztuczne poronienia bez żadnego poczucia winy. Linia 116 ⟶ 129: ==Ś== * Światło, gwiazdy, brak snu. Niepokój dłoni, palców, stopy, przesuwanie szczęki, ból między żebrami. Noc, noc, ciemność myśli. ==T== * Tadeuszu, jestem wkurwiona na samą siebie, nie sądziłam, że to tak głęboko siedzi. ▲* To jest jak sen, który powraca i realizuje ciąg dalszy. ▲* Trzeba być odpowiedzialnym do końca, nawet za własne samobójstwo. ▲* Trzeba przetrzymać tę zimę, i siebie, i wspomnienia, i szaleństwo, i obsesje, i czerwone pająki zjadające moje wnętrzności. ==U== Linia 121 ⟶ 143: ==W== * W ciągu ~~dzisięciu~~dziesięciu dni doszłam do zarodka samej siebie i być może się rozwinę, narodzę, urosnę. Jeżeli po drodze nie dokonam aborcji. * W nocy była burza, a ja złapałam piorun w dłoń. * W wierszu napisałam:<br />Więc idę I idę tam gdzie chcę iść<br />w ramionach czułych<br />w twoich ramionach<br />ze swoim bólem<br />i z bólem pozostałych.▼ ▲* W wierszu napisałam:<br />Więc idę I idę tam gdzie chcę iść<br />w ramionach czułych<br />w twoich ramionach<br />ze swoim bólem<br />i z bólem pozostałych. * We śnie byłam zabijana wielokrotnie i tłumaczyłam swoim oprawcom, że nie trzeba mnie zabijać, ponieważ już nie żyję. Będzie to ze mnie wyłazić, po kawałku jak martwy płód. Linia 130 ⟶ 154: * Wszystko miało swoje znaczenie. Nawet cierpienie, kiedy inni cierpiący pytali – dlaczego ja? Nie potrafili odczytać sensu swego cierpienia. Mnie też nie rozumieli, a więc w końcu zamilkłam. * Wszystko składa się w całość, całość schizofrenii paranoidalnej. * Wtedy szatan od razu kusił do samobójstwa albo do fizycznego zbliżenia z nim. Miałam orgazm. Linia 136 ⟶ 162: ==Z== * "Z raju prosto do piekła", Siedział, skubany w kącie pokoju i patrzył na mnie przez cały czas. Już go nie potrafiłam przegnać. Tadeuszu, co to był za koszmar. Miałam przy sobie trochę alkoholu, wypiłam go, lecz wzbudziło to w nim jeszcze większą radość. * Zaczęłam czuć potrzebę wzięcia narkotyku, wraz z tym potrzebę uśmiercenia się. * [...] zdałam maturę. Po niej popadłam w ogromną depresję –- z przekonaniem, że jestem zdrowa psychicznie. * Zniszczył mnie mój ~~cień–11~~cień - 11.02.91, godz. 20.49!!! * Zrobiła mi się odleżyna na pięcie.

Byłam schizofreniczką: Różnice pomiędzy wersjami