Georges Bataille: Różnice pomiędzy wersjami

Usunięta treść Dodana treść
m robot dodaje: he:ז'ורז' באטיי
Alessia (dyskusja | edycje)
uzupełnienie, formatowanie automatyczne
Linia 1:
'''[[w:Georges Bataille|Georges Bataille]]''' (1897–1962), francuski filozof, krytyk literacki i pisarz.
* Bóg się delektuje... To możliwe, ale to, czym on się delektuje jest, jak mi się wydaje, nienawiścią, którą odczuwa do samego siebie, i z którą żadna ziemska nienawiść nie może się równać.
 
* Cóż pozostało we mnie, gdy stał się cień...?
 
* Czas oznacza jedynie ucieczkę przedmiotów, które wydawały się prawdziwe.
 
* Daremnie miłość próbuje objąć to, co przestaje istnieć.
 
* Dla zwierzęcia, które nie wpada w pułapkę ja, nie istnieje nic tragicznego.
 
* Dopiero w chwili gdy nadejdzie śmierć, będę wiedział niezbicie o co chodzi.
 
* Dopominając się dla siebie praw człowiek zapomina, ze jest zwierzęciem: jest nim koniecznie, lecz bez praw i czuje się zmuszony to ukrywać.
 
* I myślałem, że jestem żywy po to jedynie, aby lepiej wiedzieć, że jestem martwy.
 
* Jak pięknie, jak wstrętnie jest wiedzieć. A jednak chciałem tego, za wszelką cenę, chciałem WIEDZIEĆ.
 
* Losem ludzi wolnych jest świadoma uległość.
 
* Muszę milczeć, żeby być pewien tak wielkiej wspólnoty dusz. Straciłbym ją bez wątpienia, gdybym najpierw nie zrezygnował ze spotkań z tobą.
 
* Nasze istnienie jest rozpaczliwą próbą dopełnienia bytu.
 
* Nie jesteśmy wszystkim i naprawdę tylko 2rzeczy są pewne na tym świecie, ta pierwsza właśnie, i druga – że umrzemy.
 
* Nie ma nic ludzkiego, co by nie mogło posłużyć za pułapkę dla ludzi.
 
* Nie można szukać dobra, jeśli nie zapomni się życia i jego warunków.
 
* Nie wiemy nic o człowieku, dopóki nie przybrał on formy zdania.
 
* Odrzucenie komunikowania jest sposobem komunikowania mniej przyjaznym, ale najpotężniejszym.
 
* Poezja prowadzi od znanego ku nieznanemu.
 
* To, czego uczę [...], jest upojeniem, a nie filozofią: nie jestem filozofem, ale świętym, może szaleńcem...
 
* Tylko ludzie beznamiętni albo niewinni utrzymują, że przyzwyczajenie stępia zmysły...
 
* Tym mniej wszelako obawiam się zbłądzenia, że na nie przystaje.
 
* Tym, co we mnie płacze i złorzeczy, jest moje pragnienie zaśnięcia w spokoju, wściekłość na myśl, że mi przeszkodzą.
 
* U podstaw ludzkiego życia znajduje się zasada niewystarczalności.
 
* Uczyniłem moje milczenie nieznośnym, ale to właśnie zwalniało mnie z obowiązku milczenia.
 
* Umysł porusza się w przedziwnym świecie, złożonym z trwogi i ekstazy.
 
* W zasadzie nie istnieje nic beznadziejnego z wyjątkiem słów, z którymi wiąże nas nieuczciwość.
 
* Wydawało mi się, że dziś wieczorem umrę z rozkoszy; to rozkosz mnie zabija, nie strach.
 
* Wyjątkowej odwagi potrzeba, aby nie poddać się przygnębieniu i dalej trwać.
 
* Wykręcać się od istnienia to nie umierać, ale już być martwym.
 
* Żyje wrażliwym doświadczeniem, a nie logiczną ekstazą.
 
 
{{DEFAULTSORT:Bataille}}
[[Kategoria:Francuscy filozofowie|Bataille]]
[[Kategoria:Francuscy krytycy|Bataillefilozofowie]]
[[Kategoria:Francuscy pisarze|Bataillekrytycy]]
[[Kategoria:Francuscy filozofowie|Bataillepisarze]]
 
[[bs:Georges Bataille]]