Stanisław Mackiewicz: Różnice pomiędzy wersjami

Usunięta treść Dodana treść
Linia 346:
* Rada Narodowa urzędująca w Angers nie zajmowała się huraganem dziejowym; zajmowała się walką ze zmarłym cztery lata wcześniej Józefem Piłsudskim i sanacją oraz walkami między sobą. Każdy minister miał tu swoich stronników i w ten sposób podstawiał nogę innemu ministrowi. Za szybami była wojna i wielkie manewry dyplomatyczne; ale nie patrzono przez okna, zresztą była tam noc, w której nic nie umiano odróżnić. Na polityce zagranicznej znano się tyle, co kura na pieprzu. Natomiast walki z sanacją były święte, walki międzykliczkowe były pasjonujące.
** Źródło: s. 50
 
* Jeśli jednak polityka ma być tylko metodą zdążającą do osiągnięcia określonych celów, to z historii dowiadujemy się, która polityka osiągnęła zwycięstwo, czyli była polityką dobrą, którą ściągnęła klęski, czyli była polityką błędną i niesłuszną.
** Źródło: s. 64
 
* Natomiast pomimo doskonałego programu Stanisława Augusta nie mogę o nim samym powiedzieć, że był to dobry polityk. Nie tylko nie potrafił swej woli narzucić społeczeństwu, ale będąc królem, z załamywaniem rąk patrzył, jak korab państwa rozbija się o skały i ulega zatopieniu.
** Źródło: s. 66
 
* Polityka powstania 1863 roku była polityką samobójczą. Powstanie wybuchło w imieniu Litwy i Rusi i przegrało całkowicie właśnie Litwę i Ruś. Program Wielopolskiego, jako program przeciwstawiający się powstaniu był jedynie rozumny i słuszny. O tym także nie warto już dzisiaj dyskutować – kto tego nie rozumie, przeczy oczywistościom.
** Źródło: s. 68
 
* Niepodległości tej bronili Anglicy kosztem innych krajów. Trudno, nie doszli oni do naszej perfekcji w patriotyzmie, która polega na tym, aby bronić niepodległości innych krajów kosztem niepodległości własnego kraju.
** Źródło: s. 91
 
* Gwarancja niepodległości dana nam w roku 1939 była tylko instrumentem w zwróceniu uderzenia na wschód. Była wypowiedziana w nadziei, że Hitler uderzy na Polskę zamiast na Holandię i Belgię, jak to było w jego zamierzeniach, z łatwością nas pokona, że bagnety jego żołnierzy zetkną się z bagnetami armii rosyjskiej i że z tego zrodzi się nieunikniony szok i konflikt.
** Źródło: s. 102
 
* W dniu 25 sierpnia, dwa dni po zawarciu układów rosyjsko-niemieckich, podpisany został układ sojuszniczy pomiędzy Wielką Brytanią a Polską. Dołączony został do tego protokół tajny. Anglicy nie dotrzymali nam tego układu, nie wykonali najważniejszego w nim art. 7. Nie dotrzymali także protokołu tajnego.
** Źródło: s. 105
 
* Miłość ojczyzny w Polsce jest niewątpliwie większa niż u innych narodów, i wielkim darem dla Anglii było to, że naród polski, nieumiejący rozumować w sposób polityczny, a oślepiony wypadkami jak błyskawicami, swoją miłość ojczyzny bezsensownie utożsamił z miłością i wiernością wobec Anglii.
** Źródło: s. 109
 
* Nie ma publicysty angielskiego, który by po wonie nie przyznawał, że „gwarancja” angielska dana nam w dniu 31 marca 1939 roku była brytyjskim manewrem dyplomatycznym w obronie brytyjskich interesów narodowych. Natomiast Polacy zupełnie na serio wierzyli, że to Anglia przez dobroć serca, przez sympatię dla nas, przez idealizm chciała nas ratować całkiem bezinteresownie.
** Źródło: s. 118
 
* Pétain jest oficerem prawdziwym, nie kawiarnianym. Dla niego wojna to możliwość zwycięstwa. Nie rozumie wojny jako demonstracji politycznej.
** Źródło: s. 149
 
* Mogę stwierdzić, opierając się na swej dobrej znajomości rzeczy, że kłótnie na emigracji wzrastały, zamiast maleć, w miarę klęsk, które emigracja polska na międzynarodowym teatrze polityki ponosiła.
** Źródło: s. 173
 
* Anglia dąży do podtrzymania antagonizmów państw wielkich między sobą. Zależało jej zawsze, aby Niemcy i Rosja były w ustawicznym antagonizmie. Wielka, rozległa Polska mogła temu tylko przeszkadzać. Toteż Anglia już z czasów konferencji wersalskiej, już w 1919 roku chce terytorialnie okroić Polskę zarówno ze wschodu, jak i zachodu. Nie chce nam dać Ziem Zachodnich i jest zwolenniczką linii Curzona.
** Źródło: s. 185
 
* Logika Hitlera, że nie mogąc zwyciężyć Anglii, trzeba napaść na Rosję, przypomina człowieka, który by powiedział: „Nie mogę wnieść tej walizki na trzecie piętro, jest ona za ciężka; wobec tego wezmę pod drugą pachę ten oto kufer”.
** Źródło: s. 194
 
* Dwie są zagadki minionej wojny – zagadka, dlaczego Hitler, zamiast rozpraszać swe siły po Libiach, Bałkanach, Grecjach i wreszcie olbrzymich przestrzeniach rosyjskich, nie skoncentrował tych wszystkich swych niemałych sił w 1941 i 1942 roku w jednym jedynym celu: inwazji na Anglię przy pomocy samolotów, spadochronów i łodzi podwodnych. Muszę tu zaznaczyć, że są publicyści wojskowi angielscy, którzy tak jak ja oświadczają publicznie, że nie rozumieją tej zagadki.<br>Drugą zagadką jest szaleństwo Japończyków w wywołaniu wojny agresywnej zamiast wykorzystania dogodnej sytuacji wojennej dla pokojowego lub pseudopokojowego umocnienia się w Azji.
** Źródło: s. 212
 
* Nie mogę się nawet zastanawiać nad historią Postania Warszawskiego i wypowiadać na jego temat sądów poza wyrazem podziwu dla bohaterstwa dzieci, które brały w nim udział. W drugiej wojnie światowej Polska w minimalny sposób wpłynęła na bieg wydarzeń i poniosła maksimum strat. Anglia odwrotnie – w sposób maksymalny wpłynęła na bieg wydarzeń i poniosła minimum strat. W tym wyraża się cała różnica pomiędzy doskonałością rządów angielskich a nieudolnością naszych.
** Źródło: s. 230
 
* Nie po to się jest generałem broni, żeby unikać niebezpieczeństw.
** Źródło: s. 231
 
* I naród polski kocha takich ludzi! Mówi się o nich: on nic nie chce „dla siebie”, nie chce być prezydentem, premierem, zaraz ze wszystkiego ustępuje. Apolityczny naród polski uważa za arcymoralne to właśnie, że polityk ucieka od władzy, czyli wykręca się od odpowiedzialności. Rosja miała Iwanów Groźnych, my takich jedwabnych Pierrotów historycznych.
** Źródło: s. 233
 
* Każdy sojusz zbudowany jest na zasadzie wspólnoty interesów, wspólnoty niebezpieczeństw i podobieństwa drogi rozwoju.
** Źródło: s. 283
 
* Byłbym może bardziej zacięcie bronił swego stanowiska, gdyby nie to, że obserwacja emigracyjnej polityki zagranicznej z emigracyjnego „najwyższego szczebla” doprowadziła mnie do przekonania, że tu nie ma żadnej drogi, a tylko zaułek bez wyjścia.<br>Bywa tak, że kilku ludzi stara się otworzyć drzwi kluczem, który nie otwiera. Ty stoisz i gniewasz się: „Dajcie mnie, to na pewno otworzę”. Wreszcie dają ci ten klucz i ty stwierdzasz, że tak samo jesteś bezsilny jak inni.
** Źródło: s. 351
 
==Inne==