Maria Kuncewiczowa: Różnice pomiędzy wersjami

Usunięta treść Dodana treść
Alessia (dyskusja | edycje)
m Dodano kategorię "Polscy pisarze współcześni" za pomocą HotCat
+
Linia 1:
'''[[w:Maria Kuncewiczowa|Maria Kuncewiczowa]]''' (1899–1989) – polska pisarka. Żona [[Jerzy Kuncewicz|Jerzego Kuncewicza]].
* Artyści nigdy nie przestają być dziećmi, ale niektóre dzieci rodzą się dorosłe.
** Źródło: ''Fantomy. Powieść'', wyd. Pax, 1972, s. 205.
 
* Nikt nie wie, gdzie się zaczyna i gdzie kończy mit.
** Źródło: ''Fantomy''
 
==''Cudzoziemka''==
Linia 16 ⟶ 19:
(wyd. Czytelnik, Warszawa 1967)
 
* (...) do miłości potrzebne są dwie osoby, nie jedna i nie trzy.
** Źródło: s. 73
** Zobacz też: [[miłość]]
 
* (...) i ta muzyka jeszcze raz mówiła, że miłość jest najzdrowszą, najpiękniejszą chorobą, jedynym bólem zasługującym na wieczność.
** Źródło: s. 312
 
Linia 32 ⟶ 35:
** Źródło: s. 117
 
* Stracony ukochany, który żądasz, żeby ci odpowiadano na list bez zwrotnego adresu, który nie rozumiesz, że można kochać nieobecnych, i taka miłość jest lepsza bez brudu, bez zazdrości, bez mokrych kudłów miłości, której kochanek ani kochanka nie może odebrać miłość do marzenia...marzenia… Ach, ciało stworzone dla obecności niecierpliwe śmiertelne nienawidzę cię nienawidzę!...
 
==Cytaty o Kuncewiczowej==
* Maria Kuncewiczowa jest jedną z tych postaci w naszej literaturze, które zyskały już sobie trwałą i solidną pozycję. Jej niepospolita i wszechstronna kultura artystyczna, subtelność i pastelowość rysunku, język giętki, plastyczny, pełen wdzięku, a przytem par excellence liryczny, kompozycja nigdy nie szablonowa, inteligentna i celowa...celowa… Należy ona przy tym do rzędu tych pisarzy, którzy odzywają się wtedy jedynie, gdy istotnie mają coś do powiedzenia; kiedy chwyta za pióro — jest to już jakby ostatni etap, rezultat poważnych przemyśleń, podsumowanie ważnego i istotnego zagadnienia, zakończenie pewnego procesu.
**Opis: nota wydawcy.
** Źródło: w: ''[[:s:Drugie życie doktora Murka|Drugie życie doktora Murka]]'', wyd. Tow. Wyd. „RÓJ”„Rój”, Warszawa 1936, s. 348.