Wespazjan Kochowski: Różnice pomiędzy wersjami
Usunięta treść Dodana treść
m +1 |
m formatowanie automatyczne, sortowanie |
||
Linia 2:
'''[[w:Wespazjan Kochowski|Wespazjan Kochowski]]''' (1633–1700) – jeden z najwybitniejszych historyków i poetów polskiego baroku, najbardziej typowy przedstawiciel filozofii i literatury sarmackiej.
* Bóg człeka z gliny stworzył – piszą historyje – jakoż on nie rozmoknie, gdy ustawnie pije?
* Ciało domownik zły, wala się w błocie nieprawości, jako wieprz tyjąc młótem rozkoszy.▼
** Źródło: ''Psalmodye wdzięczności'' (Psalm II)▼
* Co to jest świat? Nic inszego jeno błaznów klatka!
* Cóż jest człowiek? Kawalec błota, syn gniewu, naczynie zelżywości, urodzony w plugastwie, żyjący w nędzy, mający umrzeć w ucisku.▼
** Źródło: ''Psalmodye wdzięczności'' (Psalm III)▼
* Często niewinne żony małżonkowie winią,<br />Iże im rogi na łbie jak satyrom czynią.<br />Lecz każdy niech swej spyta; wiem, tak mu odpowie:<br />„Niech będzie róg, gdzie trzeba, nie będzie na głowie”.▼
** Źródło: ''O kornutach za żonami''▼
* Fortunę wiedz być płochą,<br />dziś matką jutro może być macochą.
Linia 9 ⟶ 18:
* I choroba, i doktor z jednej są nacyjej.<br />Doktor Francuz i franca rodem ze Francyjej.<br />Toć nie dziw, że się Nohel zna na tej chorobie,<br />Gdyż się społem rodzili i ziomkami sobie.
** Źródło: ''O Francuzie cyruliku''
* Kunszt to natury w małych rzeczach pokazać misterstwo, a wewnętrzną cnotą nagradzać, komu z wierzchu barwy albo wzrostu ujęła.▼
** Źródło: ''Psalmodye wdzięczności'' (Psalm XIII)▼
* Lękliwego śmierć bardziej goni.
* W kościele bądź nabożny, a pouczny w szkole, w polu bitwy, w grze wesół, żartowny przy stole.▼
* Prawa są polskie jako pajęczyna: pan się przebije, uwięźnie chudzina.
▲* W kościele bądź nabożny, a pouczny w szkole, w polu bitwy, w grze wesół, żartowny przy stole.
▲* Ciało domownik zły, wala się w błocie nieprawości, jako wieprz tyjąc młótem rozkoszy.
▲** Źródło: ''Psalmodye wdzięczności'' (Psalm II)
* Wolność nie miłość, nago nie zwycięża.
▲* Cóż jest człowiek? Kawalec błota, syn gniewu, naczynie zelżywości, urodzony w plugastwie, żyjący w nędzy, mający umrzeć w ucisku.
▲** Źródło: ''Psalmodye wdzięczności'' (Psalm III)
▲* Często niewinne żony małżonkowie winią,<br />Iże im rogi na łbie jak satyrom czynią.<br />Lecz każdy niech swej spyta; wiem, tak mu odpowie:<br />„Niech będzie róg, gdzie trzeba, nie będzie na głowie”.
▲** Źródło: ''O kornutach za żonami''
▲* Kunszt to natury w małych rzeczach pokazać misterstwo, a wewnętrzną cnotą nagradzać, komu z wierzchu barwy albo wzrostu ujęła.
▲** Źródło: ''Psalmodye wdzięczności'' (Psalm XIII)
* Ten żyje – kto pije.
Linia 35 ⟶ 37:
* Zda się żyjąc, że przyrasta wieku, a codzień go znacznie ubywa; bo im dalej w lata idziemy, tem się coraz bliżej śmierci przymykamy.
** Źródło: ''Psalmodye wdzięczności'' (Psalm XVII)
==O Wespazjanie Kochowskim==
* Po przeczytaniu skierowanych do Matki Boskiej wierszy Kochowskiego odnosi się wrażenie, jakby Polacy uczynili łaskę Maryi, ogłaszając ją swoją królową.
| |||