Simon Sebag Montefiore

Simon Sebag Montefiore (ur. 1965) – brytyjski historyk i dziennikarz pochodzenia żydowskiego.

Potwory. Historia zbrodni i okrucieństwa (2008)

(Jerzy Korpanty, wyd. Świat Książki, Warszawa 2010, ISBN 9788324715480)

Był ojcem faszyzmu – despotycznym autokratą, którego totalitarna polityka utorowała drogę hitlerowskiemu nazizmowi. Bezlitośnie tłumiąc wszelkie formy opozycji we własnym kraju, Mussolini był również zaborczym kolonizatorem, który żywiąc ambicje w stylu rzymskich cesarzy, dokonał bezprecedensowej inwazji na Abisynię i był bezpośrednio odpowiedzialny za śmierć ponad 300 000 jej mieszkańców. Jako sojusznik Adolfa Hitlera, Mussolini był również współwinny zbrodni popełnionych przez nazistowskie Niemcy.
- Opis: o Benito Mussolinim.
- Źródło: s. 210.

Heinrich Himmler był głównym organizatorem największej zbrodni w historii ludzkości: wymordowania na skalę przemysłową – przez rozstrzelanie, zagazowanie w komorze gazowej i spalenie w krematoriach – 6 milionów Żydów. Himmler był drugim, po Hitlerze, najpotężniejszym człowiekiem w III Rzeszy. (…) Ten krótkowidz niewielkiej postury, o twarzy z cofniętym podbródkiem, dawny hodowca drobiu, który cierpiał na rozstrój nerwowy, stworzył sobie drugą rodzinę ze swą kochanką, dawną sekretarką, nazywaną przez niego „Haschen” (Zajączek) – jednak na poddaszu ich domu znajdowały się meble zrobione z kości i książki w oprawach ze skóry jego żydowskich ofiar. Himmler był sprawnym i skrupulatnym administratorem, który zorganizował i przeprowadził akcję systematycznej eksterminacji 6 mln Żydów (dwie trzecie żydowskiej ludności Europy), 3 mln Rosjan, 3 mln Polaków, 750 000 przedstawicieli innych narodów słowiańskich, 500 000 Cyganów, 100 000 osób chorych psychicznie, 15 000 homoseksualistów i 5 000 świadków Jehowy – dokonał masowego mordu na niewyobrażalną skalę.
- Opis: o Heinrichu Himmlerze.
- Źródło: s. 247–248

Perwersyjny i patologiczny fantasta, wykorzystywał swe wrodzone zdolności manipulowania ludźmi do wciągania ich w swój zdeprawowany, pełen przemocy i nienawiści świat, z którego trudno im się było wyplątać. Zgromadziwszy w ten sposób wokół siebie niewielką, lecz wierną grupę gotowych na wszystko zwolenników, Manson wykorzystywał ich, namawiając do popełnienia z zimną krwią okrutnych mordów. (…) Choć Manson był z wyglądu typowym produktem amerykańskiej rewolucji hippisowskiej lat sześćdziesiątych, zdeprawowany i sadystyczny umysł uczynił z niego całkowitą antytezę ideałów i haseł głoszonych przez uczestników tzw. „lata miłości”. Żerując na lękach i uprzedzeniach nękających ówcześnie młodych Amerykanów, wykorzystywał bigoteryjne oddanie swych zwolenników oraz ich dekadenckie nastroje podsycane narkotykami, by z ich pomocą realizować swe zbrodniczo-perwersyjne fantazje.
- Opis: o Charlesie Mansonie.
- Źródło: s. 294, 297

Stalin był sowieckim dyktatorem, który podczas II wojny światowej pokonał hitlerowskie Niemcy, poszerzył zasięg rosyjskiego imperium na niespotykaną dotąd skalę, doprowadził do uprzemysłowienia ZSRR oraz uczynił zeń supermocarstwo nuklearne. W okresie trwających 30 lat rządów terroru Stalina ponad 25 mln niewinnych obywateli jego własnego kraju poniosło śmierć, zaś 18 mln zostało zesłanych do obozów pracy przymusowej.
- Opis: o Józefie Stalinie.
- Źródło: s. 204

Podstawowym błędem Mikołaja było to, że w 1915 roku zdecydował się przyjąć funkcję naczelnego wodza. Wyjechał na wojnę, a w Petersburgu zostawił żonę, Aleksandrę Fiodorownę. Stała się ona kimś w rodzaju jego głównego przedstawiciela, a więc de facto pełniła funkcję monarchy. Tymczasem była to kobieta bez znajomości i rozeznania w świecie rosyjskiej polityki. Ufała tylko Rasputinowi. I zwróciła się do niego, aby przedstawiał jej odpowiednich kandydatów na ministrów. On zaś podsuwał jej najbardziej niekompetentnych i skorumpowanych ludzi, jakich tylko można było znaleźć w imperium. Załatwiał im pracę przez łapówki. To zrujnowało resztki prestiżu caratu w społeczeństwie. Najgorsze jest jednak to, że gdy Rasputin w 1916 roku został zamordowany, na dworze wiele się nie zmieniło.
- Opis: o ostatnich latach rządów Mikołaja II Romanowa.
- Źródło: Piotr Zychowicz, Jak Ochrana obaliła carat (rozmowa ze Stefanem Sebagiem Montefiore), „Historia Do Rzeczy”, 7/2016