Shrek Forever

Shrek Forever (ang. Shrek Forever After znany również jako Shrek 4 oraz Shrek Goes Fourth) – film animowany z 2010 roku. Autorami scenariusza są Josh Klausner i Darren Lemke; tłumaczenie – Bartosz Wierzbięta.

Wypowiedzi postaci

Kot w Butach

O… Myślałem, że wy już jedliście.
- Opis: do Shreka i Osła, po tym jak zjadł Ciastka (w sporej części).

Ośle, mógłbyś mnie wylizać?
- Opis: mając problem z wylizaniem się.

Osioł

Czy ja wyglądam jak labrador? Jakby ci to umknęło, to jestem osłem, a nie psem! Jakbym był psem, to bym się nazywał Pies, a nie Osioł!
- Opis: do Shreka, gdy ten kazał mu węszyć.

Ej, nie ma się czego wstydzić, ja też ciągle płaczę. Wystarczy, że pomyślę o babci. Albo o małych kotkach… Albo o mojej babci, karmiącej małe kotki… Albo o małym kotku, który nie ma babci… (płacząc) To takie niesprawiedliiiweeee!
- Opis: gdy Shrek zaprzeczał, że nie płacze.

Jak ktoś dmucha w fujarkę, mam, niestety, podjarkę!

(śpiewając) Kwiecień, czy plecień, czy maj,

Ty mi tylko sygnał daj,

A zjawię się! Je, je, je!

To przyjaźń jest!

- Dodatkowa informacja: Tę piosenkę śpiewał też Shrek, próbując się przypomnieć Osłu.

(śpiewając) Mnie już nic nie boli, od kiedy nie zastałem Joli!

(śpiewając) Nie, ja nie poddam się, uuu, urodzę to dziecko, uuu!

Ratunku! Porwał mnie niezrównany psychicznie ogr!
- Opis: po tym, jak wyleciał ze Shrekiem z pałacu Rumpelstiltskina.

Shrek… Shrek! Shrek, nie! Czekaj, Shrek! Shrek, oszalałeś? To smocza warownia! Tam smoki warują! (dwie deski z ruchomego mostu urywają się pod jego kopytami) Dobrze, jak chcesz! No leć! Ja zabezpieczę zaplecze! I znajdę coś na śniadanie!

Wchodzę gładko, ale wychodzę jak kamikadze!

Rumpelstiltskin

Dawno, dawno temu byli sobie król i królowa, i mieli piękną córkę imieniem Fiona. Ktoś jednak rzucił na nią straszliwy urok: za dnia była piękną królewną, w nocy - ohydną ogrzycą. Odczarować mógł ją tylko pocałunek prawdziwej miłości, więc Fiona czekała w wieży strzeżonej przez smoka; czekała na dzień, w którym pojawi się jej ukochany. Lecz, mijały dni, a potem lata, i król z królową musieli podjąć bardziej zdecydowane kroki…
- Opis: jako narrator, na początku filmu.

Jak lepiej ukoić frustrację, niż urządzając libację, nie?
- Opis: proponując Shrekowi drinka.

Jeden podpisik, i wasze problemy po prostu się rozpłyną.
- Opis: dając królowi Haroldowi i królowej Lillian umowę "Problemy Znikają" do podpisania.

Shrek

Nie ma to jak klucze w kieszeni…
- Opis: po tym, jak spadł na ziemię po podpisaniu umowy.

No dobra, Rumpel! Tego nie było w naszej umowie! Rumpel!
- Opis: po tym, jak wyszedł z drzewa, w którym wcześniej miał dom przed podpisaniem umowy "Dzień Ogra" z Rumpelstiltskinem.

Skoro nie uwolniłem Fiony, to… kto to zrobił?
- Opis: widząc, że Fiony nie ma w wieży, tylko jej diadem i chusta.

Inni

A po lewej przesympatyczny kloc, który udowodnił, że nawet ktoś, kto nie zmienia gaci, może zmienić świat!
- Postać: krasnoludek-przewodnik
- Opis: przedstawiając Shreka wycieczce objazdowej.

No zarycz, no!
- Postać: chłopiec, który chciał, żeby Shrek mu zaryczał.

Shrek, przecież masz troje wspaniałych dzieci. Masz żonę, która cię kocha, przyjaciół, którzy cię uwielbiają, masz wszystko to, co ważne. Dlaczego jedyna osoba, która tego nie dostrzega… to ty?
- Postać: Fiona

Dialogi

Osioł: A w ogóle to skąd wiesz, jak mam na imię?

Shrek: To ja, Shrek. Twój przyjaciel!

Osioł: Ha, ha! Ogr zaprzyjaźniony z osłem! Największa bzdura, jaką słyszałem!

Shrek: Halo… Fiona? (Słychać mruczenie.)

Kot w Butach: Nie powinno cię tu być, señor.

Shrek: Puszek…? (Kot (który jest grubszy niż wcześniej) próbuje wychodzić z budki.) Nie no, ja chyba zwariuję…

Kot w Butach (po tym, jak zeskoczył na poduszkę z drapaka i stanął ze sporym wysiłkiem): Nakarm mnie… jeśli się ośmielisz.

Shrek: Kocie, co się z Tobą stało? Kiedy ty się tak spa… (Kot patrzy na Shreka.) …liiiłeś słońcem?

Kot w Butach: My się znamy?

Shrek: Gdzie twój płaszcz? Gdzie twój miecz? I… te twoje bu-butki…?

Kot w Butach: Buty? Dla kota?! (Śmieje się.)

Shrek: Przecież ty jesteś Kotem w Butach.

Kot w Butach: Może dawniej. Ale zdążyłem już z tego wyrosnąć.

Shrek (patrząc na ciało Kota): Mam wrażenie, że nie tylko z tego.

Kot w Butach: Hej! Może trochę sobie pofolgowałem, odkąd skończyłem z wojaczką, ale wierz mi, to była najlepsza decyzja w moim życiu! Teraz mogę pić mleko i ganiać myszy do woli. (Mysz podbiega do miski Kota i zaczyna z niej pić.) Aaa, potem ją dorwę. (Sam zaczyna pić z miski.)

Shrek: Oooch! Kocie, jak mogłem ci to zrobić? Straciłeś pazury…!

Kot w Butach (kładąc się na poduszkę): Tak…? Ale za to mnie czeszą dwa razy dziennie.

Król Harold i królowa Lillian dotarli rydwanem do miejsca, gdzie swoje magiczne umowy jako Interes Życia oferował Rumpelstiltskin.

Król Harold: Jakoś nie jestem pewien, Lillian. Wróżka Chrzestna twierdzi, że tylko pocałunek prawdziwej miłości odczyni czar!

Królowa Lillian: Nie ufam tej kobiecie, Haroldzie. To może być nasza jedyna nadzieja! Poza tym, on ma świetne referencje od króla Midasa.

Król Harold: Ale żeby składać los naszej córki w ręce takiego… łotra…! To… krętacz! To… to zdrajca…! To… to…

Rumpelstiltskin (odwracając się do petentów): Rumpelstiltskin! (grzmi; gęś Fifi gęga, a Rumpel całuje dłoń królowej) Mmm, pani Wysokość…!

Królowa Lillian: Eee, no właśnie, tak.

Fifi syczy na króla Harolda.

Rumpelstiltskin: Siad, Fifi, siad! (Przygotowuje umowę dla władców Zasiedmiogórogrodu.) Proszę sprawdzić, czy może czegoś nie pomyliłem.

Król Harold: Więc odczynisz zły urok? Odczarujesz Fionę…?

Rumpelstiltskin: A w zamian Państwo przekażecie tron Zasiedmiogórogrodu (uśmiechając się złowieszczo) w moje ręce.

Ponownie grzmi; król Harold jest przerażony, a Fifi znów zaczyna niespokojnie syczeć.

Król Harold (na stronie): Lillian! To jakiś obłęd!

Królowa Lilian (na stronie): Nie mamy innego wyjścia, Haroldzie! Fiona i tak już za długo siedzi zamknięta w tej strasznej wieży!

Rumpelstiltskin (wtrącając się): A, jak to mówią, prawda, latka lecą…

Król Harold (na stronie): Ale mamy mu oddać całe królestwo…?

Rumpelstiltskin: No tak. Skoro tron jest dla was ważniejszy od córki…

Król Harold (wstając i kładąc dłoń na umowie): Nic nie jest… ważniejsze od naszej córki!

Kot w Butach: Ośle, zobacz! Wózek z chimichangami! (Wskakuje na wzdychającego Osła.) Prędko! ¡Andale, andale, andale! No jazda, ¡Burro! Goń go, Ośle! ¡¡¡Vamonos!!!

Osioł: Co, mam latać jak kot z pęcherzem?!

Kot w Butach: Nie! Wyciągnąć kopyta! (Obaj wybuchają śmiechem.) Ale żart!

Shrek (próbując się wyrwać wiedźmom): Nie macie pojęcia, z kim zadzieracie! Znam swoje prawa!

Wiedźma: Prawo to ty masz zamknąć paszczę! (rzuca w Shreka dynią usypiającą)

Shrek: Podpisałem coś, czego nie powinienem był podpisywać.

Osioł: Aaa, wziąłeś kredyt konsolidacyjny, tak?

Shrek: Nie. (pokazując umowę) Podpisałem to.

Osioł: Uuuu! Nie wolno podpisywać umów z tym Rumpellitskim!

Shrek (sarkastycznie): Taaa? Co ty nie powiesz?

Woźnica (wbiegając do środka, gdy król Harold miał podpisać umowę): Wasza Wysokość! Królewna…! Uratowana!

Król Harold i królowa Lillian się cieszą, a król drze umowę "Problemy Znikają" na oczach Rumpelstiltskina, któremu rzednie mina.

Rumpelstiltskin: Ale przez kogo…? (jako narrator, z wściekłością) Kto by pomyślał, że to Shrek, ogr, którego ryk budził grozę w całym królestwie, uwolni królewnę ze smoczego zamczyska! Bbbbleeee! (z obrzydzeniem) Potem był pocałunek, ślub i trzy śliczne ogrzątka! (wyrywa kartkę z książki) A w Zasiedmiogórogrodzie nareszcie zapanował spokój! (z sarkazmem) No, jak słodko! (wyrywa kolejną kartkę z książki…) A potem żyli długo… (…i kolejną…) i szczęśliwie… (…i kolejną…) i… (…i ostatnią, warcząc z wściekłości w bibliotece)

Pinokio: Eee… Halo! Będzie pan to musiał nabyć!

Rumpelstiltskin: Eeem… A m-m-może się jakoś dogadamy, chłopczyku złoty…?

Pinokio: O! Nie jestem prawdziwym chłopcem!

Rumpelstiltskin (z przebiegłą miną): A chciałbyś?

Pinokio wykopuje Rumpelstiltskina za drzwi biblioteki tak, że karzeł ląduje twarzą w piachu.

Pinokio: Nie ze mną te numery, ty w rąbel drewniakiem kopany karle! (zamyka drzwi)

Rumpelstiltskin wstaje, wypluwa piach z buzi i ze złością patrzy na wyrwaną przez siebie stronę z książki.

Rumpelstiltskin: Chciałbym, żeby ten ogr… nigdy się nie urodził!

Shrek (lecąc na miotle): Zaraz po Ciebie wrócę, Ośle!

Osioł: Nie znam Cię, głupku! (do Rumpelstiltskina) Naprawdę go nie znam.