Ręka mistrza

Ręka mistrza (ang. Duma Key) – powieść grozy Stephena Kinga z 2008 roku; tłum. Michał Juszkiewicz.

• Ale mój słowotok najbardziej napędzała czysta, szczera ulga. Czułem się tak, jakbym wyciskał jad z rany po ukąszeniu węża.

• Ale mówić to nie to samo co widzieć, choć są to rzeczy bliskie sobie.

• Bądź odważny. Nie obawiaj się rysować tego, co ukryte. Nikt nie powiedział, że sztuka musi być zawsze jak zefir, czasami sztuka to huragan. Ale nawet wtedy nie wolno ci ulec wahaniu, musisz trzymać kurs. Bo jeśli powiesz sobie „ja tu rządzę” – a to jest wielkie kłamstwo, które leży u podstaw złej sztuki – to pogrzebiesz swoją szansę na dotarcie do prawdy. Prawda nie zawsze jest ładna. Czasami prawda – to duży chłopak.

• Bo sztuka to magia, a magia nie zawsze jest biała.

• Bóg karze nas za brak wyobraźni.

• Bóg nie znosi tchórzy, jak mawia Wireman. Między innymi.

• Chore ciało i umysł są właściwie wcieleniem dyktatury.

• Czasami jednak wszystko się dobrze kończy. Czasami naprawdę tak jest.

• Czasami trzeba zaryzykować. A najczęściej nie cofamy się przed ryzykiem. Człowiek, jak mawia Wireman, oszukuje siebie tak często, że gdyby mu za to płacili, to mógłby się spokojnie utrzymać.

• Czasem – a właściwie chyba najczęściej – bywa tak, że o rzeczach wstydliwych czy wręcz niedorzecznych łatwiej opowiedzieć obcemu.

• Czy widziałem się jeszcze kiedyś za kierownicą? Nie za bardzo. Ale, rzecz jasna, Bóg uwielbia niespodzianki. Tak mawia Wireman.

• Karty przeszłości każdy tasuje, jak mu pasuje.

• Każde zmartwienie w końcu się zużywa. Tak mawia Wireman.

• Każdy dobry uczynek zasługuje na karę.

• Kiedy kłamstwo to za mało, musi wystarczyć prawda.

• Kiedy się ma tylko jedną rękę, trzeba mówić prawdę, kiedy tylko można. To nie Wireman; to ja sam tak mówię.

• Kiedy starasz się opanować koncentrację, to prędzej czy później ona opanuje ciebie. Możliwe, że na zawsze.

• Myślałem, że mam czas, że zdążę, ale przecież tak zawsze się myśli, prawda? Człowiek oszukuje siebie tak często, że gdyby mu za to płacili, to mógłby się spokojnie utrzymać.

• Nadziei nie można zabronić nikomu i nigdy.

• Nagle usłyszałem w myślach jego okrzyk, wspomnienie tamtej nocy w Wielkim Koralu, Kiedy napadł na mnie Emery. „Cojudo deputa madre!”, krzyknął wtedy Wireman i wyrżnął truposza lichtarzem prosto w twarz. Był wspaniały.

• „Najpierw boisz się, że umrzesz, a potem, że przeżyjesz”. Tak mawia Wireman, a on wie, co mówi; też był na wakacjach w piekle.

• Nie ma tyrana równie bezlitosnego jak ból, ani despoty, który dorównałby okrucieństwem poplątanym myślom.

• Nie można zamknąć za sobą drzwi do przeszłości, można tylko wynagrodzić krzywdy, które się komuś wyrządziło i iść dalej.

• – Nie pamiętasz, jak Angel nawet mówił, żebyś spróbował wydać te książeczki? Ale twoje obrazy... Boże. Wiedziałeś, że umiesz tak malować?
  – Nie. Dopiero po przeprowadzce nad jezioro Phalen zacząłem podejrzewać, że coś może z tego być, ale ostateczny rezultat i tak przeszedł moje najśmielsze oczekiwania. – Przypomniałem sobie portret Wiremana spoglądającego na zachód, a potem Candy'ego Browna bez ust ani nosa i uznałem powyższą wypowiedź za półprawdę stulecia.
  • Opis: Edgar opowiada Pam o swoim tajemniczym talencie.

• Odwaga to czyn, a nie pokaz. Prawdę, gdy wyjdzie na jaw, a jest zbyt straszna, by świat ją oglądał, można ukryć z powrotem. I to się zdarza. Z całą pewnością.
  Każdego dnia.

• Pamiętaj, że maksyma „zobaczyć znaczy uwierzyć” to zwykłe odwracanie kota ogonem. Sztuka stanowi konkretny wytwór wiary w połączeniu z indywidualnymi oczekiwaniami, prowadzi do uświadomienia sobie istnienia świata, który bez tego nie byłby niczym więcej jak tylko woalem bezcelowej świadomości rozpiętym nad zatoką głębokiej tajemnicy. A poza tym – jeśli ty nie wierzysz w to, co widzisz, to kto uwierzy twoim dziełom?

• Pamiętaj, że prawda tkwi w szczegółach. Niezależnie od tego, jak postrzegasz otaczający cię świat, niezależnie od artystycznego stylu wypowiedzi, który ów świat ci dyktuje – prawda tkwi w szczegółach. Oczywiście, w szczegółach siedzi także diabeł – wszyscy to mówią – ale być może „prawda” i „diabeł” to dwie nazwy tej samej rzeczy. Wiesz co? To całkiem możliwe.

• Sztuka to magia, bez dwóch zdań, ale źródłem wszystkich dzieł sztuki, nawet tych najbardziej dziwacznych, jest szara codzienność.

• Tak często ludzie nie widzą właśnie tego, co mają na wyciągnięcie ręki.

• – To tylko fantazje – odpowiedziałem. – Cienie.
  -Wiem coś o tym – mruknął. – Na cienie trzeba uważać. Bo inaczej mogą wyrosnąć im zęby. Naprawdę mogą. A czasem, kiedy chcesz zapalić światło, żeby je, nagle okazuje się, że nie ma prądu.

• Uwierzyć to znaczy także: poczuć.

• Z tym, że czasami nie tak łatwo zapomnieć o tym, co było.

• Z Wiremanem śmialiśmy się często. Zrobił dla mnie wiele różnych rzeczy – między innymi był też, całkiem na poważnie, moim przeznaczeniem – ale przede wszystkim liczyła się nasza przyjaźń.

• Zacznij od tego, co znasz, a potem wymyśl to na nowo.

• Zapomnienie to nie zawsze proces niezależny od człowieka. Czasami człowiek sobie tego życzy.

• Zdolność do zadawania bólu to największa siła miłości.

• (...) że ta uczciwa kobieta, nawet kiedy mówi prawdę, może czasem strzelić jakąś głupotę – ale kto umie dobrze kłamać, zawsze powtarza to samo.

• Życie jest motorem zmian.

• Żyj dniem i bierz co przyniesie.