Przysłowia polskie/T

Przysłowia polskie

• Tak krawiec kraje, jak mu materii staje.
  • Źródło: Samuel Adalberg, Księga przysłów, przypowieści i wyrażeń przysłowiowych polskich, Drukarnia Emila Skiwskiego, Warszawa 1889–1894, s. 240.

• Tanie mięso psy jedzą.

• Tanie kupisz, psom wyrzucisz.

• Temu czapkują, przy kim pieniądz czują.

• Ten się nie myli, kto nic nie robi.

• Ten się śmieje (najlepiej), kto się śmieje ostatni.
  • Źródło: Przysłowia są… na wszystko, red. Dobrosława Świerczyńska, PWN, Warszawa 2003, ISBN 8301133082, s. 162.

• Tłumaczyć z polskiego na nasze.

• Tonący brzytwy się chwyta.
  • Źródło: Samuel Adalberg, Księga przysłów…, op. cit., s. 562.

• Trafić z deszczu pod rynnę.

• Trafiła kosa na kamień.
  • Źródło: Samuel Adalberg, Księga przysłów…, op. cit., s. 228.

• Trafiło się ślepej kurze ziarno.
  • Wariant: Trafi się i ślepej kurze ziarno.
  • Źródło: Samuel Adalberg, Księga przysłów…, op. cit., s. 254.

• Trud człowieczy czas niweczy.

• Trudno dwóm panom służyć.
  • Opis: biblijne, Mt 6:24 i Łk 16:13.
  • Wariant: Nikt nie może dwóm panom służyć.
  • Źródło: Samuel Adalberg, Księga przysłów…, op. cit., s. 377.

• Trunek mocny, białogłowa grzeszna – z najmędrszego uczynią błazna.

• Trzej najlepsi lekarze: dr Spokój, dr Dieta i dr Humor.

• Tu goli – i tam strzyże.

• Tu leży pies pogrzebany.

• Tylko głupiec dyskutuje z końskim zadem.

• Tylko krowa zdania nie zmienia.

• Tylko trzewik wie, że pończocha dziurawa.