Protokoły mędrców Syjonu

Protokoły mędrców Syjonu (ros. Протоколы Сионских мудрецов) – carska antysemicka fałszywka opisująca rzekome plany osiągnięcia przez Żydów globalnej dominacji (teoria spiskowa). Protokoły zostały napisane przez Matwieja Gołowinskiego, rosyjskiego współpracownika cara Mikołaja II, na zamówienie Ochrany, tajnej policji politycznej Imperium Rosyjskiego.

• Jedynym znanym nam stowarzyszeniem, które byłoby w stanie konkurować z nami w tej sztuce, mogliby być jezuici. Ale udało nam się zdyskredytować jezuitów w oczach głupiego plebsu, a to z tego względu, że towarzystwo jest organizacją jawną, gdy my tymczasem działamy za kulisami, dbając o zachowanie tajemnicy.
  • Źródło: Rozdział V

Książka Siergieja Nilusa zawierająca tekst Protokołów, wydanie z 1912

• Nie może być co do tego najmniejszej wątpliwości. Wraz z całą potęgą i terrorem szatana zbliża się do naszego nieodrodzonego świata panowanie triumfującego króla Izraela: król zrodzony z krwi Syjonu, Antychryst, zbliża się do tronu mocarstwa powszechnego.
  • Źródło: Epilog

O Protokołach

Ta sekcja ma chronologiczny układ cytatów.

• Otrzymałem od zmarłego już serdecznego przyjaciela rękopis opisujący dokładnie i niezwykle jasno plan i rozwój złowrogiego światowego spisku (…) Dokument ten trafił w moje ręce mniej więcej cztery lata temu z absolutną gwarancją, że stanowi wierny przekład dokumentów (oryginałów), skradzionych przez pewną kobietę jednemu z najpotężniejszych i najgłębiej wtajemniczonych przywódców masonerii (…) Kradzieży dokonano po zakończeniu obrad tajnego zgromadzenia „Wtajemniczonych” we Francji – kraju, będącym gniazdem „konspiracji masońsko-żydowskiej”. Tym, którzy pragną zobaczyć i usłyszeć, ośmielam się ujawnić ów rękopis pod tytułem Protokoły mędrców Syjonu.
  • Autor: Siergiej Nilus, Wielkie w małym (1905)
  • Zobacz też: masoneria

• To, że istnienie tego ludu opiera się na trwającym nieprzerwanie kłamstwie, wynika ze słynnych Protokołów mędrców Syjonu. Są wynikiem fałszerstwa – biadoli co tydzień „Frankfurter Zeitung”, dostarczając w ten sposób najlepszego dowodu ich prawdziwości (…) Kiedy ta książka stanie się wspólnym dobrem całego narodu, żydowskie niebezpieczeństwo będzie można uznać za zażegnane.
  • Autor: Adolf Hitler, Mein Kampf (1925)

• Można je [Protokoły] uważać za dzieło najbardziej rozpowszechnione w świecie po Biblii.
  • Autor: Henri Rollin, Apokalipsa naszych czasów (1939)

• W 1921 roku „London Times” odkrywa związki tego tekstu z książką Maurice’a Joly’ego i demaskuje Protokoły jako falsyfikat. Jednak będą one odtąd stale wydawane jako autentyk.
  • Autor: Umberto Eco, Cmentarz w Pradze, przeł. Krzysztof Żaboklicki, wyd. Noir sur Blanc, Warszawa 2014, s. 497.
  • Zobacz też: Maurice Joly