Pokolenie Kolumbów

Pokolenie Kolumbów – pokolenie literackie obejmujące pisarzy polskich urodzonych około roku 1920, dla których okres wchodzenia w dorosłość przypadł na lata II wojny światowej.

• Byłam dzieckiem, gdy sadzano mnie przed telewizorem, bym oglądała serial Kolumbowie. Słyszałam, że przyzwoici ludzie wiedzą, czym była Armia Krajowa, co oznacza symbol Polska Walcząca i dlaczego 1 sierpnia wyją syreny. Czytałam Kamienie na szaniec, wiersze Baczyńskiego i Gajcego. Niebo złote ci otworzę… – słowa śpiewane przez Ewę Demarczyk wrosły z latami w moje DNA. Pamiętam szok, kiedy w wieku bodaj 12 lat, dowiedziałam się, że Krzysztof Kamil Baczyński, w maju 1939 roku zdawał maturę. Był dzieciakiem, z głową pełną marzeń. Od jesieni jego życie miało wyglądać inaczej niż chcieli los, Hitler i Stalin. Miał iść na studia. Chciał uczyć się rysować. A on woził węgiel i uczył się strzelać, a studiował na tajnych kompletach, jak wielu z jego pokolenia. Byli w wieku, kiedy ludzie zwykle poznają smak pierwszego buntu, pocałunku, alkoholu i seksu. Jednak oni uczyli się, jak zabić człowieka, tłumić strach i nie oszaleć w tym wszystkim, a w końcu umrzeć godnie, jak wolny człowiek.
  • Autor: Karolina Korwin-Piotrowska, Powstanie, natemat.pl, 31 lipca 2012

Józef Hen (jeden z przedstawicieli pokolenia Kolumbów)

• Wiem, że jestem człowiekiem bardzo zasadniczym, który posiada swoje wartości i chyba nie pasuję do tej epoki, w której żyję. Znacznie lepiej czułbym się w czasach pokolenia Kolumbów, w których żyli na przykład bohaterowie telewizyjnego serialu Czas honoru. Wtedy często ludzie żyli znacznie krócej, ale pełniej i bardziej głębiej kochali oraz cenili okazywane im uczucie miłości.
  • Autor: Jarosław Hebel, Chciałbym umrzeć z miłości
  • Zobacz też: Czas honoru