Piotr Cieplak
polski reżyser teatralny
Piotr Cieplak (ur. 1960) – polski reżyser.
- Aktorzy, a przede wszystkim publiczność przyzwyczaiła się chyba do tego, że w Powszechnym o współczesności mówi się wprost. Ale to nie znaczy, że nie chciałbym się sprawdzić w innym repertuarze. Robiłem przecież też klasykę. (…) Nie wybierałem dramaturgii wielokrotnie wystawianej w Polsce, na ogół były to prapremiery, sztuki od dawna nie grane, czy rzadko grane. A najchętniej pisałabym sztuki sam, bo wydaje mi się, że to jest w teatrze najbardziej potrzebne
- Źródło: „Scena” 1986, nr 4
- Jako katolik uważam, że krytyka Radia Maryja jest konieczna, bo nie zgadzam się z wieloma głoszonymi tam poglądami, ale w teatrze nie prowadzi ona do niczego. Od robienia skeczy jest kabaret. Teatr ma poważniejsze rzeczy do opowiadania. Dlatego żaden z moich spektakli nie miał ostrza publicystycznego.
- (…) każda chwila, każdy dzień jest czymś darowanym. Czymś wyjątkowym. Szczęśliwym dniem. A to jest heroizm codzienności, który wydaje się najmądrzejszą ze wszystkich postaw, które ludzie wymyślili.
- Miałem doskonałego nauczyciela w dyrektorowaniu, Zygmunta Hübnera, z którym współpracowałem jako aktor, a potem reżyser przez dwanaście lat w Teatrze Powszechnym.
- Źródło: „Kurier Polski”, 28 lutego 1997
- Zobacz też: Zygmunt Hübner
- (…) teatr jest od tropienia rzeczy niewidzialnych.
O Piotrze Cieplaku
edytuj- Wyjątkowość teatru Cieplaka nie polega tylko na tym, że w epoce, w której tak trudno przywrócić scenę jej sakralnym korzeniom, uprawia on teatr prawdziwie religijny. (…) Piotra Cieplaka można by porównać, przy zachowaniu wszelkich proporcji, z Hugo Hofmannstahlem czy Paulem Claudelem, którzy usiłowali rekonstruować więzi z odrzuconą pochopnie tradycją średniowiecznego świata widowisk.
- Autor: Paweł Goźliński, „Notatnik Teatralny” 16–17/1998