Pieśń o Rolandzie

Pieśń o Rolandzie (fr. Chanson de Roland) – najstarszy (ok. XI w.) i najbardziej znany francuski epos rycerski nieznanego autora, należący do tzw. chansons de geste (pieśni o bohaterskich czynach).

• Hrabia Roland leży pod sosną. Ku Hiszpanji obrócił twarz. Wiele rzeczy przychodzi mu na pamięć: tyle ziem które zdobył dzielny rycerz, i słodka Francja, i krewniacy, i Karol Wielki, jego pan, który go wychował. Płacze i wzdycha, nie może się wstrzymać. Ale nie chce przepomnieć siebie samego; bije się w piersi i prosi Boga o przebaczenie (…). Bóg zsyła mu swego anioła Cherubina i świętego Michała Opiekuna; z nimi przyszedł i święty Gabrjel. Niosą duszę hrabiego do raju.
  • Źródło: strofa CLXXVI, tłum. Tadeusz Boy-Żeleński
  • Zobacz też: sosna

Śmierć Rolanda w bitwie pod Roncevaux

• Tam, pod pięknem drzewem, są cztery stopnie zrobione z marmuru. (…) Wysokie są góry, i drzewa wysokie. Są tam cztery schody, marmurowe, błyszczące.
  • Opis: o krajobrazie.
  • Źródło: Pieśń o Rolandzie, tłum. Tadeusz Boy-Żeleński, wyd. Biblioteka Boya, Warszawa 1932, s. 68.

Zobacz też:

• Roland