Paul Kruger
polityk burski (1825–1904)
Paul Kruger (1825–1904) – burski polityk i wojskowy.
- Jeżeli ktoś ma dobrego woła, który prowadzi grupę – szkoda go zmieniać. Jeżeli jednak ten wół będzie wybierał własną drogę to może on wpędzić swój zespół w kłopoty.
- Opis: odpowiedź na oskarżenia o autorytarny styl rządów.
- Źródło: Rafał Matera, Paulus Kruger: biografia burskiego prezydenta, Toruń 2005, s. 13.
- Nie bój się wroga, ale zaufaj Bogu.
- Opis: w depeszy do generała Bothy z poleceniem zatrzymania Hlangwane Hill.
- Źródło: Tomasz Greniuch, Natal 1899–1900, Warszawa 2017, s. 140.
- Poszukujcie w przeszłości wszystkiego, co było szlachetne i wzniosłe i na tym opierajcie to, co teraz robicie.
- Źródło: depesza skierowana do uczestników kongresu Het Volku w Pretorii w 1904; cyt. za: Rafał Matera, Paulus Kruger: biografia burskiego prezydenta, Toruń 2005, str. 131
- Republiki są zdeterminowane w tej jednej kwestii, jeżeli mają stać się własnością Anglii, to za cenę, która wstrząśnie ludzkością.
- Opis: w wywiadzie po odrzuceniu przez Brytyjczyków burskiego ultimatum.
- Źródło: Tomasz Greniuch, Natal 1899–1900, Warszawa 2017, s. 43.
- Ta wojna zbliża nas do granic barbarzyństwa. W ciągu swego życia wiele razy wojowałem ze szczepami Kafrów prawie zupełnie dzikimi. Ci Kafrowie nie byli wcale takimi barbarzyńcami jak Anglicy, którzy palą farmy i wtrącają kobiety i dzieci w stan nędzy zupełnej, nie myśląc o tym, aby dać im nad głową dach i kawałek chleba. Wiem, że Bóg nie opuści narodu boerskiego. Jeśli Transwal i Orania stracą niepodległość, to dopiero po całkowitym wymordowaniu obydwu naszych narodów, wraz z kobietami i dziećmi.
- Opis: o wojnie burskiej.
- Źródło: Stanisław Cat-Mackiewicz, Europa in flagranti, Universitas, Kraków 2012, s. 13–14.
- Wydaje mi się, że wiara wasza i waszych mieszczan została zastąpiona przez niewiarę. Moment, w którym przestajecie trzymać pozycji i walczyć w imię Pana, to musi być niewiara w Niego; w obecnej chwili niewiara zastępuje tchórzostwo, w momencie gdy zwracacie się plecami do wroga, pozostawiając pozycje, aby szukać schronienia, przestajecie ufać Panu. Nie, nie, moi bracia; niech nie będzie tak; niech nie będzie tak. Czy Pan nie dał nam do tej pory dowodów, że stoi po naszej stronie? Wszędzie tam, gdzie nasi mieszczanie stawali do trudnych zadań, Pan odpierał wroga z niewielką liczbą naszych ludzi. Wydaje mi się ze studium Słowa Bożego, że żyjemy w momencie przepowiadanym w Objawieniu, w którym bestia otrzymała władzę prześladowania Kościoła Chrystusowego w celu jego oczyszczenia, jak złoto oczyszcza się przez ogień. To rzeczywiście jest walka o koronę, zarówno w sensie materialnym, jak i duchowym. Trwajcie w wierze, aby walczyć, bądźcie przekonani, że Pan powstanie i rozproszy jego wrogów. Nasza wiara przechodzi teraz najwyższą próbę, ale Pan wkrótce udowodni, że tylko On żyje i króluje. Młodzi mężczyźni woleli umrzeć w piecu ognistym, niż porzucić swoją wiarę. Nasi przodkowie woleli uciec od porzucenia swojej wiary, a Kościół został zachowany. List ten do odczytania wszystkim oficerom i mieszczanom; oddaję was mojej modlitwie; ufam, że Pan wzmocni swój lud w wierze. Nawet jeśli mają ziemskie skały, za którymi szukają schronienia, powinni wygrać na otwartej przestrzeni.
- Opis: list wysłany do dowódców obrony Tugeli po złamaniu ich woli walki wskutek odcięcia generała Cronjego.
- Źródło: Tomasz Greniuch Natal 1899–1900, Warszawa 2017, s. 204.
- Zamiast się cieszyć, może będziemy płakać, gdyż złoto spowoduje, że nasz kraj będzie przesiąknięty krwią.
- Źródło: Rafał Matera, Paulus Kruger: biografia burskiego prezydenta, Toruń 2005, s. 71.
- Zrobiliście wszystko, co było możliwe, a nawet więcej.
- Źródło: list skierowany do przywódców burskich po podpisaniu traktatu pokojowego kończącego II wojnę burską; cyt. za: Rafał Matera, Paulus Kruger: biografia burskiego prezydenta, Toruń 2005, s. 130.
- Zwycięstwo nie leży po stronie tego, kto dysponuje przewagą, lecz spoczywa w ręku Boga i Bóg obdarza nim tych, którzy walczą w Jego imieniu, nawet jeśli są dużo słabsi.
- Źródło: odezwa do armii Transwalu z 24 lipca 1900; cyt. za: Grzegorz Bębnik, Ostatnia walka Afrykanerów, Biała Podlaska 2004, wkładka po s. 236, Tablica X