Obcy

Obcy – nienależący do czegoś, zagraniczny, nieznany; określenie człowieka o takich cechach. Również określenie rozumnego mieszkańca innej planety (patrz: kosmita).

• Człowiekowi bliskiemu nie kłam, człowiekowi postronnemu nie mów prawdy.
  • Opis: przysłowie kazachskie
  • Źródło: Kobierzec z gwiazd i półksiężyców (seria Myśli Srebrne i Złote), wybór i tłum. Stanisław Kałużyński, Edward Tryjarski, Wiedza Powszechna, Warszawa 1967, oprac. części kazachskiej: Edward Tryjarski, s. 90–91.
  • Zobacz też: kłamstwo, prawda

• Gdyby wszystko przepadło, a on jeden pozostał, to i ja istniałabym nadal.
  Ale gdyby wszystko zostało, a on zniknął, wszechświat byłby dla mnie obcy i straszny, nie miałabym z nim po prostu nic wspólnego.
  • Autor: Emily Brontë, Wichrowe wzgórza

• Jestem jeszcze zakochana resztkami bezsensownej miłości i jest mi tak cholernie smutno teraz, że chcę to komuś powiedzieć.
  To musi być ktoś zupełnie obcy, kto nie może mnie zranić.
  • Autor: Janusz Leon Wiśniewski

• Nikt nie wydaje się bardziej obcy niż ktoś, kogo się kiedyś kochało.
  • Autor: Erich Maria Remarque

• Z miłości ojczyzny wypisują rzeczy, z powodu których obcy wyśmiewają nasz ukochany kraj.
  • Autor: Georg Christoph Lichtenberg