Wikicytaty

Oświadczyny po irlandzku

Oświadczyny po irlandzku (ang. Leap Year) – amerykańsko-irlandzka komedia romantyczna z 2010 roku, w reżyserii Ananda Tuckera. Scenariusz napisali Deborah Kaplan i Harry Elfont.

Amy Adams,
odtwórczyni głównej roli (2006)

Wypowiedzi postaci

edytuj

Anna Brady

edytuj
  • Granica między szykiem a kiczem jest bardzo cienka.
  • Mam się zaręczyć. Mam się zaręczyć. Nie mogę przedtem zginąć.
    • Opis: w samolocie, który wpadł w turbulencje.
    • Zobacz też: zaręczyny

Inne postacie

edytuj
  • Obyś nigdy nie kradł, nie kłamał i oszukiwał. Ale jeśli już musisz kraść, to okradnij mnie ze zmartwień. A jeśli musisz kłamać, to tylko po to, by schlebiać mojej urodzie. Jeśli musisz oszukiwać, to proszę, byś oszukał śmierć, bo nie będę umiała przeżyć bez ciebie nawet dnia.
    • Postać: pani młoda
    • Opis: do męża na weselu, na które wprosili się Anna i Declan.
  • W ojcu powinno się mieć wsparcie.
    • Postać: Declan
    • Zobacz też: ojciec

Dialogi

edytuj
Jeremy: Fuj! Wyzwanie nie aorta. Popatrz tylko. (pokazuje zdjęcie Annie)
Anna: Nie tutaj.
Jeremy: Mniam. Więc… Nie poradzi sobie. Tak mi przykro, Anno. Pisze, że aorta wzywa do raportu. Popatrz, naprawdę tak napisał. Pojadę na lotnisko za szpitala. Wybaczysz?
Anna: Jasne.
Jeremy: Bardzo cię przepraszam. Kocham cię.
Anna: Aorta wzywa do raportu.
Jeremy: Ha, ha.
  • Opis: Anna i Jeremy są w restauracji podczas uroczystej kolacji, ale Jeremy dostaje zlecenie z pracy.
Anna i Declan weszli do kościoła i przypadkowo trafili na ślub.
Declan: Jezu Chryste…
Wszyscy się odwracają.
Anna: Panie nasz…
– Jesus Christ!
– …is Lord. (ang.)
Anna: Ostrożnie, to prezent od chłopaka!
Declan: Facet kupił ci walizkę?
Anna: To jest Vuitton.
Declan: Co?
Anna: Louis Vuitton.
Declan: No co ty? (Anna odchodzi zrezygnowana.) To ty, Louis? Może ci pomogę wsiąść, Louis? Nadaje imiona walizkom. Wariatka.
– Can you be careful with that, it was a gift from my boyfriend!
– He bought you a suitcase?
– It's a Vuitton.
– What?
– A Louis Vuitton.
– Come on. Ah, is it yourself Louis? Can I give you a hand getting into the car Louis? She named her suitcase, she's a crackpot. (ang.)
Anna: Walia? Nie możemy lądować w Walii!
Ksiądz: Dobrze, że w ogóle lądujemy.
Anna: Ale ja mam napięty termin!
  • Opis: rozmowa Anny z siedzącym obok niej księdzem, w samolocie, podczas turbulencji.
Anna: Wszytkie loty odwołane do jutra? Do jutra?
Szkocka przedstawicielka: Do jutra.
Anna: Do jutra?
Szkocka przedstawicielka: Tak mówiłam.
Anna: Nie, to zupełnie odpada. Jadę oświadczyć się chłopakowi, 29 lutego. Zgodnie ze starą irlandzką tradycją. Muszę kupić sukienkę, znaleźć pierścionek, zarezerwować stolik w restauracji, rozumiecie, dziewczyny, że muszę tam dziś być.
Szkocka przedstawicielka: Ooo, tak? (do koleżanki obok) Beryl, poproś lotnisko w Dublinie, by otworzyło dla pani jeden pas.
Przedstawicielki odwracają się w stronę Anny i szeroko uśmiechają.

O filmie

edytuj
Źródło: „https://pl.wikiquote.org/w/index.php?title=Oświadczyny_po_irlandzku&oldid=575338”