Motory – powieść Emila Zegadłowicza

  • Cechą talentu jest niemożność pisania na zamówienie.
    • Źródło: Motory, tom I, wyd. Sirinks, Kraków 1938, s. 61.
    • Zobacz też: talent
  • Ci najwięksi w dziejach to nie byli dyktatorzy i głosiciele potęgi – efekciarze – lecz ci głoszący miłość i jej realizację.
    • Źródło: Motory, tom I, wyd. Sirinks, Kraków 1938, s. 103-104.
  • Czy w ogóle istnieje jeszcze jaka harmonia i dysharmonia poza płcią?
  • Do prawd dochodzi się przez klęski tylko, często przez krzywdy, też.
  • Elementem dobrej książki, jednym z elementów jest wysmaganie przeszłości, dezawuacja zakłamań.
    • Źródło: Motory, tom I, wyd. Sirinks, Kraków 1938, s. 184.
    • Zobacz też: książka
  • Faktem jest, że na cierpieniach wyrosły najlepsze stronice literatury świata.
    • Źródło: Motory, tom I, wyd. Sirinks, Kraków 1938, s. 185.
  • Frazeologia jest matką ideologii.
    • Źródło: Motory, tom I, Wyd. Łódzkie, 1988, s. 182.
  • Idę i jestem w słowie; to moja dalekonośna broń – przecież szerzycie kult speców – jestem takim specem – zwalczam słowami, buduję słowami – słowo dobre to nabój namiętności, nabój eksplodujący z niezawodną precyzją.
    • Źródło: Motory, tom I, wyd. Sirinks, Kraków 1938, s. 102.
  • Jakżeż okrutną bywa sprawiedliwość.
    • Źródło: Motory, tom II, Wyd. Łódzkie, 1988, s. 59.
  • Jestem (oho!) jak gałąź kwitnąca, od pnia wielkiego życia odrąbana – żyję i kwitnę, gdy mam zmienianą świeżą wodę, gdy mam dopływ tlenu, gdy jestem na przewiewie.
    • Źródło: Motory, tom I, wyd. Sirinks, Kraków 1938, s. 52.
  • Kobieta jest zagadnieniem przyrodniczego odradzania się, konstruktorką myśli, najważniejszym bo jedynym elementem ewolucji człowieka.
    • Źródło: Motory, tom I, wyd. Sirinks, Kraków 1938, s. 43.
  • Kobieta – zawsze ta sama, zawsze inna: wyzwalająca, natężająca, podniecająca – ruch i zapęd.
    • Źródło: Motory, tom 1–2, Wyd. Łódzkie, 1981, s. 318.
  • Kobiety; dla nich przecież wszelka wojna jest anamnestycznym wyobrażeniem walki samców; wojna jest dla kobiet problemem seksualnym; jest nim zresztą istotnie.
    • Źródło: Motory, tom II, Wyd. Łódzkie, 1988, s. 60.
  • Lęku! Trwogo! Wieczysty cieniu człowieka!
    • Źródło: Motory, tom 1–2, Wyd. Łódzkie, 1981, s. 208.
  • Naturalnie, młodzi! – w nich tylko wierzę, kocham ich, ubóstwiam! – całe moje zmarnowanie wielu parszywych lat – rehabilituję sobie w nich.
    • Źródło: Motory, tom I, wyd. Sirinks, Kraków 1938, s. 101.
  • Sam akt płciowy jest tylko ułamkiem energetyki seksualnej, która stwarza gwiazdy i myśli: ewolucje i rewolucje. – W tym też tylko wymiarze dana jest pełna rehabilitacja za wszelkie poniżenie, pohańbienie, okłamania, wyzyskanie i cofnięcie kobiety w wielotysiącletnim reżimie parweniuszostwa samców.
    • Źródło: Motory, tom I, wyd. Sirinks, Kraków 1938, s. 44.
  • Sens właściwy płci tkwi w tym, że wszelkie piękno, dobro, mądrość, poezję i ład społeczny spełnia i wytwarza kobiecość – a, że posługuje się do tego aparatem świadomości męskiej? – to cóż z tego? – cóż z najsilniejszego akumulatora, gdy jest bez elektryczności?
    • Źródło: Motory, tom I, wyd. Sirinks, Kraków 1938, s. 43.
  • Zawsze na dnie świadomości pisarskiej leży poczucie krzywdy.
    • Źródło: Motory, tom II, Wyd. Łódzkie, 1988, s. 72.
  • Życie jest złowrogim darem śmierci. Wszystkie chwile są umieraniem. Tworzymy, kochamy, walczymy w przerwach agonii – tym jest życie.
    • Źródło: Motory, tom II, Wyd. Łódzkie, 1988, s. 238.