Mieszko II Lambert

Mieszko II Lambert (990–1034) – król Polski w latach 1025–1031, książę Polski 1032–1034 z dynastii Piastów, drugi syn Bolesława I Chrobrego, a pierwszy z małżeństwa z Emnildą, księżniczką słowiańską.

O Mieszku II

Albowiem jeśli z kimkolwiek staczał jakieś boje wiadomo, że wynikały z konieczności, nie z poczucia siły; były narzucone, nie dobrowolne, nie jakby brakowało mu dzielności, lecz ponieważ raczej dbał pilnie o zachowanie [stanu posiadania] aniżeli pragnął [coś] zdobyć. Sądził bowiem, że jest czymś wprost niedorzecznym niezachowanie miary w zdobywaniu skoro w posiadaniu należy zachować pewną miarę…
- Źródło: Mistrza Wincentego Kronika polska, tłum. K. Abgarowicz, B. Kürbis

Choć znał grekę i łacinę
i choć mężnym był człowiekiem
Mieszko II – król nasz trzeci
To nie sławią go poeci.
Historycy, kronikarze,
Więc przyspieszmy bieg wydarzeń.
Zgon zgotujmy wcześniej krzynę,
By się zająć jego synem.
- Autorzy: T-raperzy znad Wisły, Kazimierz Odnowiciel
- Źródło: Poczet królów polskich

Mieszko oddając się hulankom i rozpuście zbezcześcił prawo małżeńskie i godność królewską, obcując z nałożnicami.
- Autor: Jan Długosz
- Źródło: Jerzy Jankowski, Monarsze sekrety

Okazał się Mieszko człowiekiem gnuśnego charakteru, tępego umysłu, niezgrabny, w radach nierozsądny, w działaniu słaby, mało zdatny do spraw większej wagi.
- Autor: Jan Długosz, Roczniki, czyli Kroniki sławnego Królestwa Polskiego

Przeciwnik Bezpryma, Mieszko II, desygnowany przez swego ojca na sukcesora tronu, nie miał dobrej opinii wśród kronikarzy. Nazywano go często gnuśnym, a autor Kroniki Wielkopolskiej pisał, ze „zajmował się jedynie sobą, a nie państwem”. Jest to oczywiście opinia niezwykle krzywdząca, tym bardziej iż mija się ona z prawdą. U jej podłoża nie legły bynajmniej sprawy polityczne, ale nie uregulowana sytuacja rodzinna monarchy.
- Autor: Jerzy Jankowski, Monarsze sekrety
- Opis: Kronika wielkopolska została napisana przez Godzisława Baszkę lub Janka z Czarnkowa.

Ten zaś Mieszko był zacnym rycerzem (…), lecz nie odznaczał się już tak jak ojciec ani zaletami żywota, ani obyczajów.
- Autor: Gall Anonim, Kronika polska, ks. I