Michał Kozal

polski biskup, męczennik Kościoła Katolickiego

Michał Kozal (1893–1943) – polski duchowny, biskup, błogosławiony i męczennik Kościoła katolickiego.

  • Abyś źle nie umarł, żyj dobrze: jak żołnierz na warcie, bądź zawsze gotów!
  • Bardzo dziękuję za dobre serce, ale proszę zjeść samemu za moje zdrowie.
    • Opis: do głodnych, współuwięzionych w Dachau.
    • Źródło: Ewa Czerwińska, Polscy święci i błogosławieni
  • Pamiętacie nasze piątkowe drogi krzyżowe. Tam wam przewodziłem w sutannie, w komży i stule. Dziś tu przewodniczę wam w pasiaku. To cała różnica. Trzeba byśmy to specjalnie przeżyli. Bóg ma specjalne zamiary.
    • Opis: do współuwięzionych w Dachau.
    • Źródło: Jacek Bystron, Polscy święci i błogosławieni wyniesieni na ołtarze przez Jana Pawła II, Wyd. Diecezji Pelplińskiej Bernardinum, Pelplin 2004, s. 73.
  • Prawdziwa wielkość człowieka mierzy się miarą jego zjednoczenia z Bogiem, mierzy się jego umiejętnością i gorliwością wykonywania planów Bożych. Obiektywnie najwięcej znaczy ten, który nosi w sobie życie Boże i potrafi to życie budzić w innych i doprowadzać do pełnego rozwoju. Wobec tej prawdy nie może ulegać wątpliwości, że kapłan Chrystusowy mocą swego powołania i swej godności kapłańskiej wyrasta ponad zwykłych ludzi, bo Bóg powierza mu najważniejsze zadanie i w tym celu dopuszcza go do dopuszcza go do najściślejszego zjednoczenia z sobą.
    • Opis: fragment jednego z kazań Michała Kozala.
    • Źródło: „Nowa Biblioteka Kaznodziejska”, tom LIV, 1938, s. 410.

O Michale Kozalu

edytuj
  • Oto człowiek, jeszcze jeden wśród tych, w których okazała się Chrystusowa władza „w niebie i na ziemi”. Władza miłości – przeciw obłędowi przemocy, zniszczenia, pogardy i nienawiści. Tę miłość, którą Chrystus objawił, bp Kozal przyjął w całej pełni jej wymagań. Nie cofnął się nawet przed tym najtrudniejszym: „Miłujcie waszych nieprzyjaciół” (Mt 5, 44). Niech będzie jednym jeszcze patronem naszych trudnych czasów, pełnych napięcia, nieprzyjaźni i konfliktów. Niech będzie wobec współczesnych i przyszłych pokoleń świadkiem tego, jak wielka jest moc łaski Pana naszego Jezusa Chrystusa – Tego, który „do końca umiłował”.