Mezopotamia

kraina historyczno-geograficzna

Mezopotamia (gr.: Μεσοποταμία Mesopotamia – Międzyrzecze) – starożytna kraina na Bliskim Wschodzie leżąca w dorzeczu rzek Tygrys i Eufrat.

  • Przekonanie Babilończyków o tajemniczym związku pomiędzy wszystkim, co ziemskie i nieziemskie, tak typowe dla postaw magiczno-religijnych, nie ograniczyło się do Mezopotamii, lecz wywarło silny wpływ na inne kultury. Stanowiło zapewne punkt wyjścia do nowych, zupełnie innych rozstrzygnięć. W każdym razie w religii ludów Mezopotamii tkwią zalążki późniejszych, znanych nam wierzeń I wyobrażeń o tamtym świecie. Najważniejszą z tych idei jest trójpiętrowy model wszechświata, z której wyrosło później przekonanie, że piekło znajduje się gdzieś w dole, niebo w górze, człowiek zaś usytuowany został pomiędzy nimi. Model ten „obowiązuje”, można by rzec, po dzień dzisiejszy.
  • [W religii mezopotamskiej] wizerunek zajmował główne miejsce nie tylko w obrzędach na cześć bóstw, lecz także w praktykach religijnych poszczególnych osób, o czym świadczy szerokie rozpowszechnienie tanich kopii takich obrazów. W zasadzie uznawano obecność bóstwa w jego wizerunku, jeżeli przedstawiał on pewne charakterystyczne rysy i przedmioty oraz jeśli odpowiednio się z nim obchodzono.
    • Autor: A.L. Oppenheim, Ancient Mesopotamia – Portrait of a Dead Civilization, Chicago 1964, s. 184.