Małgorzata Foremniak

Małgorzata Foremniak (ur. 1967) – polska aktorka.

Agresji nie zwalczy się agresją, ale łagodnością i miłością. To najwyższa szkoła jazdy, ale się opłaca.
- Źródło: „Zwierciadło” nr 5/1927, maj 2007

Chowanie w sobie urazów wytwarza między ludźmi mur, trudny potem do skruszenia.
- Źródło: „Zwierciadło” nr 5/1927, maj 2007

Dla mnie dzieci są jak latarnia morska – ich światło nadaje kierunek mojemu życiu.
- Źródło: „Zwierciadło” nr 5/1927, maj 2007
- Zobacz też: latarnia morska

Jak ludzie rozstają się po przyjacielsku i dziecko nie jest świadkiem wzajemnej szarpaniny, to nowe życie łatwiej jest ułożyć. A złe emocje najdotkliwiej godzą w dziecko.
- Źródło: „Zwierciadło” nr 5/1927, maj 2007

Jako aktorka obnażam się wewnętrznie. Ciało jest dla mnie kostiumem. Jako kobieta nie muszę pokazywać wszystkiego, żeby być ponętną. Lubię tajemnicę, a moje „grzeszne ciało” trzyma się bardzo dobrze.
- Źródło: „Gala”

Jest różnica między dojrzałością a starością. Dojrzałość to pewna mądrość życiowa oparta na wewnętrznej wolności, a starość to stawianie sobie niepotrzebnych ograniczeń i uleganie sztywnym konwenansom, zgorzknienie wobec świata, który nie zaspokoił nas tak, jak by się chciało.
- Źródło: „Tele Tydzień” nr 25, 18 czerwca 2007

Jestem wrażliwa na punkcie wolności, możliwości wyrażania siebie.
- Źródło: „Zwierciadło” nr 5/1927, maj 2007

Lubię grać kobiety, które w swym życiu muszą scalać różne, sprzeczne nawzajem rzeczy.
- Źródło: „Tele Tydzień” nr 25, 18 czerwca 2007

Mnie fascynuje życie, to, co ono nam przynosi i co możemy z nim zrobić.
- Źródło: „Tele Tydzień” nr 25, 18 czerwca 2007

Mój ulubiony myśliciel Osho w jednej ze swoich książek pt. „Dojrzałość” napisał, ze życie człowieka jest jak krzyż. Część pozioma krzyża to nasze fizyczne, materialne życie, o które trzeba dbać, które trzeba przerabiać. Natomiast część pionowa, to nasz rozwój duchowy, więź z Bogiem, która prowadzi nas ku prawdziwej dojrzałości. Połączenie tych dwóch płaszczyzn daje dopiero pełnię.
- Źródło: „Zwierciadło” nr 5/1927, maj 2007

Pierwszą lekcją, którą przeszłam jako mama, była nauka wybaczania – najpierw sobie, a potem innym.
- Źródło: „Zwierciadło” nr 5/1927, maj 2007

Rodzone dzieci, wychowywane przez nas od małego, nasiąkają naszym światem jak gąbka, nie odczuwamy tego, to dzieje się samo. Mówią tak jak my, podobnie reagują, mają taką samą hierarchię wartości. A kiedy dzieci przychodzą z innej bajki i po wielu próbach dotarcia do nich widzimy, że wreszcie zaczynają postępować tak jak my – to wtedy rodzic w sposób namacalny doświadcza tego, jak ważna jest w wychowaniu odpowiedzialność, ale przede wszystkim uważność na słowa i czyny.
- Źródło: „Zwierciadło” nr 5/1927, maj 2007

Uwielbiam czerwone, wytrawne wino. Gdybym była poetą, popijając łyk wina, opisywałabym krainę, z której ono pochodzi.
- Źródło: „Gala”

Uwielbiam łamać sztywne reguły i konwenanse, które ludzie sami sobie narzucają i źle się w nich czują.
- Źródło: „Tele Tydzień” nr 25, 18 czerwca 2007

Wychowanie polega na rozumieniu indywidualności dziecka, poszanowaniu jego świata, akceptowaniu go takim, jakie jest. I daje to nadzwyczajne efekty – bo ono rozumie, ze my, rodzice, też mamy prawo do swojego świata, też możemy czasem się zagubić. Wychowanie, podobnie zresztą jak życie w ogóle, jest jak wchodzenie pod górę. Bywa ciężko, ale warto się wspinać, o ile więcej stamtąd widać.
- Źródło: „Zwierciadło” nr 5/1927, maj 2007

Poniżej znajdują się wybrane cytaty, więcej znajdziesz w osobnym haśle Mam talent!.

Ja dzisiaj przeczytałam takie piękne słowa: „Człowiek jest po to, żeby złączyła się ziemia i niebo. Człowiek jest po to, żeby złączyła się dusza i ciało.”
- Opis: o Melkart Ball.

Jak jest taki duszny pokój i otwiera się okno na oścież i wlewa się takie świeże powietrze! Twój głos mi to przypomina, jesteś świetna!
- Opis: o występie Małgorzaty Nakoniecznej.
- Źródło: sez. II, odc. 7

Zobacz też