Leon Kruczkowski

polski pisarz i publicysta

Leon Kruczkowski (1900–1962) – polski pisarz, publicysta, polityk.

  • Dałeś krew sercu memu, a cóż ja dla serca uczynię? Lecz jutro – wiem – będę miał serce niechwiejne! Hetmanie! Na grobie Twym legła chorągiew, którą podejmę!
    • Źródło: Cezarego Baryki elegia na śmierć Stefana Żeromskiego
Leon Kruczkowski (1950)
  • Dzień z nocy wstaje jak prorok i świata oblicze zmienia.
    • Źródło: wiersz Młoty nad światem
  • Nie ma w tym kraju narodu!… Jest klasa szlachty polskiej, twardych dzierżycieli ziemi, wsteczników zaskorupionych w zeszłowiecznym czerepie pojęć i wyobrażeń, rozprawiająca gorliwie o wolności, ale wolności dla siebie, wolności panowania i przodowania we wszystkim, strzegąca monopolu tej wolności. I jest ciemna, upodlona w nędzy i niewoli odwiecznej masa chłopska, bezwładna i odrętwiała, na ogromnych obszarach tego kraju.
    • Postać: Ludwik
    • Źródło: Kordian i cham (1932)

Pierwszy dzień wolności (1959)

edytuj
  • Bezbronni ocalają życie łatwiej, niżby się zdawało. Ale właśnie w ten sposób przechodzą granicę, za którą trzeba już gardzić samym sobą.
    • Postać: Inga
  • Gdzie nie ma sędziów, potrzebni są chociaż świadkowie.
  • Lubię dobrze wychowanych ludzi, wolałbym jednak lepiej wychowany naród.
    • Postać: Michał
  • Ludzie przewrotni oszukują innych, ale uczciwi postępują znacznie gorzej – oszukują samych siebie.
  • Zawsze kiedy jedni odzyskują wolność, inni ją tracą.
  • Żeby czuć się prawdziwie wolnym człowiek albo musi posiadać bardzo dużo, albo nie posiadać nic, zupełnie nic. Posiadać trochę, mało, skąpo to jest najgorsza niewola.

Śmierć gubernatora (1961)

edytuj
  • Dopóki ludzie mają to, co nazywa się twarzą, nie wszystko jest stracone.
  • Niestety, do swojego „za późno” każdy z nas musi dojść sam.
    • Postać: Gubernator
  • Wielkie zbrodnie mogą sądzić tylko zwykli, prości ludzie. Wielkie zbrodnie godzą przecież, zawsze w nich.
    • Postać: Więzień
  • Zbrodnia, mój kochany, to tylko nagłe podsumowanie tego, co już nieznacznie robimy codziennie.

Szkice z piekła uczciwych (1963)

edytuj
  • Kto kiedyś milczał ze strachu, sam w sobie powinien się naprzód z tamtym swoim milczeniem rozmówić. Inaczej strachu z siebie nie wygoni, choćby nie wiem jak głośno wszystkich naokoło podziurawił pytaniami.
  • Nie każdy bowiem stara się rosnąć własnymi siłami: niektórym wystarcza złudzenie, że wyrastają przez upadek innych.
  • Tylko ludzie, którzy w życiu dużo ofiarowali, mogą dostąpić dna ludzkiego upadku, które jest nie czym innym jak piekłem uczciwych…
  • Żaden cios z ręki wroga nie może w sile zadanego bólu dorównać temu, co sprawia własna ręka, otwierająca ognisko wewnętrznej choroby.
  • Źle, kochasiu, kochasz ideę socjalizmu, jeśli ją kochasz tylko za jej czystość! Byle sklepikarz to potrafi, choćby sam robił nie wiem jak brudne interesy.

O Leonie Kruczkowskim

edytuj
  • O ile pamiętam, to pan został pozbawiony prawa nauczania, dlatego, że pan wprowadził do programu Kruczkowskiego i Wasilewską. Widzi pan, ja polskim dzieciom tego nie zalecałem. Także nie chodzi nam o to samo. Panu chodzi o jakąś tam rewolucję, a mnie chodzi o ojczyznę.