Leon III Izauryjczyk

Leon III Izauryjczyk (680–741) – cesarz bizantyjski w latach 717–741, pierwszy władca z dynastii izauryjskiej.

  • Ponieważ Bóg złożył w nasze ręce władzę cesarską, nakazując nam w swej łaskawości paść swoje stado wiernych na wzór świętego Piotra, głowy i przywódcy apostołów, wierzymy, że nie mamy nic wznioślejszego do zrobienia niż to, żeby rządzić sprawiedliwie tymi, których powierzyła nam Jego troska.
    • Źródło: Ekloga, cyt. za: Steven Runciman, Teokracja bizantyjska, przeł. Maria Radożycka-Paoletti, wyd. Książnica, Katowice 2008, s. 80.
    • Zobacz też: Piotr Apostoł
Leon III Izauryjczyk

O Leonie III edytuj

  • Radujemy się, widząc w Tobie najwierniejszego kapłana i władcę.
    • Autor: papież Grzegorz II
    • Źródło: Steven Runciman, Teokracja bizantyjska, przeł. Maria Radożycka-Paoletti, wyd. Książnica, Katowice 2008, s. 80.
  • Twórcą zwycięstwa [nad Arabami] jednak okazał się niewątpliwie sam cesarz. Był to człowiek o niepospolitych zdolnościach, niezwykłej energii i wielkich walorach umysłu. Zwycięstwo to postanowił wykorzystać do zreformowania i reorganizacji cesarstwa, którym władał. Jego dziełem była tak zwana organizacja temowa, która odtąd stała się podstawą zarządzania prowincjami cesarstwa. Wprowadził on też poprawiony kodeks praw – Ekloga – i opublikował poprawione wydania kodeksów morskiego i rolniczego. Ale największą jego ambicją było przeprowadzenie reform w sprawach kościelnych i teologicznych.
    • Autor: Steven Runciman, Teokracja bizantyjska, przeł. Maria Radożycka-Paoletti, wyd. Książnica, Katowice 2008, s. 79–80.