Książę mgły
Książę mgły (hiszp. El Príncipe de la Niebla) – powieść hiszpańskiego pisarza Carlosa Ruiza Zafóna z 1993 roku. Tłumaczenie – Katarzyna Okrasko i Carlos Marrodán Casas.
- Ale błędem, poważnym błędem jest wiara w to, że można ziścić swoje marzenia, nie dając nic w zamian. Nie wydaje ci się? Powiedzmy, że nie byłoby to sprawiedliwe.
- Źródło: rozdział 10
- Czas, mój drogi Maksie, nie istnieje; jest czystą iluzją. Nawet twój przyjaciel Kopernik odkryłby to, gdyby nie zabrakło mu właśnie czasu. Cóż za ironia losu, nieprawdaż?
- Źródło: rozdział 16
- Zobacz też: Mikołaj Kopernik
- Dopiero z upływem lat zaczyna się dostrzegać pewne rzeczy. Teraz wiem na przykład, że życie dzieli się zasadniczo na trzy etapy. Najpierw człowiek nawet nie myśli o tym, że się starzeje, że czas płynie i że od pierwszej chwili, od samych narodzin, zmierzamy do wiadomego końca. Kiedy mija pierwsza młodość, wkraczamy w drugi okres i uświadamiamy sobie, jak kruche jest nasze życie. To, co z początku jest tylko bliżej nieokreślonym niepokojem, przybiera na sile, stając się wreszcie morzem wątpliwości i pytań, które towarzyszą nam przez resztę dni. I w końcu u kresu życia rozpoczyna się trzeci etap, okres pogodzenia się z rzeczywistością. Wówczas nie pozostaje nam nic innego, jak tylko zaakceptować naszą kondycję i czekać.
- Źródło: rozdział 9
- Każdy z nas musi nauczyć się podążać samotnie tą drogą do końca, prosząc Boga, by nie pozwolił mu z niej zboczyć. Gdybyśmy byli zdolni zrozumieć tę prostą prawdę już na początku życia, nie musielibyśmy przeżywać wielu niedoli i nieszczęść tego świata. Ale, i to jest to jeden z największych paradoksów, dostępujemy tej łaski dopiero wtedy, gdy jest już za późno.
- Źródło: rozdział 9
- (...) nie ma potężniejszej siły niż obietnica...
- Źródło: rozdział 10
- – No ale co o nim wiesz? – nie ustępował Maximilian Carver.
– Odkrył, że Ziemia krąży wokół Słońca, a nie na odwrót.
– No mniej więcej. A wiesz, co to oznaczało?
– Same problemy – skwitował Max.- Opis: o Mikołaju Koperniku.
- Źródło: rozdział 1
- (...) pewne obrazy z dzieciństwa zostają w albumie pamięci wyryte niczym fotografie, niczym sceneria, do której człowiek zawsze wraca pamięcią, choćby upłynęło nie wiadomo jak wiele czasu.
- Źródło: rozdział 1
- Po raz pierwszy w jego życiu czas zaczął biec szybciej, niżby sobie tego życzył, ale tym razem nie mógł uciec w sen minionych lat. Karty zostały rozdane, ale tym razem nie wiedział, w jakiej grze bierze udział.
- Źródło: rozdział 7
- Podczas ulewnych deszczy zawsze miał wrażenie, że czas staje w miejscu. Jakby następowało zawieszenie, swego rodzaju antrakt, podczas którego można było spokojnie odłożyć to, co się akurat robiło, by po prostu stanąć przy oknie i całymi godzinami patrzeć ze zdziwieniem na ten spektakl opadającej bez końca kurtyny łez.
- Źródło: rozdział 4
- Patrząc śmiało w oczy Kaina, plunęła mu w twarz.
– Niech pana piekło pochłonie! – powiedziała, z trudem powstrzymując furię.
Krople śliny wyparowały, jakby padły na rozpaloną blachę.
– Drogie dziecko, właśnie stamtąd przychodzę – odpowiedział Kain.- Źródło: rozdział 17
- Rozrywka jest jak laudanum; pozwala nam się oderwać od nędzy i bólu. Sęk w tym, że tylko przelotnie.
- Źródło: rozdział 10
- W nieskończonym wszechświecie było zbyt wiele rzeczy, których ludzki rozum nie ogarniał.
- Źródło: rozdział 12
- Wszystko jedno, dokąd się udam, i tak nigdy nie będę mógł naprawdę stąd wyjechać.
- Źródło: rozdział 18
- Złych wspomnień nie musisz brać ze sobą. I bez tego będą cię prześladować.
- Źródło: rozdział 4
Zobacz też: