Klement Gottwald

Klement Gottwald (1896–1953) – czechosłowacki polityk komunistyczny, prezydent Czechosłowacji.

Spisy (1955)

Jeszcześmy nie wygrali, walka będzie toczyć się dalej. Mamy tylko w tej walce wygodniejszą pozycję, ale nie możemy się tym zadowolić, lecz starać się o to, by w przyszłych wyborach móc wszystko wyprać w jednej wodzie i to do czysta.
- Opis: na posiedzeniu KC KPCz, kiedy był wówczas sekretarzem generalnym partii komunistycznej.
- Źródło: t. XII, Praga 1955, s. 89., cyt. za: Henryk Zdanowski, Czechosłowacja w: Europejskie kraje demokracji ludowej 1944–1948, wyd. Książka i Wiedza, Warszawa 1972, s. 154.

My sami rządzić nie możemy, a oni także sami rządzić nie mogą. Oni nie mogą rządzić bez nas, a my bez nich. Pozostaje konieczność współpracy z tym drugim ugrupowaniem politycznym, które jest zmuszone współpracować z nami.
- Opis: wypowiedziane 8 kwietnia 1945 na konferencji funkcjonariuszy KPS.
- Źródło: t. XII, Praga 1955, s. 21., cyt. za: Henryk Zdanowski, Czechosłowacja w: Europejskie kraje demokracji ludowej 1944–1948, op. cit., s. 136.

Nasz ustrój jest ustrojem narodowej i demokratycznej rewolucji swoistego, rzeczywiście czechosłowackiego typu i jego dalszy rozwój zależy od tego, jak my – tak jak udawało się nam to dotychczas – potrafimy wytyczyć kierunek na przyszłość, biorąc przy tym pod uwagę nasze własne warunki.
- Źródło: t. XII, Praga 1955, s. 83., cyt. za: Henryk Zdanowski, Czechosłowacja w: Europejskie kraje demokracji ludowej 1944–1948, op. cit., s. 157.

Przeżywamy w naszej republice swoisty rozwój, który nie da się wtłoczyć do żadnego szablonu i dla którego musimy szukać własnej drogi, własnej metody, własnej – czeskiej i słowackiej – polityki.
- Opis: przemawiając w lipcu 1945 do funkcjonariuszy partii komunistycznej w okręgu praskim.
- Źródło: t. XII, Praga 1955, s. 83., cyt. za: Henryk Zdanowski, Czechosłowacja w: Europejskie kraje demokracji ludowej 1944–1948, op. cit., s. 138.

Fakt, że Związek Radziecki stał się naszym sąsiadem (…) nie tylko w korzystny sposób umacnia nasze bezpieczeństwo, ale ułatwia nam także, a nawet nakazuje, by – obok naszego szczerego sojuszu politycznego i wojskowego i obok naszych tradycyjnych, stale pogłębiających się kontaktów kulturalnych – poświęcić więcej starań programowemu rozszerzeniu naszych stosunków gospodarczych.
- Źródło: Jaroslav Opat, O novou demokracii 1945–1948, Praga 1966, s. 200., cyt. za: Henryk Zdanowski, Czechosłowacja w: Europejskie kraje demokracji ludowej 1944–1948, op. cit., s. 199.

Jesteśmy partią czechosłowackiego proletariatu i naszym najwyższym sztabem rewolucyjnym jest naprawdę Moskwa. A my jeździmy do Moskwy uczyć się, wiecie czego? My jeździmy do Moskwy uczyć się od rosyjskich bolszewików, jak wam skręcić kark. A wy wiecie, że rosyjscy bolszewicy są w tym mistrzami!
- A my jsme stranou československého proletariátu a naším nejvyšším štábem je skutečně Moskva. A my se chodíme do Moskvy učit, víte co? My se od ruských bolševiků do Moskvy chodíme učit, jak vám zakroutit krk. A vy víte, že ruští bolševici jsou v tom mistry… (czes.)
- Opis: z przemówienia w czechosłowackim parlamencie, 21 grudnia 1929.

Niemiec to Niemiec. Nie jest to prawda. Niemiec Niemcowi nierówny.
- Němec jako Němec. Není to pravda. Není Němec jako Němec. (czes.)
- Opis: przemówienie na posiedzeniu KC Komunistycznej Partii Czechosłowacji, 24 lutego 1950.
- Źródło: Klement Gottwald; 1949–1950. Sbornik stati a projevu

Rozmawiałem ze Stalinem w czasie swego ostatniego pobytu w Moskwie. Tow. Stalin powiedział wtedy, że jak wynika z doświadczeń i jak uczą klasycy marksizmu-leninizmu, nie istnieje jedna tylko droga, wiodąca przez Sowiety i dyktaturę proletariatu, lecz w określonych układach może istnieć także inna droga (…) i to właśnie teraz – po klęsce Niemiec hitlerowskich, po drugiej wojnie światowej, która z jednej strony kosztowała tyle ofiar, a z drugiej strony zdemaskowała w tak wielu krajach klasę rządzącą – wzrosła świadomość szerokich mas ludowych. Przy takich historycznych okazjach objawia się wiele możliwości i dróg dla ruchu socjalistycznego. Dla przykładu przytoczył [Stalin] Jugosławię, Bułgarię, Polskę, a zwłaszcza nasz kraj, że tu właśnie możliwa jest szczególna droga do socjalizmu, która niekoniecznie musi prowadzić przez system radziecki i dyktaturę proletariatu, a może wieść innymi drogami (…).
- Opis: przytaczając na posiedzeniu KC KPCz rozmowę z Józefem Stalinem z 1945 (opublikowano ją dopiero w 1964).
- Źródło: Jaroslav Opat, O novou demokracii 1945–1948, Praga 1966, s. 226–227., cyt. za: Henryk Zdanowski, Czechosłowacja w: Europejskie kraje demokracji ludowej 1944–1948, op. cit., s. 156–157.

Ludzie mówią mało,
Ale za to z sensem,
Co się niby stało
Z Gottwaldem Klemensem?
- Autor: Jacek Kaczmarski, Nad trumną Bieruta, 1984