Judyta

Judyta – postać biblijna ze Starego Testamentu (księgi deuterokanonicznej), zamożna, pobożna, przebiegła i odważna wdowa miasta Betulia, która zamordowała wodza wrogich wojsk asyryjskich – Holofernesa – zadając tym samym klęskę wojskom Asyrii.

Judyta

O Judycie

• Oczywiście, ktoś broniąc zasadności służby niewiast w armii może przywołać znany przykład św. Joanny D’ Arc albo i nawet biblijnej Judyty. Są to jednak casusy tak naprawdę nie pasujące do feministycznej propagandy eksponowanej w filmie G.I. Jane. Pomijając już bowiem kwestię tego, że w pewnym sensie przykłady tych niewiast mogły być wyjątkami, z których nie należy czynić ogólnej normy, to po bliższym przyjrzeniu się ich postępowaniu okazuje się, że tak naprawdę niewiele miały one wspólnego z żołnierzami „pełną gębą”. Święta Joanna D’Arc bowiem osobiście nie walczyła z wrogiem, ale zagrzewała innych rycerzy do walki, zaś biblijna Judyta owszem zabiła wrogiego króla, ale uczyniła to nie w ramach regularnych działań wojennych, w których brałaby pełnoprawny udział, tylko za pomocą swoistej zasadzki, jaką na niego zastawiła. Ani więc Joanna D’Arc, ani tym bardziej Judyta nie stanowią dobrego przykładu dla czynienia normy z pomysłów zwyczajnego udziału kobiet w armii i działaniach wojennych.
  • Autor: Mirosław Salwowski, G. I. Jane (recenzja), Kultura Dobra, 12 maja 2015

• Wydaje mi się jednak, że Judyta istniała naprawdę i imponowała Izraelitom, kojarząc im się z Deborą i Jael. W Judycie te dwie bohaterki wojny łączą się w jedną wspaniałą postać, na dodatek bogatą, mądrą i zachwycająco piękną. Jest w tym oczywiście, trochę przesady. Ale chyba nie aż tak wiele, jak sądzą zasuszeni badacze tekstów biblijnych.
  • Autor: Paul Johnson, Bohaterowie, tłum. Anna i Jacek Maziarscy, wyd. Świat Książki, Warszawa 2009, s. 27.