John Molyneux

brytyjski polityk

John Molyneux (1948–2022) – brytyjski autor i nauczyciel akademicki, działacz Socialist Workers Party.

Czym jest socjalizm oddolny? (1987)

edytuj

(wyd. Solidarność Socjalistyczna, Warszawa 1996, tłum. Hanna Bogusławska)

  • Jako anarcho-syndykalizm anarchizm najbardziej zbliżył się do marksizmu w okresie po Rosyjskiej Rewolucji. Wielu uczestników tego kierunku przyciągnęła komunistyczna międzynarodówka. Jednak brak teorii przy anarchizmie, jego odrzucanie polityki, zostawi pole reformistom. Jego brak przemyślenia o realnych cechach pracowniczej władzy dyskwalifikuje go jako praktyczny przewodnik do osiągnięcia rewolucyjnego przeobrażenia społeczeństwa i emancypacji klasy pracowniczej.
  • Kapitalizm jest systemem wywołującym powtarzające się kryzysy ekonomiczne. Obecnie przeżywamy kolejny z nich. Klasa panująca i obsługujący ją dziennikarze, politycy, ekonomiści itd. tłumaczą nam kryzysy w rozmaity sposób. Czasami uważają je za przypadek, czasami sądzą, że Bóg je zsyła tak jak złą pogodę, czasami winią za nie pracowników i ich chciwość albo rząd i jego nieumiejętność gospodarowania.
  • Klasa pracownicza wyzwoli kobiety, przez całkowite zrównanie pod względem prawnym z mężczyznami, przez uspołecznienie opieki nad dzieckiem i ciężaru pracy domowej, co uczyni to formalne wyzwolenie faktem. Uwolni to społeczeństwo od plam rasowej, seksualnej czy narodowej bigoterii.
    • Źródło: s. 9.
  • Marksiści uważają, że demokracja parlamentarna ma tę samą podstawową wadę co terroryzm: wyobraża sobie, że mała elita, w tym przypadku posłów, może zastąpić działanie pracowników. Wybory z tajnym głosowaniem i bomba stanowią tu dwie strony zastępczego medalu.
    • Źródło: s. 51.
  • Przyczyną słabości ruchów pacyfistycznych jest nieumiejętność zrozumienia przyczyn wojny. Pacyfizm jest skłonny sądzić, że wojny wywoływane są przez nierozważnych, gwałtownych ludzi, którzy gwałtownie i nierozważnie postępują. Dlatego pacyfiści sądzą, że środkiem zapobiegawczym jest przekonanie ludzi do pokojowych poglądów.
  • Rewolucja z pewnością wywoła użycie przemocy, ponieważ jasne jest, że klasa panująca nie odda swych bogactw i władzy bez walki. Ale wyrzec się rewolucji dlatego, że wywołuje ona przemoc, to znaczy wyrzec się możliwości obalenia kapitalizmu.
  • Zawsze istnieli rzekomi marksiści, którzy chcą oddzielić teorię od praktyki, aby rozwinąć teorię dla samej teorii. Próbują osiągnąć swe cele bez angażowania się w istotę walk pracowniczych. Spotyka ich rozczarowanie. Oddzielają oni teorię zarówno od jej prawdziwego źródła, jak i od prób jej realizacji.
    • Źródło: s. 36.