Jerzy Ciemniewski
polski polityk
Jerzy Stanisław Ciemniewski (1939–2018) – polski prawnik i polityk, doktor habilitowany nauk prawnych, poseł na Sejm I, II i III kadencji, sędzia Trybunału Konstytucyjnego.
- Uczestniczyłem w pracach nad raportem o naruszeniach praw człowieka w okresie stanu wojennego. Dotarł on do europejskiej opinii publicznej. Grupa autorów tego raportu sformalizowała się w Komitet Helsiński. Potem był już okrągły stół, a rzeczywistość radykalnie się zmieniła.
- Źródło: Sędzia TK Jerzy Ciemniewski o tym jak został prawnikiem: pisałem ustawę o cenzurze, rp.pl, 21 lutego 2015
O Jerzym Ciemniewskim Edytuj
- Prof. Jerzy Ciemniewski zwrócił uwagę na to, iż projekt Konstytucji pisany jest w języku instrukcji urzędniczej, a nie w języku właściwym dla podstawowego aktu określającego granice prawa. Wyraża się to w kazuistyce tych przepisów, w próbie zamykania każdego przepisu tak, żeby się nic nie prześlizgnęło, tak jakby nie było myśli prawniczej, jakby nie było dorobku ustrojowego. To dowodzi - jego zdaniem - że tradycje ustrojowe w Polsce dzisiaj są właściwie niewielkie.
- Autor: Krzysztof Orzeszyna, Sympozjum na temat „Ocena projektu Konstytucji RP Komisji Konstytucyjnej Zgromadzenia Narodowego” (19 XII 1995), „Roczniki Nauk Prawnych”, 6, 1996, s. 148.
- Na zaproszenie profesora Adama Strzembosza brałem udział w rozmowach Okrągłego Stołu w tzw. podstoliku prawniczym. Profesor Strzembosz był z ramienia „Solidarności” współprzewodniczącym tych rozmów. Sprawy wyborcze nie były przedmiotem rozmów naszego podstolika. Negocjowane były na wyższym szczeblu. Jako karnista nie miałem wielkiego pojęcia o prawie wyborczym, jeśli w ogóle w tamtych czasach o takiej dziedzinie prawa można było poważnie mówić. W naszej grupie było dwoje wybitnych konstytucjonalistów: profesor Janina Zakrzewska oraz wówczas docent Jerzy Ciemniewski. Im to zawdzięczam, że gdy powstał problem dobrania przedstawicieli opozycji do tworzonej Państwowej Komisji Wyborczej, znalazłem się w tym składzie, a nawet ku mojemu pełnemu zaskoczeniu – wskazano mnie na jednego z czterech wiceprzewodniczących PKW.
- Autor: Andrzej Zoll, Państwowa Komisja Wyborcza w roku 1989, „Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny”, 76, 2014, z. 2, s. 16.