Janosik. Prawdziwa historia

Janosik. Prawdziwa historia – film w koprodukcji polsko-słowacko-czesko-węgierskiej w reżyserii Agnieszki Holland i Kasi Adamik wg scenariusza Evy Borušovičovej.

O filmie

edytuj
  • Autorki wpadły w pułapkę uatrakcyjniania na siłę prostej historii nie tylko cepeliowskimi obrazkami etnograficznymi, ale i rozlicznymi dygresjami erotyczno-knajpianymi, co, oględnie mówiąc, wygląda dość osobliwie jak na film przygodowy z dużymi ambicjami. Václav Jiráček w roli romantycznego Janosika nie ma niestety charyzmy Brada Pitta. Jego rozterki, wbrew intencjom Holland i Adamik, to dziecinada. Szkoda straconej szansy.
  • Ta opowieść jest pięknie zrealizowana, zaskakująca i zmusza do refleksji. I choć bałam się tego filmu, myślałam: po co dzisiaj opowiadać bajki o zbójniku, co „zabierał bogatym, a rozdawał biednym”, to przyznaję, że jednak obraz Holland i Adamik mnie wciągnął.(...) W tym filmie zbójnik nie dorasta do swojej legendy. Reżyserki nie wmawiają widzom, że góralskie bandy z przełomu XVII i XVIII wieku złożone były z filantropów rozdających wkoło swoje łupy. Dlatego ten film rodzi refleksję nad tworzeniem się mitu i potrzebą romantycznych bohaterów.
  • Václav Jiráček w roli młodego harnasia snuje się po halach niczym zagubiona owca. Nie bardzo wie, co ze sobą zrobić. Zostać juhasem? Ożenić się? A może złupić jeszcze kilku bogatych? O dramaturgii nie ma mowy. Film rozpada się bowiem na wiele epizodów z coraz bardziej zagubionym i rozmemłanym emocjonalnie Janosikiem, który ożywia się jedynie wtedy, gdy widzi w pobliżu jakąś apetyczną góralkę. Jedyne, czym przebija serialowego Janosika sprzed lat, to listą erotycznych podbojów.